کتاب فلسفه هگل (جلد دوم)

کتاب الکترونیکی فلسفه هگل (جلد دوم) نوشتۀ والتر ترنس استیس با ترجمۀ حمید عنایت در انتشارات امیرکبیر چاپ شده است. این کتاب به بررسی نظام فلسفی گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، فیلسوف برجستۀ آلمانی، می‌پردازد.

درباره کتاب فلسفه هگل (جلد دوم)

کتاب فلسفه هگل، تألیف والتر ترنس استیس، یکی از جامع‌ترین آثار در معرفی و تحلیل نظام فلسفی هگل است. این کتاب در دو جلد منتشر شده و جلد اول آن به مبانی و اصول اساسی فلسفۀ هگل می‌پردازد. استیس در این اثر، با رویکردی نظام‌مند، مفاهیم پیچیدۀ فلسفۀ هگل را به زبانی قابل‌فهم توضیح می‌دهد و سعی دارد خواننده را با ساختار فکری هگل آشنا کند. مباحث اصلی جلد اول شامل بررسی ایدئالیسم یونانی و تأثیر آن بر هگل، فلسفۀ مدرن و نسبت آن با اندیشه‌های هگل، و تحلیل منطق هگلی است. استیس در این بخش‌ها، به‌ویژه به مفهوم دیالکتیک هگل و چگونگی توسعه ایده‌ها از طریق تضاد و رفع آن‌ها می‌پردازد. این کتاب با ترجمه روان و دقیق حمید عنایت، امکان دسترسی فارسی‌زبانان به اندیشه‌های هگل را فراهم کرده است. والتر ترنس استیس (۱۸۸۶-۱۹۶۷) فیلسوف و استاد دانشگاه بریتانیایی بود که در زمینه‌های فلسفۀ هگل، عرفان و نسبی‌گرایی اخلاقی تألیفات متعددی دارد. او از سال ۱۹۳۲ تا ۱۹۵۵ در دانشگاه پرینستون به تدریس فلسفه پرداخت و آثار مهمی مانند عرفان و فلسفه (۱۹۶۰) و تعالیم عرفا (۱۹۶۰) را به رشته تحریر درآورد

کتاب فلسفه هگل (جلد دوم) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب برای دانشجویان، پژوهشگران و علاقه‌مندان به فلسفه، به‌ویژه فلسفۀ آلمانی و نظام فکری هگل، مناسب است.

درباره گئورگ‌ ویلهلم‌ فریدریش هگل

گئورگ ویلهلم فریدریش هگل، زادهٔ ۲۷ آگوست ۱۷۷۰، فیلسوف بزرگ آلمانی و یکی از پدیدآورندگان مکتب ایده‌آلیسم آلمانی است. هگل در اشتوتگارت، در خانواده‌ای مسیحی به دنیا آمد. شیفتگی او برای آموختن در طول عمرش، با آموزه‌های مادرش در خانه آغاز شده بود. هگل در سال ۱۷۸۴ برای ادامهٔ تحصیل به دبیرستان ایلوستره رفت و در آن جا با مفاهیم عصر روشنگری آشنا شد. هگل شیفتهٔ آثار اسپینوزا، کانت، روسو و گوته بود. او از سال ۱۷۸۸ تحصیلات دینی خود را در مدرسهٔ دینی پروتستان توبینگر در شهر توبینگن ادامه داد؛ جایی که با فیلسوف آینده، فردریش شلینگ، و شاعر بزرگ آلمان، فریدریش هولدرلین، هم‌کلاسی و دوست شد. این سه تن به انقلاب فرانسه، به‌عنوان بزرگ‌ترین واقعهٔ عصرشان، توجهی ویژه‌ داشتند، روزنامه‌های فرانسوی را پی‌گیری می‌کردند و باشگاهی برای بحث و مطالعه پیرامون ادبیات انقلابی به راه انداختند. هگل پس از پایان تحصیل در توبینگن در سال ۱۷۹۳، شغلی به عنوان معلم سرخانه در برن پیدا کرد و در مدت اقامتش در این شهر، مطالعاتش را ادامه داد و آثار بسیاری را به رشتهٔ تحریر درآورد. او در سال ۱۸۱۶، پیشنهاد کرسی استادی فلسفه در دانشگاه هایدلبرگ را پذیرفت و به هایدلبرگ رفت و تا سال ۱۸۱۸ که در دانشگاه برلین مشغول به تدریس بود، همانجا ماند.

هگل در دوران زندگی خود چهار کتاب منتشر کرد:

«پدیدارشناسی روح»

«علم منطق»

«دایرةالمعارف علوم فلسفی»

«عناصر فلسفهٔ حق»

آثار هگل به دشواری مشهور هستند طوری که برتراند راسل در تاریخ فلسفهٔ غرب، او را مشکل‌فهم‌ترین فیلسوف غرب به حساب می‌آورد. هگل در سال ۱۸۳۰ رئیس دانشگاه برلین شد و در نهایت به دلیل شیوع وبا در ۱۴ نوامبر ۱۸۳۱ درگذشت. دست نوشته‌های زیادی بعد از مرگ از او به جای مانده بود که به مرور تنظیم و به صورت کتاب منتشر شدند.