کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

معرفی کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

کتاب الکترونیکی «زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی» (تألیف «امید نوری»، نشر یافته) اثری پژوهشی در حوزه مطالعات سینما و تلویزیون است که به بررسی مفهوم زمان و نقش آن در ساختار روایی آثار تصویری می‌پردازد. نویسنده با رجوع به نظریه‌های مختلف و نمونه‌های مستند و داستانی، تلاش می‌کند ابعاد گوناگون زمان را در هنرهای نمایشی واکاوی کند. این کتاب برای علاقه‌مندان به مطالعات سینمایی، دانشجویان و پژوهشگران حوزه هنرهای تصویری قابل توجه است. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

این کتاب به یکی از بنیادی‌ترین مفاهیم هنرهای نمایشی، یعنی زمان، می‌پردازد و آن را از منظرهای مختلف علمی، فلسفی، اسطوره‌ای و هنری بررسی می‌کند. «زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی» در دوره‌ای نوشته شده که توجه به ساختارهای روایی و تکنیک‌های تدوین در سینما و تلویزیون اهمیت ویژه‌ای یافته است. نویسنده با ارجاع به نظریه‌پردازانی چون بورچ، بلا بالاژ و بوردول، به تحلیل معماری زمان در روایت‌های تصویری می‌پردازد و تفاوت‌ها و شباهت‌های سینما و تلویزیون را در بازنمایی زمان بررسی می‌کند. کتاب همچنین به شیوه‌های مختلف شکل‌دهی زمان در تدوین، روایت موازی، ابهام زمانی و تداخل زمانی اشاره دارد و نمونه‌هایی از آثار مستند و داستانی را تحلیل می‌کند. از دیگر نکات جالب کتاب، پرداختن به نقش زمان در اسطوره‌ها، ادیان و دیدگاه‌های فلسفی است که به غنای بحث افزوده است. این اثر با رویکردی تحلیلی، مخاطب را با ظرفیت‌های بازتولید زمان در رسانه‌های تصویری آشنا می‌سازد و به پرسش‌هایی درباره ماهیت زمان و نحوه بازنمایی آن در هنر پاسخ می‌دهد.

خلاصه کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

کتاب «زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی» با طرح پرسش‌هایی بنیادین درباره چیستی زمان آغاز می‌شود و سپس به بررسی تعاریف علمی، فلسفی و اسطوره‌ای زمان می‌پردازد. نویسنده نشان می‌دهد که زمان نه‌تنها در فیزیک و فلسفه، بلکه در اسطوره‌ها و ادیان نیز جایگاهی ویژه دارد و هر فرهنگ یا مکتب فکری، برداشت خاصی از آن ارائه داده است. در ادامه، کتاب به نقش زمان در روایت‌های سینمایی و تلویزیونی می‌پردازد و توضیح می‌دهد که چگونه فیلمسازان و سازندگان آثار تصویری با استفاده از تکنیک‌هایی مانند تدوین، مونتاژ، حرکت دوربین و صدا، زمان را شکل می‌دهند و روایت را پیش می‌برند. مفاهیمی چون زمان فشرده، کشدار، حذف به قرینه، تساوی زمان پرده و زمان روایت، و زمان کشدار با مثال‌هایی از آثار سینمایی و تلویزیونی توضیح داده می‌شود. همچنین، کتاب به تفاوت‌های بازنمایی زمان در سینما و تلویزیون، نقش زمان در مستند و داستانی، و تأثیر زمان بر تجربه تماشاگر می‌پردازد. در بخش‌هایی از کتاب، نمونه‌هایی از مستندهای علمی و هنری، و تحلیل‌هایی از آثار کلاسیک سینما آورده شده است تا نشان دهد چگونه زمان می‌تواند به عنوان ابزاری برای ایجاد تعلیق، تاکید، یا انتقال معنا به کار رود. در نهایت، کتاب به این نتیجه می‌رسد که زمان در هنرهای تصویری عنصری انعطاف‌پذیر و قابل شکل‌دهی است که می‌تواند روایت را از حالت خطی خارج کند و تجربه‌ای چندلایه برای مخاطب بسازد.

