کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

معرفی کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

کتاب الکترونیکی «زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها (ایجاد محیط‌های سالم شهری)» نوشتهٔ فیلیپ بی رز و ترجمهٔ رسول جعفری‌زاده، توسط نشر نیکایش منتشر شده است. این اثر به بررسی نقش طراحی بیوفیلیک در شهرسازی و ایجاد محیط‌های شهری سالم می‌پردازد و در دستهٔ بوم‌شناسی شهری و برنامه‌ریزی شهری با رویکرد زیست‌محیطی قرار می‌گیرد. کتاب با تکیه بر نظریه‌ها و چارچوب‌های نوین، راهکارهایی برای پیوند دوباره انسان و طبیعت در محیط‌های شهری ارائه می‌دهد. نسخه الکترونیکی این اثر را می‌توانید از طاقچه خرید و دانلود کنید.

درباره کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

این کتاب به موضوع شهرنشینی سریع و پیامدهای آن بر سلامت انسان و محیط زیست می‌پردازد و تلاش می‌کند با معرفی زبان الگوی بیوفیلیک، راهی برای طراحی و برنامه‌ریزی شهرهای پایدار و سالم ارائه دهد. نویسنده با الهام از نظریه‌های کریستوفر الکساندر و ادوارد او ویلسون، چارچوبی را مطرح می‌کند که در آن ارتباط ذاتی انسان با طبیعت به عنوان محور اصلی طراحی شهری قرار می‌گیرد. کتاب در فضایی میان‌رشته‌ای، مفاهیم معماری، شهرسازی، روان‌شناسی و بوم‌شناسی را به هم پیوند می‌زند و بر این باور است که صرفاً توسعه پایدار کافی نیست و باید به سوی بازآفرینی و سازگاری با طبیعت حرکت کرد. ساختار کتاب بر پایهٔ چهار الگوی ماورای بیوفیلیک بنا شده که هر یک به جنبه‌ای از تجربهٔ انسان با طبیعت در شهر می‌پردازد. این اثر در دوره‌ای نوشته شده که دغدغه‌های زیست‌محیطی و سلامت شهری بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته‌اند و تلاش دارد با ارائهٔ راهبردهای عملی، به بهبود کیفیت زندگی شهری کمک کند.

خلاصه کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

کتاب «زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها» با طرح این پرسش آغاز می‌شود که چگونه می‌توان در مواجهه با شهرنشینی گسترده و کاهش ارتباط انسان با طبیعت، محیط‌های شهری سالم و پایدار ایجاد کرد. نویسنده با تکیه بر نظریهٔ بیوفیلیا، بر این باور است که انسان‌ها به طور ذاتی به طبیعت وابسته‌اند و این پیوند باید در طراحی شهری بازآفرینی شود. کتاب چهار الگوی اصلی را معرفی می‌کند: تجربهٔ مستقیم طبیعت (مانند حضور گیاهان، آب، نور خورشید و حیوانات در شهر)، تجربهٔ غیرمستقیم طبیعت (بازنمایی طبیعت از طریق فرم‌ها، رنگ‌ها و الگوهای طبیعی در معماری و فضاهای شهری)، تجربهٔ مکان و دلبستگی به فضا (ایجاد حس تعلق و هویت مکانی برای شهروندان) و الگوهای فرآیندها و سیستم‌های طبیعت (الهام‌گیری از ساختارها و نظم‌های طبیعی در برنامه‌ریزی شهری). نویسنده تأکید می‌کند که طراحی بیوفیلیک فراتر از سبزسازی ساده است و باید به صورت یک زبان الگو، در همهٔ سطوح شهرسازی به کار گرفته شود تا سلامت جسمی و روانی شهروندان و بهزیستی سیاره‌ای ارتقا یابد. کتاب با ارائهٔ نمونه‌های موردی و تحلیل‌های تطبیقی، نشان می‌دهد که چگونه می‌توان این الگوها را در پروژه‌های واقعی شهری پیاده‌سازی کرد و به سوی آینده‌ای بازآفرین و سازگار حرکت نمود.

چرا باید کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها را خواند؟

این کتاب با رویکردی میان‌رشته‌ای، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های عصر حاضر یعنی کاهش سلامت و کیفیت زندگی در شهرهای مدرن می‌پردازد و راهکارهایی مبتنی بر پیوند دوباره انسان و طبیعت ارائه می‌دهد. خواننده با مطالعهٔ این اثر با مفاهیم کلیدی طراحی بیوفیلیک، چارچوب‌های نظری و کاربردی آن و نمونه‌های موفق در سطح جهانی آشنا می‌شود. کتاب نه‌تنها برای معماران و شهرسازان، بلکه برای هر کسی که دغدغهٔ سلامت شهری و محیط زیست را دارد، می‌تواند الهام‌بخش باشد و دید تازه‌ای نسبت به آیندهٔ شهرها و نقش طبیعت در آن‌ها ایجاد کند.

