کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

معرفی کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

کتاب الکترونیکی «محافظه‌کاری شرطی و گزارشگری مالی» (Conditional Conservatism and Financial Reporting) نوشتهٔ رامین نعمتی اثری پژوهشی در حوزهٔ حسابداری و حسابرسی است که به بررسی نقش محافظه‌کاری شرطی در گزارشگری مالی شرکت‌ها می‌پردازد. این کتاب با اتکا به منابع علمی و پژوهش‌های داخلی و خارجی، مفاهیم، دیدگاه‌ها و مدل‌های مرتبط با محافظه‌کاری حسابداری را تحلیل می‌کند. ناشر این اثر موسسه مهراد است و نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

این کتاب به موضوع محافظه‌کاری شرطی در حسابداری و تأثیر آن بر گزارشگری مالی می‌پردازد. محافظه‌کاری شرطی به عنوان یکی از میثاق‌های محدودکننده در حسابداری، نقش مهمی در شناسایی اخبار بد و تأخیر در شناسایی اخبار خوب دارد و بر کیفیت اطلاعات مالی ارائه‌شده به ذی‌نفعان اثرگذار است. نویسنده با مروری بر ادبیات نظری و پژوهش‌های پیشین، به بررسی انواع محافظه‌کاری (شرطی و غیرشرطی)، معیارهای سنجش آن و عوامل مؤثر بر انتخاب رویکرد محافظه‌کارانه در شرکت‌ها می‌پردازد. کتاب همچنین به مدل‌های ارزش‌گذاری سهام و ارتباط آن‌ها با محافظه‌کاری حسابداری اشاره می‌کند. دورهٔ مورد بررسی پژوهش، شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال‌های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۴ است. اثر حاضر با رویکردی تحلیلی و با بهره‌گیری از داده‌های واقعی بازار سرمایه ایران، تلاش می‌کند تصویری روشن از تأثیر محافظه‌کاری شرطی بر مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی ارائه دهد.

خلاصه کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

در «محافظه‌کاری شرطی و گزارشگری مالی»، نویسنده ابتدا به تعریف و تبیین مفهوم محافظه‌کاری در حسابداری می‌پردازد و تفاوت میان محافظه‌کاری شرطی (پس‌رویدادی) و غیرشرطی (پیش‌رویدادی) را شرح می‌دهد. محافظه‌کاری شرطی به معنای شناسایی سریع‌تر زیان‌ها و شناسایی با تأخیر سودهاست و هدف آن کاهش خوش‌بینی مدیریت و افزایش قابلیت اتکای اطلاعات مالی است. کتاب دیدگاه‌های مختلف دربارهٔ محافظه‌کاری را بررسی می‌کند؛ از جمله دیدگاه قراردادی، دعاوی حقوقی، مالیاتی، هزینه‌های سیاسی و رقابت در بازار. هر یک از این دیدگاه‌ها دلایل متفاوتی برای اتخاذ رویکرد محافظه‌کارانه در گزارشگری مالی ارائه می‌دهند. در ادامه، معیارهای مختلف سنجش محافظه‌کاری معرفی می‌شود؛ از جمله معیار عدم تقارن زمانی در شناسایی سود و زیان (مدل باسو)، معیارهای مبتنی بر ارزش بازار، اقلام تعهدی و چولگی منفی توزیع سود و جریان‌های نقدی. کتاب به عوامل تأثیرگذار بر محافظه‌کاری مانند اندازه شرکت، ساختار مالکیت، تهدیدات رقابتی و اهرم مالی اشاره می‌کند و نقش محافظه‌کاری در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی و تضاد منافع میان مدیران و ذی‌نفعان را تحلیل می‌کند.در بخش مدل‌های ارزش‌گذاری سهام، نویسنده به معرفی مدل‌های مختلف از جمله مدل ارزش دفتری، مدل سرمایه‌ای کردن سود، مدل تنزیل سودهای نقدی، مدل جریان‌های نقدی آزاد و مدل سودهای باقیمانده می‌پردازد و ارتباط آن‌ها با محافظه‌کاری حسابداری را بررسی می‌کند. پژوهش حاضر با استفاده از داده‌های شرکت‌های بورسی ایران و روش‌های آماری مانند رگرسیون داده‌های ترکیبی، تأثیر محافظه‌کاری شرطی بر مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی را مورد آزمون قرار می‌دهد و یافته‌های خود را با پژوهش‌های پیشین مقایسه می‌کند.

چرا باید کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی را خواند؟

این کتاب برای کسانی که به دنبال درک عمیق‌تری از نقش محافظه‌کاری شرطی در حسابداری و تأثیر آن بر کیفیت گزارشگری مالی هستند، منبعی تحلیلی و مبتنی بر پژوهش‌های میدانی فراهم می‌کند. اثر حاضر با بررسی مدل‌های ارزش‌گذاری سهام و تحلیل داده‌های واقعی بازار سرمایه ایران، به مخاطب کمک می‌کند تا ارتباط میان محافظه‌کاری حسابداری و تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاران را بهتر درک کند. همچنین، کتاب به دغدغه‌های روز حوزهٔ حسابرسی و حسابداری در زمینهٔ شفافیت و قابلیت اتکای اطلاعات مالی پاسخ می‌دهد.