چرا باید کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی را خواند؟

این کتاب با تمرکز بر مفهوم زمان در روایت‌های سینمایی و تلویزیونی، فرصتی برای درک عمیق‌تر ساختارهای روایی و تکنیک‌های بازنمایی زمان در آثار تصویری فراهم می‌کند. خواننده با مطالعه این اثر با نظریه‌های متنوع درباره زمان، کاربردهای عملی آن در تدوین و روایت، و نمونه‌های تحلیلی از فیلم‌ها و مستندها آشنا می‌شود. همچنین، کتاب به جنبه‌های فلسفی و اسطوره‌ای زمان می‌پردازد و دیدگاه‌های مختلف را کنار هم قرار می‌دهد تا تصویری جامع از این مفهوم ارائه دهد. برای کسانی که به تحلیل فیلم و تلویزیون علاقه دارند یا در حوزه تولید آثار تصویری فعالیت می‌کنند، این کتاب می‌تواند منبعی ارزشمند برای گسترش نگاه تحلیلی و خلاقانه باشد.

خواندن کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای دانشجویان و پژوهشگران رشته‌های سینما، تلویزیون، هنرهای نمایشی و مطالعات رسانه مناسب است. همچنین علاقه‌مندان به تحلیل روایت، فیلمسازان، تدوین‌گران و کسانی که به دنبال فهم عمیق‌تر از ساختار زمان در آثار تصویری هستند، می‌توانند از مطالب کتاب بهره ببرند. برای کسانی که دغدغه فهم روایت‌های پیچیده یا تجربه‌های زمانی متفاوت در فیلم و تلویزیون را دارند، این کتاب راهگشا خواهد بود.

فهرست کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

- فصل اول: زمان؛ از تئوری‌ها، تفسیرها تا سینما و تلویزیون به بررسی تعاریف علمی، فلسفی و اسطوره‌ای زمان و جایگاه آن در هنرهای نمایشی می‌پردازد. همچنین نقش زمان در حافظه، روایت و تجربه هنری بررسی می‌شود.- فصل دوم: زمان در روایت سینمایی و تلویزیونی به تحلیل ساختارهای روایی و تکنیک‌های بازنمایی زمان در سینما و تلویزیون اختصاص دارد. مفاهیمی مانند زمان فشرده، کشدار، حذف به قرینه و تساوی زمان پرده و روایت با مثال‌هایی از آثار سینمایی توضیح داده می‌شود.- فصل سوم: امکانات فنی و هنری برای خلق زمان نقش دوربین، تدوین، صدا و موسیقی در شکل‌دهی زمان سینمایی و تلویزیونی را بررسی می‌کند و به تفاوت‌های بازنمایی زمان در رسانه‌های مختلف می‌پردازد.- فصل چهارم: زمان در اسطوره‌ها، ادیان و فلسفه دیدگاه‌های اسطوره‌ای، دینی و فلسفی درباره زمان را مرور می‌کند و به تاثیر این دیدگاه‌ها بر روایت‌های هنری اشاره دارد.- فصل پنجم: نمونه‌های تحلیلی و جمع‌بندی نمونه‌هایی از مستندها و فیلم‌های داستانی تحلیل می‌شود و جمع‌بندی‌ای از مباحث ارائه می‌گردد.

بخشی از کتاب زمان در بافت روایت سینمایی و تلویزیونی

«زمان چیزی است که ما به معنای واقعی کلمه نمی‌دانیم چگونه بدون آن زندگی کنیم... با این وجود، بخشی از وظیفه علم (و فلسفه) این است که ما را به یک فهم دقیق از مفهوم زمان برساند. "مفهوم زمان" در سه جنبه کلی قرار می‌گیرد که هر سه می‌تواند برایمان مهم باشد: ۱- "مفهوم لحظه‌ها" در جهان زمان هماهنگ است. (کمک می‌کند تا همه چیز را پیدا کنیم) ۲- "زمان قابل اندازه‌گیری" زمان سپری شده بین وقایع است. ۳- "زمان" جایگاهی است که می‌توانیم در آن حرکت بکنیم. (زمان عامل تغییر است. ما از طریق آن حرکت یا تغییر می‌کنیم و از گذشته به سمت آینده گذر می‌کنیم.) با این وصف، جنبه‌های خاصی از زمان وجود دارد که بر ماهیت آن دلالت می‌کند و ویژگی‌های آن را آشکار می‌سازد... زمان به تغییر مربوط است. زمان فقط به مثابه فرایند دائمی اعمال، رویدادها یا شرایط قابل تعریف است. از نظر ارسطو زمان سنجش "قبل" و "بعد" محسوب می‌شد که در عین حال جنبه‌ای از تغییر مربوط به جوهر زمان نیز هست. افلاطون نیز ماهیت زمان را به جوهر تغییر مرتبط می‌دانست و معتقد بود که زمان به مثابه حالت بودن در برابر حالت شدن که نشان‌دهنده تغییر نیز هست، دریافت و تصور می‌شود.»