کتاب الیاس

کتاب الکترونیکی «دایرهٔ خیال پروانه‌ها» اثری از «محمدمهدی فضلی» است که نشر متخصصان آن را منتشر کرده است. این مجموعه، در قالب شعر فارسی معاصر سروده شده و دغدغه‌های شاعرانه و انسانی را در بستر زبان و تصویرهای بدیع به تصویر می‌کشد. «دایرهٔ خیال پروانه‌ها» با نگاهی به جهان درونی و بیرونی، تلاش می‌کند تجربه‌های زیسته و احساسات عمیق را در قالب واژه‌ها جاری کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب الیاس

این کتاب مجموعه‌ای از شعرهای معاصر فارسی است که توسط «محمدمهدی فضلی» سروده شده و با عنوان «دایرهٔ خیال پروانه‌ها» در اختیار علاقه‌مندان قرار گرفته است. اثر حاضر در قالب شعر آزاد و نیمایی نوشته شده و مضامین آن حول محورهایی چون عشق، جدایی، امید، اندوه، جست‌وجوی حقیقت و تجربه‌های انسانی می‌چرخد. شاعر با بهره‌گیری از تصاویر خیال‌انگیز و زبانی سرشار از احساس، تلاش کرده است تا مخاطب را به دنیای درونی خود دعوت کند. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر شعر، روایتی مستقل اما مرتبط با دغدغه‌های کلی شاعر ارائه می‌دهد. این مجموعه، نمونه‌ای از شعر معاصر فارسی است که در فضای ادبیات امروز جایگاه ویژه‌ای دارد و می‌تواند برای علاقه‌مندان به شعر و ادبیات معاصر جذاب باشد.

چرا باید کتاب الیاس را بخوانیم؟

«دایرهٔ خیال پروانه‌ها» با تصویرسازی‌های شاعرانه و پرداختن به احساسات انسانی، فرصتی برای تجربهٔ عمیق‌تر جهان درونی و بیرونی فراهم می‌کند. این مجموعه، با زبان و نگاه خاص خود، به موضوعاتی چون عشق، رنج، امید و جست‌وجوی معنای زندگی می‌پردازد و می‌تواند برای کسانی که به دنبال لمس لحظات ناب و اندیشه‌های تازه در شعر هستند، تجربه‌ای متفاوت رقم بزند. خواندن این کتاب، دریچه‌ای به سوی تأمل و همدلی با دغدغه‌های انسانی باز می‌کند و مخاطب را به سفری درونی دعوت می‌کند.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای علاقه‌مندان به شعر معاصر فارسی، دوست‌داران ادبیات و کسانی که به دنبال بیان احساسات و تجربه‌های انسانی در قالب شعر هستند، مناسب است. همچنین برای کسانی که دغدغه‌هایی چون عشق، جدایی، امید و جست‌وجوی حقیقت دارند، می‌تواند الهام‌بخش باشد.

بخشی از کتاب الیاس

«ای باد صبا! دل‌صه‌مام شلماست باز آ که دل یگ هم شله‌است بر کستره‌های شب بزن بارانی شایدکه دلش بازحرم شل است هرراه‌که رفم زلوبس دورشدم برکردکه این خانه هوایتکرده ی‌وسه‌جاسردوپرازغم شلاست عم زارت هم پیکی دل‌من, آزره دورت نرسد ایام آمید و م سرورت نرسد ورنک شل اينه در غربت و ای ماه مک روقت ظهورت نرسد؟ چشمم به رهت مانل و هم کشسته سپید دام که دکر موج عبورت نرسد رفق وپس ازتوهمه‌شب‌ها مج زد دیگربه در و رحضورت نرسد درخلوت شب؛ نامورای‌خوام شاید که دلت باز شود؛ ی‌دام هرچندغباری زجدایی‌ست به‌دل دوری ز آوای جان و در توا دل‌خسته شدم؛ راه تواما بسته ای عشق ؛ بگوتابه ای مام؟ یک بارییا بعش مرا حاشاکن تو در دل من جانی و هم جانام»