خواندن کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های حسابداری، حسابرسی و مدیریت مالی، فعالان بازار سرمایه، مدیران مالی شرکت‌ها و علاقه‌مندان به تحلیل صورت‌های مالی مناسب است. همچنین برای کسانی که به دنبال شناخت تأثیر محافظه‌کاری شرطی بر ارزش‌گذاری سهام و کیفیت افشای اطلاعات مالی هستند، کاربرد دارد.

فهرست کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

- فصل اول: کلیات به معرفی محافظه‌کاری شرطی و اهمیت آن در گزارشگری مالی می‌پردازد و مفاهیم پایه‌ای حسابداری و ویژگی‌های کیفی اطلاعات مالی را شرح می‌دهد.- فصل دوم: دیدگاه‌ها و نظریه‌ها انواع محافظه‌کاری (شرطی و غیرشرطی)، دیدگاه‌های مختلف دربارهٔ محافظه‌کاری (قراردادی، دعاوی حقوقی، مالیاتی، هزینه‌های سیاسی، رقابت در بازار) و معیارهای سنجش محافظه‌کاری را بررسی می‌کند. همچنین مدل‌های ارزش‌گذاری سهام و ارتباط آن‌ها با محافظه‌کاری حسابداری معرفی می‌شود.- فصل سوم: روش‌شناسی پژوهش به روش تحقیق، جامعه آماری، روش نمونه‌گیری، گردآوری داده‌ها و مدل‌های آماری مورد استفاده در پژوهش می‌پردازد. آزمون‌های آماری و روش‌های تحلیل داده‌ها نیز در این فصل شرح داده شده است.- فصل چهارم: یافته‌ها و تحلیل نتایج نتایج حاصل از تحلیل داده‌های شرکت‌های بورسی، آزمون فرضیه‌ها و بررسی ارتباط محافظه‌کاری شرطی با مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی ارائه می‌شود.- فصل پنجم: جمع‌بندی و پیشنهادها خلاصه نتایج پژوهش، محدودیت‌ها و پیشنهادهایی برای تحقیقات آینده و کاربردهای عملی محافظه‌کاری شرطی در گزارشگری مالی مطرح می‌شود.

بخشی از کتاب محافظه کاری شرطی و گزارشگری مالی

«مطابق با استانداردهای حسابداری، اطلاعات مالی گزارش شده باید به استفاده‌کنندگان این گزارشات کمک کند تا بتوانند گذشته، حال و آینده شرکت را ارزیابی کنند. از این رو اطلاعات گزارش شده باید قابل اتکا، خالی از هرگونه ایراد اساسی، قابل مقایسه و قابل فهم و عادلانه باشد و همچنین افشای رویه‌های حسابداری به‌کار گرفته شده در تهیه صورت‌های مالی باید برای مطالعه‌کنندگان روشن و واضح باشد و تغییرات این رویه‌ها باید مورد سنجش قرار گرفته و افشا گردد و از طرفی نحوه شناسایی، اندازه‌گیری و افشای اطلاعات مالی می‌تواند بر روی وجههٔ مالی و اقتصادی شرکت تاثیر مثبت و یا منفی بگذارد. لذا مطابق استانداردها صورت‌های مالی باید افشاهایی از فرضیات اساسی و تخمین‌های مرتبط با اقلام حسابداری و مباحثی که نامطمئن هستند را ارائه کنند؛ مانند تخمین‌هایی که تاثیر مهمی روی ارائه موقعیت و نتایج شرکت دارد. افشاها زمانی نقش حیاتی ایفا می‌کنند که موارد غیرمطمئن و ریسک‌های متعددی در گزارشات وجود دارد که ممکن است تاثیر مهمی روی موقعیت مالی شرکت بگذارد. در این گونه موارد افشای نحوه سنجش این موارد نامطمئن است که می‌تواند ابهامات ایجاد شده در ذهن استفاده‌کنندگان را رفع کند. حسابداری با کیفیت بالا، افشا با کیفیت بالا، با محافظه‌کاری بالا و اطلاعات نامتقارن کمتری همراه است. از شرکت‌هایی که افشا با کیفیت بالایی دارند می‌توان انتظار داشت که برای ذینفعان اطلاعات قابل مقایسه از زیان‌ها و خطاهای مالی و سایر اتفاقات مالی ناخوشایند که روی حساب‌های مالی و عملکرد شرکت تاثیر دارند، ارائه کنند. بنابراین شرکت‌های با کیفیت افشای بالا تمایل دارند که محافظه‌کاری شرطی که مربوط به افشای اطلاعات حسابداری می‌باشد را گسترش دهند و محافظه‌کاری غیرشرطی را محدود کنند و در مقابل شرکت‌های با افشا کم تمایل به محافظه‌کاری غیرشرطی دارند چرا که اهداف مدیریتی خود را ترویج کنند. استفاده از محافظه‌کاری غیرشرطی ممکن است برای کاهش ریسک‌های دعاوی حقوقی و دست آوردن یک دوره بهتر از نظر مالی به خصوص هنگامی که شرکت یک دوره پریشانی مالی را تجربه می‌کند مورد استفاده قرار گیرد.»