کتاب بررسی تطبیقی دیدگاه های جدید یادگیری و آموزشی

کتاب الکترونیکی «بررسی تطبیقی دیدگاه‌های جدید یادگیری و آموزشی» نوشتهٔ حسن حاجی‌محمدی اثری پژوهشی در حوزهٔ روان‌شناسی یادگیری و آموزش است که نشر فروغ سیمرغ آن را منتشر کرده است. این کتاب با رویکردی تطبیقی به بررسی نظریه‌ها و رویکردهای نوین یادگیری و آموزش می‌پردازد و تلاش می‌کند مفاهیم بنیادین، نظریه‌های تحول‌آفرین، نقش معلمان و مدیران، و شیوه‌های نوین تدریس را برای مخاطبان خود روشن کند. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب بررسی تطبیقی دیدگاه های جدید یادگیری و آموزشی

در «بررسی تطبیقی دیدگاه‌های جدید یادگیری و آموزشی» حسن حاجی‌محمدی، با اثری ناداستان و دانشگاهی روبه‌رو هستیم که به تحلیل و مقایسهٔ نظریه‌های معاصر یادگیری و آموزش می‌پردازد. این کتاب در قالبی ساختارمند و فصل‌بندی‌شده، ابتدا مفاهیم پایه و کلیات یادگیری را مطرح می‌کند و سپس به سراغ نظریه‌های تحول‌آفرین، رفتارگرایی، شناخت‌گرایی و یادگیری مشارکتی می‌رود. نویسنده با بهره‌گیری از منابع معتبر و پژوهش‌های روز، تلاش کرده است تصویری جامع از روندهای جدید آموزشی و یادگیری ارائه دهد. اثر حاضر نه‌تنها به نظریه‌ها و مدل‌های مختلف می‌پردازد، بلکه نقش معلمان، مدیران و فراگیران را در فرایند یادگیری تحول‌آفرین بررسی می‌کند. همچنین، به اهمیت تعامل اجتماعی، آموزش مشارکتی و تأثیر فناوری‌های نوین بر یادگیری اشاره شده است. این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به علوم تربیتی و روان‌شناسی آموزشی، منبعی قابل توجه به‌شمار می‌آید.

خلاصه کتاب بررسی تطبیقی دیدگاه های جدید یادگیری و آموزشی

کتاب «بررسی تطبیقی دیدگاه‌های جدید یادگیری و آموزشی» با طرح این پرسش آغاز می‌شود که یادگیری چیست و چه تفاوتی با آموزش دارد. نویسنده ابتدا به تعریف یادگیری از منظر روان‌شناسان برجسته می‌پردازد و آن را فرایندی نسبتاً پایدار در رفتار بالقوهٔ فرد بر اثر تجربه می‌داند. سپس، نظریهٔ یادگیری تحول‌آفرین را معرفی می‌کند که بر بازاندیشی، تجربه و گفتمان عقلانی تأکید دارد و معتقد است یادگیری زمانی رخ می‌دهد که فرد چارچوب‌های ذهنی خود را به چالش بکشد و بازسازی کند. در ادامه، کتاب به نقش معلمان و مدیران در ایجاد محیط‌های یادگیری تحول‌آفرین می‌پردازد و ابزارها و راهبردهایی را برای پرورش تفکر انتقادی و مشارکت فعال دانش‌آموزان ارائه می‌دهد. نویسنده بر اهمیت تعامل اجتماعی، گفت‌وگو و یادگیری مشارکتی تأکید کرده است و نشان می‌دهد که چگونه گروه‌های یادگیری و شبکه‌های اجتماعی می‌توانند فرایند یادگیری را تقویت کنند. در بخش‌های بعدی، نظریه‌های رفتارگرایی و شناخت‌گرایی به‌تفصیل بررسی شده‌اند. رفتارگرایی بر شرطی‌سازی و نقش معلم در هدایت رفتار تأکید دارد، در حالی که شناخت‌گرایی بر فرایندهای ذهنی، مراحل رشد شناختی و نقش فعال فراگیر در ساخت دانش تمرکز می‌کند. همچنین، یادگیری مشارکتی به‌عنوان رویکردی نوین معرفی شده است که بر همکاری، تعامل و یادگیری گروهی استوار است و تفاوت‌های آن با یادگیری سنتی و فردی مورد بحث قرار گرفته است. در نهایت، کتاب با تأکید بر اهمیت تحول در نظام‌های آموزشی و ضرورت به‌کارگیری دیدگاه‌های نوین، مخاطب را به بازاندیشی در شیوه‌های یادگیری و آموزش دعوت می‌کند. پیام اصلی کتاب این است که یادگیری فرایندی پویا و چندبعدی است که نیازمند بازنگری مداوم، تعامل اجتماعی و پذیرش تغییر است.

