کتاب لواشک و ماه

اتوبوس، خیابان باریک و کهنه را طی می‌کند و به بلوار سرسبز می‌پیچد. دخترک سرگرم تماشای مغازه‌ها و خانه‌های کنارة بلوار است. خیلی دلم می‌خواهد سرم را برگردانم و نگاهی به زن همسایه بیاندازم تا ببینم قبلاً او را کجا دیده‌ام. اما صلاح نمی‌دانم. به وسط‌های بلوار می‌رسیم. دخترک باز دستم را تکان می‌دهد و می‌گوید: عمو عمو! ماه رو نگاه کن. هرجا ما می‌ریم اون هم می‌آد! نگاهم را از پشت پنجره به دیوارة آسمان می‌برم. دخترک راست می‌گوید؛ ماه دارد همراه ما می‌آید. چقدر درشت و گرد و سفید و روشن است، و چقدر زیبا