کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد

کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد نوشته محسن حاجی‌زاده و جواد خداشاهی که توسط نشر انتخاب منتشر شده، اثری تخصصی در حوزه‌ی حقوق مدنی است که به بررسی دقیق مفهوم وفای به عهد و نقش آن در سقوط تعهدات پرداخته است. این کتاب با رویکرد تطبیقی، مبانی فقهی و حقوقی وفای به عهد و ابراء را در نظام حقوقی ایران و حقوق انگلیس تحلیل کرده است. نسخه‌ی الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد

کتاب سقوط تعهدات به‌وسیله‌ی وفای به عهد به یکی از مباحث کلیدی حقوق مدنی یعنی سقوط تعهدات از طریق وفای به عهد می‌پردازد و تلاش می‌کند با رویکردی تحلیلی و تطبیقی، ابعاد مختلف این موضوع را روشن کند. محسن حاجی‌زاده و جواد خداشاهی ابتدا مفاهیم پایه‌ای مانند تعهد، وفای به عهد و ابراء را تعریف و تبیین می‌کنند و سپس به بررسی ماهیت حقوقی وفای به عهد، دیدگاه‌های مختلف حقوق‌دانان و فقها و آثار و شرایط تحقق آن می‌پردازند. اثر حاضر در سال ۱۴۰۱ منتشر شده و علاوه‌بر تحلیل حقوق ایران، مقایسه‌ای با حقوق انگلیس و فقه امامیه ارائه می‌دهد. کتاب همچنین به بررسی ابراء و تفاوت‌های آن با وفای به عهد، شرایط و آثار هر یک و مسائل پیرامونی آن‌ها می‌پردازد. در نهایت، مقایسه‌ای میان این دو نهاد حقوقی و تحلیل تطبیقی آن‌ها در نظام‌های حقوقی مختلف ارائه می‌شود. این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران حقوق، وکلا و علاقه‌مندان به مباحث تعهدات و قراردادها منبعی قابل‌توجه به شمار می‌آید.

خلاصه کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد

کتاب سقوط تعهدات به‌وسیله‌ی وفای به عهد با تعریف و تبیین مفاهیم اساسی تعهد، وفای به عهد و ابراء آغاز می‌شود و عناصر و منابع تعهد را از منظر حقوقی و فقهی بررسی می‌کند؛ سپس به سراغ ماهیت وفای به عهد می‌رود و دیدگاه‌های مختلف درباره‌ی اینکه وفای به عهد عقد است، ایقاع است یا واقعه حقوقی را مطرح می‌کند. نویسندگان با استناد به مواد قانونی و آرای حقوق‌دانان، تحلیل می‌کنند که وفای به عهد چگونه موجب سقوط تعهد می‌شود و چه شرایط و آثاری دارد. در ادامه، ابراء به‌عنوان یکی دیگر از اسباب سقوط تعهدات معرفی می‌شود و ماهیت، شرایط و آثار آن مورد بررسی قرار می‌گیرد. 

کتاب به مقایسه‌ی تطبیقی این دو نهاد در حقوق ایران، فقه امامیه و حقوق انگلیس می‌پردازد و تفاوت‌ها و شباهت‌های آن‌ها را از نظر ماهیت حقوقی، آثار و شرایط تحقق تحلیل می‌کند. در بخش‌های پایانی، مسائل خاصی مانند رجوع از ابراء، معوض یا مجانی بودن ابراء و تأثیر فسخ معامله بر ابراء مطرح می‌شود و در نهایت، جمع‌بندی و نتیجه‌گیری درباره‌ی جایگاه وفای به عهد و ابراء در نظام حقوقی ایران ارائه می‌شود.

چرا باید کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد را خواند؟

کتاب سقوط تعهدات به‌وسیله‌ی وفای به عهد با پرداختن به یکی از مهم‌ترین موضوعات حقوق مدنی، یعنی سقوط تعهدات از طریق وفای به عهد و ابراء، به خواننده امکان می‌دهد تا با مبانی نظری و عملی این مفاهیم آشنا شود. تحلیل تطبیقی با حقوق انگلیس و فقه امامیه، بررسی دیدگاه‌های مختلف و نقد آن‌ها و توجه به آثار و شرایط تحقق وفای به عهد و ابراء، این اثر را به منبعی مناسب برای فهم عمیق‌تر تعهدات و قراردادها تبدیل کرده است. مطالعه‌ی این کتاب به‌ویژه برای کسانی که به‌دنبال درک دقیق‌تر ماهیت حقوقی وفای به عهد و ابراء و تفاوت‌های آن‌ها هستند، سودمند خواهد بود.

خواندن کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران حقوق، وکلا، قضات و علاقه‌مندان به مباحث حقوق مدنی و تعهدات مناسب است؛ همچنین برای کسانی که در زمینه‌ی قراردادها، سقوط تعهدات یا تحلیل تطبیقی حقوق فعالیت دارند، منبعی کاربردی به شمار می‌آید.

بخشی از کتاب سقوط تعهدات به وسیله وفای به عهد

«سقوط به معنای زوال و از بین رفتن است و منظور از سقوط تعهدات در اینجا یعنی آن رابطه حقوقی که در تعهد ایجاد شده زایل می‌شود و از بین می‌رود یعنی دیگر برای شخص متعهد الزامی باقی نمی‌ماند تا به تعهدش وفا کند. هرچند طبق ماده ۲۶۴ قانون مدنی وفای به عهد یکی از عوامل سقوط تعهد است و با وفای به عهد تعهد از بین می‌رود ولی وفای به عهد سبب اجرا و ایفای تعهد است نه سقوط تعهد. چون سقوط تعهد یک معنی منفی دارد و جایی است که تعهدی که هنوز انجام نشده از بین می‌رود ولی اگر تعهد با انجام از بین برود به این می‌گویند اجراء همچنین در ماهیت وفای به عهد چندین نظر وجود دارد عده‌ای معتقدند که وفای به عهد عقد است عده ای دیگری می‌گویند ایقاع است و فقط اراده‌ی بدهکار دخالت دارد نظر سومی هم وجود دارد که وفای به عهد را واقعه حقوقی می‌دانند. از دیگر عوامل سقوط تعهدات که در ماده ۲۶۴ قانون مدنی آمده است ابراء است. ابراء عمل حقوقی یک‌طرفه‌ای است و اعتبار آن مشروط به این است که قبلا دینی وجود داشته باشد. قانون مدنی در ماده ۲۸۹ ابراء را جز ایقاعات دانسته و فقط اهلیت طلبکار را لازم می‌داند و در مورد ابراء معلق و مشروط و همچنین شرط عوض در ابراء ساکت است و حقوقدانان نظرات مختلفی در این زمینه دارند که ضمن بررسی آثار وفای به عهد و ابراء در حقوق ایران سعی داریم نظرات حقوقدانان را در مورد ابراء و همچنین وفای به عهد تبیین نماییم و با فقه امامیه و حقوق انگلیس مقایسه‌ی تطبیقی داشته باشیم.»