کتاب آموزش مهارت های زندگی

کتاب آموزش مهارت های زندگی نوشتهٔ نرگس لطفی است. نشر برگ و باد این کتاب را منتشر کرده است.

درباره کتاب آموزش مهارت های زندگی

کتاب آموزش مهارت های زندگی ۱۱ فصل دارد. این کتاب به ما کمک می‌کند خودآگاه باشیم، همدلی کنیم، ارتباط مؤثر برقرار کنیم، روابط بین‌فردی مناسبی برقرار کنیم، حل مسئله را بشناسیم، مبتکرانه و نقادانه و خلاقانه عمل کنیم، هیجانات خود را مدیریت کنیم، عوامل استرس‌زا را شناسایی و کنترل کنیم و نیز مدیریت زمان و وقت‌شناسی را یاد بگیریم. نویسندهٔ این کتاب باور دارد که یادگیری مهارت‌های زندگی یکی از ضروریات داشتن زندگی سالم و همراه با آرامش است. او کارشناس‌ارشد رشتهٔ روان‌شناسی و مدرس دانشگاه است.

«مهارت‌های زندگی» مجموعه‌توانایی‌هایی است که با تمرینات پیوسته پرورش پیدا می‌کند و شخص را برای روبه‌روشدن با مسائل روزانهٔ زندگی، افزایش توانایی‌های روانی، اجتماعی و بهداشتی آماده می‌کند. «سازمان جهانی بهداشت» (WHO) مهارت‌های زندگی را توانایی انجام رفتار سازگارانه و مثبت به گونه‌ای که فرد بتواند با چالش‌ها و ضروریات زندگیِ روزمرهٔ خود کنار بیاید، تعریف کرده است. این سازمان، مهارت‌های زندگی را به دسته‌ای ده‌تایی تقسیم کرده است؛ توانایی تصمیم‌گیری، توانایی حل مسئله، توانایی تفکر خلاق، توانایی تفکر نقادانه، توانایی برقراری ارتباط مؤثر با دیگران، توانایی برقراری روابط بین‌فردی سازگارانه، توانایی خودآگاهی، توانایی همدلی با دیگران، توانایی رویارویی با هیجان‌ها (غم، خشم، شادی و…) و نیز توانایی رویارویی با استرس‌ها.

خواندن کتاب آموزش مهارت های زندگی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به دوستداران مطالعه در حوزهٔ روان‌شناسی عمومی پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آموزش مهارت های زندگی

«هیجان‌ها چیستند؟

هیجان به تمام احساسات و حالات روحی و روانی مثبت و منفی گفته می‌شود که همراه با علایم جسمانی ظاهر می‌شوند. واژه‌هایی مانند شور، احساس و عاطفه نیز شباهت‌های زیادی از نظر معنی به واژه هیجان دارند و گاها جای آن به کار برده می‌شوند. ما نسبت به دنیای پیرامون خود حساس هستیم و به آن ها واکنش‌های هیجانی نشان می‌دهیم. این واکنش‌های هیجانی شامل خشم، ترس، عشق، محبت، تنفر، امید، نا امیدی، نگرانی، احساس حقارت، غرور، غم، اندوه، شادی، تعجب، شرم، پشیمانی و دلسوزی می‌شوند.

هر هیجانی سه بُعد دارد:

بعد فیزیولوژیک: این بعد شامل تغییرات جسمانی است که در اثر هیجان در فرد ایجاد می‌شود. برای مثال فردی که ترسیده یا اضطراب دارد دچار ضربان قلب می‌شود یا مشکلات گوارشی پیدا می‌کند.

بعد شناختی: هر هیجانی به دنبال یک سری فکر ایجاد می‌شود. مثلا وقتی در خانه تنها هستیم و صدایی می‌شنویم اگر فکر کنیم دزد آمده است دچار اضطراب می‌شویم.

بعد رفتاری: در پی هر هیجانی یک سری رفتارها از ما سر می‌زند. وقتی خشمگین هستید فریاد می‌زنید، با دیگران بحث و دعوا می‌کنید یا در زمان استرس شروع به جویدن ناخن دست خود می‌کنید ...

چرا مدیریت هیجان مهم است؟‌

فرض کنید فردی بسیار عصبانی است و نتواند این هیجان را کنترل کند، امکان دارد هر لحظه دست به عملی بزند که باعث پشیمانی وی شود. برخی احساسات مانند خوشحالی هم می تواند فرد را به سمت تفریحات ناسالم و رفتارهای ضد اجتماعی و نامناسب بکشاند. تمامی این موارد می‌تواند به تصمیمات احساسی منجر شود و ممکن است بعد اقدام، وی واقعا از رفتارش پشیمان شود و فرصتی برای جبران آن وجود نداشته باشد. در نتیجه مدیریت هیجان چه از نوع مثبت و چه منفی، یکی از مهارت‌هایی است که به فرد کمک می‌کند که چگونه هیجانات خود را کنترل کند و باعث رشد بهتر خودش شود و از طرفی به اطرافیانش کمتر صدمه بزند.

چطور می‌توان عادات و هیجانات خود را کنترل کرد؟

آیا می‌توان بر رفتارها و عادات خود کنترل داشت؟ پیشنهادهای مهم و مناسب در این زمینه کدام می‌باشند؟

در ادامه این بحث به توصیه روان شناسان راجع به چگونگی کنترل عادات خود می‌پردازیم.

با توجه به گزارش‌های اخیر به دست آمده مشخص شده است دوره نوجوانی مملو از نیاز به هیجان می‌باشد اما به ندرت مورد توجه و اهمیت قرار گرفته است. پیش از اینکه وارد هر بحثی شویم بهتر است با مفهوم هیجان آشنا شویم. به بیانی ساده هیجان در اصل جوابی است که به احساسات خویش می‌دهیم. به زبانی دیگر هیجان می‌تواند غمی باشد که پاسخ آن گریه می‌باشد یا خوشحالی که پاسخ آن خنده می‌باشد. هیحانات، انتظار باور و افکاری است ک دارا هستیم و پاسخ ما را به آن هیجان مشخص می‌کند.

به همین خاطر یک هیجان می‌تواند پاسخ‌های متفاوتی را در افراد گوناگون به وجود آورد. همچنین تغییرات فیزیکی مانند بزرگ شدن مردمک چشم، افزایش تعداد نفس‌ها، افزایش ضربان قلب و… را می‌توان در هنگام رویاویی با هیجانات در خود و دیگران احساس کنیم. این هیجانات قسمتی طبیعی از زندگی افراد است به ویژه در سنین نوجوانی ممکن است پررنگ‌تر از سایر سنین به نظر برسد.»