کتاب با این کتاب پیشینه شعر و طنز را بشناس

با این کتاب پیشنه‌ی شعر و طنز را بشناس نوشته‌ موسی زمان زاده دربان و محمد جولایی تهرانی است که در خصوص طنز، اشعار طنز و شوخ طبعی مطالب بسیار جالبی را بیان می‌کند.

طنز تعریف مخصوص خود را دارد که حتما باید در آن تعریف قلم خود را به حرکت درآورد، طنز را باید از کلماتی چون هجو و هزل جدا نمود، امروزه قالب‌های طنز برای نوجوانان و بزرگسالان نیز تفاوتی با یکدیگر دارند، بحران سنی در جوان می‌طلبد که با متون سنین خود بیشتر آشنا شود تا هنجارشکنی‌های غیرمترقبه از خود نشان ندهد، طنز چه در شکل نثر و چه در نظم چون درگیر با مقاصد اجتماعی و سیاسی و ریزبینی‌های خاص زندگی افراد است طرفداران زیادی را پیدا کرده است.

خواندن کتاب با این کتاب پیشنه‌ی شعر و طنز را بشناس را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 اگر دوست دارید با طنز و کاربردهای آن در انتقال مفاهیم آموزشی، انتقادی و ادبی بیشتر آشنا شوید، این کتاب را بخوانید.

شوخ طبعی

معمولا در ایران اغلب آثاری را که در گونه (ژانر) کلی شوخ طبعی، نوشته، گفته، به نمایش درآمده یا مصور می‌شوند، یا عنوان «طنز» نام‌گذاری کرده و از مقولات دیگر شوخ طبعی نام نمی‌برند. بر اساس این برداشت اصولا در ایران، نمی‌توان تفاوتی بین فکاهی نویس و طنزپرداز قایل شد و یا مقولاتی چون، خنده، شوخی، فکاهی، طنز، طنزسیاه، گروتسک، فانتزی، هجو وهزل رااز همدیگر تفکیک کرد. چون هرکس که دست به آفرینش نوعی شوخ طبعی بزند الی الابد طنزپرداز است. کمترین ایراد به چنین برداشتی این است که حدود تعریف شده هر مقوله زیر مجموعه شوخ طبعی نادیده گرفته شده کلا این مقولات را می‌توان تحت این عناوین دسته‌بندی کرد: خنده و شوخی، فکاهی، طنز، طنزسیاه، گروتسک، فانتزی، هجو و هزل و نیز دو واژه ابسورد به معنی پوچی و پانیک به معنی ترس، دلهره و یا جک، مقوله‌ای کاملا متفاوت از گروتسک یا طنزسیاه و هجو و هزل است.

مقولات کلی شوخ طبعی، کتاب طنز، جلد ۳، رفیع ضیایی.