خواندن کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم؟

این کتاب برای معماران، شهرسازان، طراحان منظر، دانشجویان رشته‌های مرتبط با محیط زیست و برنامه‌ریزی شهری و همچنین پژوهشگران حوزهٔ سلامت شهری مناسب است. همچنین افرادی که به دنبال راهکارهایی برای بهبود کیفیت زندگی در شهرها و کاهش اثرات منفی شهرنشینی بر سلامت جسمی و روانی هستند، می‌توانند از مطالب این کتاب بهره ببرند.

فهرست کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

- فصل اول: زبان الگوی بیوفیلیک برای شهرها به معرفی مفاهیم پایه، اهمیت توسعه پایدار و روش‌شناسی زبان الگو در طراحی شهری می‌پردازد و چارچوب کلی کتاب را ترسیم می‌کند.- فصل دوم: فراتر از پایداری؛ چارچوب یکپارچه به نقد مفهوم پایداری رایج و معرفی چارچوب یکپارچه بیوفیلیک می‌پردازد که هدف آن حرکت به سوی بازآفرینی و سازگاری با طبیعت است.- فصل سوم: تجربه مستقیم طبیعت به اهمیت حضور عناصر طبیعی مانند گیاهان، آب، نور و حیوانات در محیط شهری و تأثیر آن بر سلامت و بهزیستی انسان می‌پردازد و راهکارهای عملی برای ادغام این عناصر در شهر را بررسی می‌کند.- فصل چهارم: تجربه غیرمستقیم طبیعت به نقش بازنمایی طبیعت از طریق فرم‌ها، رنگ‌ها و الگوهای طبیعی در معماری و فضاهای شهری می‌پردازد و تأثیر آن بر احساس تعلق و سلامت روانی را تحلیل می‌کند.- فصل پنجم: تجربه مکان، فضا و دلبستگی به بررسی اهمیت هویت مکانی، حس تعلق و ارتباط عاطفی شهروندان با فضاهای شهری می‌پردازد.- فصل ششم: الگوهای فرآیندها و سیستم‌های طبیعت به الهام‌گیری از ساختارها و نظم‌های طبیعی در برنامه‌ریزی و طراحی شهری می‌پردازد و نمونه‌های موردی را ارائه می‌دهد.- فصل هشتم: مطالعه موردی؛ دالان بیوفیلیک نمونه‌ای عملی از به‌کارگیری زبان الگوی بیوفیلیک در یک پروژه شهری را بررسی می‌کند و چشم‌انداز آیندهٔ شهرهای بیوفیلیک را ترسیم می‌کند.

بخشی از کتاب زبان الگوی بیوفیلیک برای ایجاد شهرها

«یکی از بزرگ‌ترین مسائل جهانی ما شهرنشینی سریع و کاهش مناطق روستایی است. تخمین زده می‌شود که تا سال ۲۰۵۰ بیش از ۷۵ درصد از جمعیت جهان در شهرها ساکن خواهند شد. افزایش جمعیت منجر به افزایش نیاز به منابع می‌شود و بر اساس اعلام هیأت برنامه محیط‌زیست سازمان ملل متحد، جهان در حال حاضر با کمبود منابع تجدید ناپذیر ارزان و ضروری مانند نفت، مس و طلا مواجه است که به‌نوبه خود نیازمند افزایش حجم انرژی و آب آشامیدنی برای تولید می‌گردد. اثرات زیست‌محیطی انباشته‌شده بر روی زمین ناشی از شهرنشینی سریع یک نگرانی عمده است و منابع سیاره با سرعت زیادی برای تغذیه میلیاردها انسان ساکن در شهرها تخلیه می‌شود. طبق گفته ژیرارده، در سال ۲۰۱۲ تمدن جهانی جهان در مدت ۸ ماه بیش از آنچه زمین می‌تواند تولید کند از منابع طبیعی استفاده کرده است و با توجه به روند کنونی برای تأمین منابع زیست‌شناختی جامعه بشری تا سال ۲۰۳۰ نیازمند به بیش از دو زمین خواهیم بود. به‌روشنی می‌توان دید که روند شهرنشینی جهانی یک پدیده غیرقابل گریز است و هم‌اکنون درگیر آن هستیم و در آینده نیز مبتلابه آن خواهیم بود. مشکلات زیادی ناشی از این روند شهرنشینی وجود دارد. اما برای اهداف روایت این کتاب دو موضوع در نتیجه شهرسازی و شهرنشینی سریع وجود دارد: ۱. تخریب طبیعت بکر، استفاده بی‌سابقه از منابع زیستی، انقراض گونه‌های جانوری و گیاهی با سرعت سریع، از بین رفتن تنوع زیستی و قطع ارتباط بین انسان و طبیعت. ۲. کاهش سلامت و بهزیستی انسان و کاهش بهزیستی سیاره‌ای. روشن است که ما توانایی جلوگیری از شهرنشینی سریع را نداریم. حال سوالی که باید از خود بپرسیم این است که برای مقابله با مسائل و مشکلات ناشی از این روند جهانی چه کار موثر و مثبتی می‌توانیم انجام دهیم.»