کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری

کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری نوشته سیده‌ نرگس حسینی و محمدامین دباغیان که توسط انتشارات رازنهان منتشر شده، اثری پژوهشی در حوزه‌ی معماری و طراحی فضاهای آموزشی است. این کتاب به بررسی نقش اصل درون‌گرایی در معماری ایرانی و کاربرد آن در طراحی دانشکده‌های هنر و معماری پرداخته است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری

کتاب طراحی دانشکده‌ی هنر و معماری (با تأثیرپذیری از اصل درون‌گرایی) به بررسی مفهوم درون‌گرایی در معماری ایرانی و تأثیر آن بر طراحی فضاهای آموزشی، به‌ویژه دانشکده‌های هنر و معماری، می‌پردازد. نویسندگان، سیده‌ نرگس حسینی و محمدامین دباغیان با نگاهی تحلیلی، ابتدا به مبانی نظری معماری ایرانی و ویژگی‌های شاخص آن مانند مرکزیت، پیوند با طبیعت، نور، رنگ و هندسه اشاره می‌کنند و سپس به نقش این اصول در شکل‌دهی به فضاهای آموزشی می‌پردازند. کتاب در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و در آن، علاوه‌بر مباحث نظری، نمونه‌هایی از مدارس و دانشکده‌های تاریخی ایران مورد بررسی قرار گرفته است. 

سیده‌ نرگس حسینی و محمدامین دباغیان تلاش کرده‌اند تا باتکیه‌بر منابع معتبر و تحلیل‌های میدانی، راهکارهایی برای ارتقای کیفیت فضاهای آموزشی معاصر ارائه دهند. اثر حاضر، ضمن پرداختن به چالش‌های طراحی فضاهای آموزشی در ایران، بر اهمیت بازگشت به اصول معماری ایرانی و توجه به نیازهای اجتماعی و روانی کاربران تأکید دارد. در بخش‌هایی از کتاب، به موضوعاتی چون پایداری اجتماعی، تعاملات انسانی، هویت ایرانی-اسلامی و تأثیر اقلیم بر سازماندهی فضا نیز پرداخته شده است.

خلاصه کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری

کتاب طراحی دانشکده‌ی هنر و معماری با تأثیرپذیری از اصل درون‌گرایی با مقدمه‌ای درباره‌ی اهمیت فضاهای آموزشی و نقش آن‌ها در رشد اجتماعی و روانی دانشجویان آغاز می‌شود. نویسندگان با اشاره به این نکته که فضاهای آموزشی نباید صرفاً مکانی برای انتقال دانش باشند، بلکه باید بستری برای تعاملات اجتماعی و پرورش خلاقیت فراهم کنند، به سراغ مبانی معماری ایرانی می‌روند. در ادامه، مفهوم درون‌گرایی به‌عنوان یکی از اصول بنیادین معماری ایران معرفی می‌شود؛ اصلی که بر جدایی فضای داخلی از بیرون و تمرکز بر حریم خصوصی و آرامش درونی تأکید دارد. 

کتاب با تحلیل تاریخی و فرهنگی، ریشه‌های درون‌گرایی را در باورهای ایرانیان، شرایط اقلیمی و عملکرد بناها جست‌وجو می‌کند و نشان می‌دهد چگونه این اصل در خانه‌ها، مدارس، مساجد و باغ‌های ایرانی نمود یافته است. بخش‌هایی از کتاب به بررسی عناصر کلیدی معماری ایرانی مانند نور، رنگ، گیاهان و آب اختصاص دارد و نقش آن‌ها در ایجاد حس تعلق و هویت در فضاهای آموزشی را توضیح می‌دهد. نویسندگان با بررسی نمونه‌های تاریخی و معاصر، پیشنهادهایی برای طراحی دانشکده‌های هنر و معماری ارائه می‌کنند که در آن‌ها اصل درون‌گرایی به‌عنوان راهکاری برای افزایش تعاملات اجتماعی، ارتقای کیفیت آموزشی و حفظ هویت فرهنگی موردتوجه قرار می‌گیرد.

چرا باید کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری را خواند؟

کتاب طراحی دانشکده‌ی هنر و معماری با تمرکز بر پیوند میان معماری ایرانی و نیازهای فضاهای آموزشی معاصر، به دغدغه‌هایی چون هویت‌بخشی، تعاملات اجتماعی و پایداری فرهنگی پاسخ می‌دهد. خواننده با مطالعه‌ی این اثر، با مبانی نظری و عملی درون‌گرایی در معماری آشنا می‌شود و می‌تواند راهکارهایی برای طراحی فضاهای آموزشی متناسب با فرهنگ و اقلیم ایران بیابد؛ همچنین تحلیل نمونه‌های تاریخی و ارائه‌ی پیشنهادهای کاربردی، کتاب را به منبعی برای ایده‌پردازی و الهام در پروژه‌های معماری تبدیل کرده است.

خواندن کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران معماری، طراحان فضاهای آموزشی، علاقه‌مندان به معماری ایرانی و افرادی که به‌دنبال راهکارهایی برای ارتقای کیفیت فضاهای آموزشی و افزایش تعاملات اجتماعی در محیط‌های دانشگاهی هستند، مناسب است؛ همچنین برای کسانی که دغدغه‌ی هویت فرهنگی و پایداری اجتماعی در طراحی معماری دارند، مفید خواهد بود.

بخشی از کتاب طراحی دانشکده هنر و معماری

«فضاهای آموزشی جزء مصادیق معماری است؛ که عملکردی ترکیبی از آموزش و روانشناسی دارد. فضاهای آموزشی نباید تنها به عنوان یک مکان برای کسب دانش آکادمیک عمل کند، بلکه یک کانون اجتماعی برای تعاملات و رفتارهای اجتماعی برای تکامل افراد به حساب آید. اگر محیط آموزشی بخواهد زمینه‌ای ثمربخش برای نسل آینده ایجاد کند؛ محیط و معماری آن باید دارای طراحی مبتکرانه باشد. محیطی اجتماعی که بهانه‌ای باشد برای آزادی اندیشه و بیان خلاق ایده‌هایی که به همان اندازه روش تدریس در پرورش افراد اهمیت دارد. این نکته را باید در نظر داشت که معماری همیشه تابع اصولی است که از عرف و قوانین اجتماعی جامعه برداشت می‌شود که پیوستگی تنگاتنگی با فرهنگ هر جامعه دارد؛ طراحی معماری هر جامعه باید در برگیرنده اصول و ضوابط فرهنگی آن جامعه باشد تا بتواند بناها و فضاهای متناسب و مناسب با افراد آن جامعه خلق کند. معماری ایرانی اسلامی به منظور پاسخ به نیازهای مادی انسان، با استفاده هوشمندانه و آگاهانه از خواص و ویژگی‌های عناصر طبیعی مانند: آب و نور و... مجموعه‌ای بی‌نظیر از طراحی‌های خلاقانه و همراه با فطرت ایرانی به نمایش می‌گذارد.»