چرا باید کتاب بررسی تطبیقی دیدگاه های جدید یادگیری و آموزشی را بخوانیم؟

این کتاب با گردآوری و مقایسهٔ نظریه‌های جدید یادگیری و آموزش، فرصتی فراهم می‌کند تا خواننده با تحولات فکری و عملی در حوزهٔ آموزش آشنا شود. اثر حاضر نه‌تنها به تبیین مفاهیم بنیادین و نظریه‌های کلاسیک و معاصر می‌پردازد، بلکه نقش معلمان، مدیران و فراگیران را در فرایند یادگیری تحول‌آفرین بررسی می‌کند. همچنین، با پرداختن به موضوعاتی مانند یادگیری مشارکتی، تعامل اجتماعی و کاربرد فناوری‌های نوین، به دغدغه‌های روز آموزش پاسخ داده است. مطالعهٔ این کتاب به درک عمیق‌تر از فرایند یادگیری و چگونگی بهبود آن در محیط‌های آموزشی کمک می‌کند و برای کسانی که به دنبال تحول در شیوه‌های تدریس و یادگیری هستند، منبعی ارزشمند به‌شمار می‌آید.

خواندن این کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران علوم تربیتی، روان‌شناسی و آموزش، معلمان، مدیران آموزشی و علاقه‌مندان به نظریه‌های یادگیری مناسب است. همچنین، برای کسانی که به دنبال بهبود روش‌های تدریس، ارتقای کیفیت یادگیری و آشنایی با رویکردهای نوین آموزشی هستند، مطالعهٔ این اثر توصیه می‌شود.

بخشی از کتاب بررسی تطبیقی دیدگاه های جدید یادگیری و آموزشی

«در این روز و روزگار آموزش و یادگیری یکی از ارکان مهم زندگی شده است و اجماعی بر سر تعریف یادگیری وجود ندارد. تفاوت بین آموزش و یادگیری است. آموزش نه به معنای تزریق دانش و مهارت از سمت معلم به دانش‌آموز است. یادگیری: تلاش فعالانه و دائمی دانش‌آموز برای جستجو و جذب دانش و بهبود مهارت است. باید بدانید. یادگیری تبدیل به مهارت شده است. یاد بگیریم چگونه یاد بگیریم. یک مهارت با تمرین و تکرار بهبود پیدا می‌کند. یادگیری تطبیقی چیست؟ ذهن ما تربیت شده وقتی موضوعی که با داشته‌ها و تخصص ما منطبق نیست. نقض کنیم یا به دنبال غلط‌ها و ابهامات آن باشیم و به راحتی بگوییم به ما ربطی ندارد و رد کنیم. ما انسان‌ها عموماً در یادگیری ضعیف عمل می‌کنیم زیرا بیشتر به دنبال یافتن تناقض‌ها هستیم. این تناقض ریشه‌های مختلفی دارد. اولین جایی که یافتن مثال نقض را یاد گرفتیم دیکته‌های مدرسه بود. هیچ‌کس به خاطر کلمات درستی که در آن نوشتیم به ما نمره‌ای نمی‌داد فقط به خاطر چند اشتباهی که داشتیم از ما نمره کم می‌شد. هرگز بابت تعداد کلمات درست تشویق نشدیم، بلکه به خاطر تعداد کلماتی که آنها را نادرست نوشته بودیم، نمره ما کم می‌شد. باید در محیط پیرامون، کتاب‌ها و ... کاوش کنیم تا بتوانیم اطلاعات جدید را با شرایط خود تطبیق دهیم. به این روش یادگیری تطبیقی گفته می‌شود. معیار یادگیری تطبیقی دیدن تفاوت‌ها نیست. جستجوی شباهت‌هاست. یادگیری تطبیقی مهارتی مهم برای کسانی است که به دنبال یادگیری هستند. بهترین روش به‌کارگیری آن نیز تمرین است. هنر یادگیری تطبیقی همین است که از سایر انسان‌ها، فرهنگ‌ها و... مختلف درس‌هایی بیاموزیم که بتوانیم در زمینه فعالیت خود اجرا کنیم. این همان قسمت از دانش و تجربه بشری است که معمولاً آن را حذف می‌کنیم؛ سپس با نگرش و دانش محدود خود، در جا می‌زنیم و انتظار یادگیری هم داریم! یادگیری تطبیقی یعنی خود را در حوزه تخصصی و شناختی‌مان محدود نکنیم.»