کتاب پایانی برای یک ابرقدرت

پایانی برای یک ابرقدرت، نوشته جمعی از پژوهشگران اندیشکده برهان درباره نشانه‌های افول هژمونی ایالات متحده آمریکا صحبت می‌کند.

در دنیا هیچ کس نیست که شک داشته باشد در این که آمریکا در این سی سال، بیش از سی رتبه از لحاظ اقتدار و وجاهت جهانی سقوط کرده؛ همه این را می‌بینند و می‌دانند؛ خود آمریکائی‌ها هم به همین اقرار می‌کنند. 

این سخن بخشی از بیانات رهبر انقلاب درباره افول سلطه آمریکا در سطح جهانی است.

«ماکسیم گورکی» نویسندهٔ معاصر روسی پس از مسافرتی به آمریکا، این سرزمین را «شهر شیطان زرد» نامید؛ عرصهٔ عصیان‌گری انسان، محل نماهای سر به فلک کشیده، تناقض قدرت و ضعف بشریت که در نمای بستهٔ انسانی در پای برج‌های عمودی ترسیم می‌شود و بدین ترتیب او در پیش پای برساخته‌اش به ضعف می‌افتد.

آمریکا محل مغالطهٔ وهم‌آلود آزادی، توحش و سراب توهم سعادت بشری است که قانون صعود و نزول تمدن‌ها گمانهٔ فروپاشی‌اش را تقویت می‌کند. گمانه‌ای که پیش‌تر از این، پایگاه اینترنتی «مارکت‌واچ» نیز بر اساس آن گزارش تحلیلی خود را منتشر کرد. این پایگاه که در گذشته به عنوان «سی‌بی‌اس مارکت‌واچ» شناخته می‌شد و با شبکهٔ تلویزیونی «سی‌بی‌اس» آمریکا همکاری داشت، گزارشی را در خصوص از دست رفتن روح سرمایه‌داری آمریکا و حتمی بودن فروپاشی این کشور نوشت با این مقدمه که «روح سرگردان سرمایه‌داری مُرد و شاید بدتر از آن، ما روح آمریکا را از دست داده‌ایم و در سراسر جهان عواقب آن فاجعه‌بار خواهد بود»

 درباره کتاب پایانی برای یک ابرقدرت

 کتاب پایانی برای یک ابرقدرت با واکاوی هژمونی ایلات متحده و زمینه‌های افول و سقوط آن، این نوید را به جامعه جهانی داده است که قدرت این کشور رو به پایان است و به زودی دوران فروپاشی آغاز می‌شود. عواملی مانند فسادهای مکرر و کلان اقتصادی، هماهنگ نبودن هنر و سیاست‌های آمریکا، از دست رفتن مدیریت بحران در این کشور، ناکاآمدی ارتش امریکا و شکست اطلاعاتی کاخ سفید از جمله عواملی هستند که در این کتاب بررسی می‌شوند.

 خواندن کتاب پایانی برای یک ابرقدرت را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

 همه علاقه‌مندان به مسائل سیاسی و بین‌المللی مخاطبان این کتاب‌اند.

 بخشی از کتاب پایانی برای یک ابرقدرت

قدرت نظامی آمریکا بزرگ‌ترین تکیه‌گاه این کشور برای تقویت و حفظ ابرقدرتی آن در جهان محسوب می‌شود. افزایش بودجهٔ نظامی آمریکا پس از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱. م، بیان‌گر قدرت نظامی در راهبرد جهانی آمریکا است. ۱۴۵ هزار نیروی نظامی آمریکا در عراق با تمام تجهیزات پیشرفته قادر نیست با ۱% از جمعیت عراق که در تقابل با ارتش آمریکا است، مبارزه نماید.

تلفات روز افزون این کشور در عراق و شیوع بیماری‌های روانی در میان ارتش مستقر در این کشور و فرار سربازان آمریکایی بیان‌گر ناتوانی ارتش آمریکا در مهار امنیتی است. عقب‌نشینی ارتش آمریکا از شمال و جنوب افغانستان و سپردن امنیت این مناطق به ناتو و ناکافی دانستن سربازان آمریکایی در عراق توسط بوش مصادیق روشنی از شکست ارتش آمریکا در برابر نیروهای نامتقارن در منطقه است. گزارش «بیکر- همیلتون» نشان داد که ارتش آمریکا در جنگ با تروریسم شکست خورده است.