کتاب هتی هارمونی

کتاب «هتی هارمونی، کارآگاه نگرانی» نوشتهٔ الیزابت اولیین و راب آرنت و با تصویرگری ماریسا والدز، اثری کودکانه است که زهرا خدامروتی آن را ترجمه کرده و نشر مهرسا با همکاری مهروماه نو منتشر کرده است. این کتاب با زبانی ساده و داستانی جذاب، به موضوع اضطراب و نگرانی کودکان در اولین روز مدرسه می‌پردازد و راهکارهایی برای مدیریت این احساسات ارائه می‌دهد. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب هتی هارمونی

در «هتی هارمونی، کارآگاه نگرانی»، نویسندگان با خلق داستانی کودکانه و شخصیت‌هایی دوست‌داشتنی، به دغدغه‌های رایج کودکان هنگام ورود به مدرسه می‌پردازند. این کتاب در قالب داستان مصور و با روایت ماجراهای هتی و دوستانش، تلاش می‌کند احساسات مختلفی مانند ترس، اضطراب و نگرانی را به زبان کودکانه توضیح دهد. ساختار کتاب به‌گونه‌ای است که هر بخش به یکی از نگرانی‌های بچه‌ها اختصاص دارد و هتی با ابزارهای مختلف به دوستانش کمک می‌کند تا بر این احساسات غلبه کنند. تصویرگری‌های رنگارنگ و شخصیت‌های حیوانی، فضای دلنشینی برای کودکان فراهم کرده‌اند تا با داستان ارتباط برقرار کنند. در پایان کتاب، بخشی ویژه برای والدین در نظر گرفته شده که دربارهٔ اهمیت شناخت احساسات و راهکارهای عملی برای کمک به کودکان توضیح می‌دهد. این اثر نه‌تنها داستانی سرگرم‌کننده است، بلکه به‌عنوان راهنمایی برای والدین و مربیان نیز کاربرد دارد.

خلاصه کتاب هتی هارمونی

هشدار: این پاراگراف بخش‌هایی از داستان را فاش می‌کند! داستان با آغاز اولین روز مدرسه شروع می‌شود؛ روزی که برای بسیاری از بچه‌ها هیجان‌انگیز و درعین‌حال نگران‌کننده است. هتی هارمونی، کارآگاه نگرانی، آماده است تا به دوستانش کمک کند. اولین مراجعه‌کننده، خارپشت فلفلی، از دل‌شوره و نگرانی بابت پیدا نکردن دوست جدید و تنها ماندن در زنگ تفریح صحبت می‌کند. هتی با استفاده از بازی تخیلی و ابزارهایی مثل تور پروانه، به او کمک می‌کند تا نگرانی‌هایش را به شکل پروانه‌هایی تصور کند که می‌توان آن‌ها را رها کرد. در ادامه، سیمور دندونی از ترس پاسخ‌دادن به سؤال معلم و صحبت‌کردن جلوی جمع ابراز نگرانی می‌کند. هتی با دادن یک توپ ضداسترس به او، راهی برای آرام‌کردن بدن و ذهنش پیشنهاد می‌دهد. سپس نوبت به خود هتی می‌رسد که با ترس از سرسره‌بازی روبه‌رو شود. او با کمک آینه و مواجهه با ترسش، یاد می‌گیرد که شجاعت یعنی روبه‌روشدن با نگرانی‌ها، نه نبودن آن‌ها. در پایان روز، دانکن نمکی با دیدن اتوبوس‌های زیاد مدرسه دچار اضطراب می‌شود و نمی‌داند چگونه سرویس خود را پیدا کند. هتی این بار با آموزش تنفس عمیق، به او کمک می‌کند تا آرام شود و راه‌حل را پیدا کند. پیام اصلی کتاب این است که هرکسی ممکن است نگرانی‌هایی داشته باشد، اما با شناخت احساسات و استفاده از ابزارهای ساده می‌توان بر آن‌ها غلبه کرد.

چرا باید کتاب هتی هارمونی را بخوانیم؟

این کتاب با روایت داستانی ساده و ملموس، به کودکان کمک می‌کند تا احساسات خود را بهتر بشناسند و راه‌هایی برای مدیریت اضطراب و نگرانی پیدا کنند. شخصیت هتی هارمونی و دوستانش، ابزارهایی کاربردی و قابل‌درک برای کودکان معرفی می‌کنند که می‌تواند در موقعیت‌های مختلف زندگی روزمره به کار بیاید. همچنین، بخش ویژهٔ والدین در انتهای کتاب، راهنمایی‌هایی برای حمایت از کودکان در مواجهه با احساساتشان ارائه می‌دهد. مطالعهٔ این اثر می‌تواند به تقویت مهارت‌های هیجانی و اجتماعی کودکان کمک کند و والدین را در همراهی با فرزندانشان یاری دهد.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای کودکان پیش‌دبستانی و دبستانی که با اضطراب و نگرانی‌های روزمره، به‌ویژه در موقعیت‌هایی مانند شروع مدرسه، روبه‌رو هستند مناسب است. همچنین والدین، مربیان و مشاورانی که به دنبال راهکارهایی برای کمک به کودکان در مدیریت احساسات و تقویت اعتمادبه‌نفس آن‌ها هستند، می‌توانند از این کتاب بهره ببرند.

بخشی از کتاب هتی هارمونی

«سلام هتی. من خارپشت فلفلی هستم. برای روز اول مدرسه خیلی‌خیلی دل‌شوره دارم. انگار یک‌عالمه پروانه‌ی دستپاچه توی شکمم بال‌بال می‌زنند. اگر زنگ تفریح هیچ‌کسی با من بازی نکند چی؟ اگر هیچ دوست جدیدی پیدا نکنم چی؟» هتی گفت: «نگران نباش، بیا کنار میله‌ی پرچمی که روبه‌روی مدرسه است. من هم خیلی زود می‌آیم و می‌بینمت.» به نظر می‌رسید این مورد هم شبیه پرونده‌های ترس و دل‌شوره‌ی قبلی باشد. همین‌که هتی خارپشت فلفلی را دید، فوری دوتا تور بزرگ از بین وسایلش بیرون کشید. او یکی از تورها را به خارپشت داد و یکی را برای خودش نگه داشت. خارپشت فلفلی گیج شده بود. «پروانه‌ها که بیرون نیستند. آن‌ها توی شکمم هستند.» پروانه‌ها با پرنده‌ها و زنبورها بالا و پایین پریدند و جست‌وخیز کردند. روی گل‌ها نشستند و حتی از درخت‌ها بالا رفتند. خارپشت فلفلی و هتی داشتند با پروانه‌ها بازی می‌کردند. «هوراا! دیگر هیچ پروانه‌ای توی شکمم بال‌بال نمی‌زند!»