کتاب لقمان حکیم

کتاب الکترونیکی «لقمان حکیم» با گردآوری فائزه جعفری‌نجفی و انتشار نشر نارنگی، مجموعه‌ای از داستان‌های آموزنده و کوتاه فارسی است که با محوریت شخصیت «لقمان» و خانواده‌اش، به بیان حکمت‌ها و پندهای اخلاقی می‌پردازد. این اثر با زبانی ساده و روایت‌هایی کوتاه، مفاهیم اخلاقی، اجتماعی و انسانی را در قالب حکایت‌هایی جذاب و قابل فهم برای مخاطبان نوجوان و جوان مطرح می‌کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب لقمان حکیم

«لقمان حکیم» اثری در قالب مجموعه داستان‌های کوتاه و آموزنده است که با الهام از شخصیت تاریخی و اسطوره‌ای «لقمان»، به روایت ماجراهایی می‌پردازد که هرکدام حامل پیامی اخلاقی یا اجتماعی هستند. این کتاب در قالب ناداستان و داستان‌های کوتاه، با محوریت گفت‌وگوهای لقمان با فرزندان، دوستان و اطرافیانش، تلاش دارد مفاهیمی چون صداقت، فروتنی، علم‌آموزی، قناعت، دوستی، پرهیز از غرور و اهمیت عمل نیک را به تصویر بکشد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر فصل یا بخش، یک حکایت مستقل را روایت می‌کند و در پایان هر داستان، نتیجه‌گیری یا پندی از زبان لقمان یا دیگر شخصیت‌ها بیان می‌شود. این اثر در دوره معاصر گردآوری شده و با توجه به زبان و سبک روایت، برای نوجوانان و جوانان مناسب است. «لقمان حکیم» نه‌تنها به مسائل فردی و خانوادگی می‌پردازد، بلکه دغدغه‌های اجتماعی و انسانی را نیز در قالب داستان‌هایی کوتاه و قابل لمس مطرح می‌کند.

خلاصه داستان لقمان حکیم

در «لقمان حکیم»، داستان‌ها با محوریت شخصیت «لقمان» و خانواده‌اش، به بیان حکمت‌ها و پندهای اخلاقی می‌پردازند. هر حکایت، موقعیتی را به تصویر می‌کشد که در آن لقمان یا فرزندانش با چالشی اخلاقی یا اجتماعی روبه‌رو می‌شوند و از دل این موقعیت، راهکاری مبتنی‌بر خرد و تجربه ارائه می‌شود. برای نمونه، در داستان «میوه‌ها را چه کسی خورده؟»، لقمان با تهمتی ناعادلانه مواجه می‌شود و با تدبیری ساده حقیقت را آشکار می‌کند. در حکایت «خربزه تلخ و شیرین»، وفاداری و قدرشناسی نسبت به نیکی‌های گذشته مورد تأکید قرار می‌گیرد. داستان‌هایی مانند «انتخاب دوست»، «علم‌آموزی ناتان» و «فخرفروشی با علم» به اهمیت انتخاب دوستان شایسته، پیگیری دانش و پرهیز از غرور علمی می‌پردازند. همچنین، موضوعاتی چون قناعت، امانت‌داری، اعتماد به خداوند، پرهیز از حسادت، مراقبت از زبان، فروتنی، و اهمیت عمل نیک در زندگی روزمره، در قالب روایت‌هایی کوتاه و ملموس مطرح شده‌اند. هر داستان با زبانی صمیمانه و روایتی ساده، مخاطب را به تأمل دربارهٔ رفتارها و انتخاب‌هایش دعوت می‌کند و در پایان، پندی کوتاه و کاربردی ارائه می‌دهد.

چرا باید کتاب لقمان حکیم را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری مجموعه‌ای از حکایت‌های کوتاه و آموزنده، فرصتی فراهم می‌کند تا مخاطب با مفاهیم اخلاقی و انسانی در قالب داستان‌هایی ساده و قابل لمس آشنا شود. روایت‌های «لقمان حکیم» نه‌تنها سرگرم‌کننده‌اند، بلکه هرکدام حامل پیامی هستند که می‌تواند در زندگی روزمره الهام‌بخش باشد. این اثر برای کسانی که به دنبال یادگیری غیرمستقیم ارزش‌های انسانی و اجتماعی هستند، گزینه‌ای مناسب به‌شمار می‌آید. همچنین، ساختار داستانی و کوتاه کتاب باعث می‌شود مطالعهٔ آن برای اوقات فراغت یا حتی مطالعهٔ جمعی در خانواده و کلاس درس جذاب باشد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

مطالعهٔ این کتاب به نوجوانان، جوانان و خانواده‌هایی پیشنهاد می‌شود که به دنبال داستان‌هایی با مضامین اخلاقی و تربیتی هستند. همچنین برای معلمان، مربیان و والدینی که می‌خواهند مفاهیم اخلاقی را به‌صورت غیرمستقیم و در قالب داستان به فرزندان خود منتقل کنند، این اثر مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب لقمان حکیم

«میوه‌ها را چه کسی خورده؟ لقمان به خواجه‌ای خدمت می‌کرد. خواجه غلام‌های زیادی داشت؛ اما به لقمان بیشتر توجه می‌کرد. به همین دلیل غلامان دیگر به او حسادت می‌کردند و برای بدنام‌کردن لقمان، دنبال بهانه بودند. روزی از روزها، خواجه به لقمان و چند نفر از غلامانش دستور داد به باغ بروند و میوه بچینند. آنها میوه‌ها را چیدند و به سمت خانه رفتند. غلام‌ها میوه‌ها را در راه خوردند و هنگامی که به خانه رسیدند، همه میوه‌ها تمام شد و چیزی در سبد نماند. هنگامی که خواجه دربارهٔ میوه‌ها پرسید، غلام‌ها که با لقمان رابطهٔ خوبی نداشتند، گفتند: لقمان میوه‌ها را خورد. خواجه از کار لقمان ناراحت شد و پرسید: ای لقمان! چرا میوه‌ها را خوردی؟ مگر نمی‌دانستی که من امشب مهمان دارم؟ اصلاً چگونه توانستی آن همه میوه را به تنهایی بخوری؟! لقمان گفت: من میوه‌ها را نخوردم. با این کار به خواجه خیانت می‌کنم! خواجه گفت: چگونه می‌توانی ثابت کنی میوه‌ها را نخوردی، در حالی که همه غلام‌ها دیدند که تو میوه‌ها را خوردی! لقمان گفت: ای خواجه! ما را آزمایش کن تا بفهمی چه‌کسی میوه‌ها را خورده است!»