کتاب اکتاو نمی خواهد بزرگ شود

کتاب «اکتاو نمی خواهد بزرگ شود» نوشتۀ الیزابت دو لامبیلی و ترجمۀ زهره ناطقی است و انتشارات برکه آن را منتشر کرده است. این کتاب، داستان کانگورویی را روایت می‌کند که ترجیح می‌دهد همیشه در کیسۀ مادرش بماند.

درباره کتاب اکتاو نمی خواهد بزرگ شود

قصه‌ها مزایای بی‌شماری دارند و کودکان از طریق داستان‌ها موارد زیادی را یاد می‌گیرند و نسبت به مسائل آموزشی واکنش بهتری نشان می‌دهند. آموزش در حین خواندن آموزش غیرمستقیم نام دارد و کودکان بدون اینکه بدانند نکات زیاد را می‌آموزند. آموزش‌ها می‌تواند مهارت‌های زندگی، هنجارها و رفتارهای درست باشد یا مطالب و حقایق علمی دنیای اطراف. این آموزش‌ها چون به‌صورت داستان برای کودکان خوانده می‌شود، از شنیدن آن لذت می‌برند و در ذهنشان باقی می‌ماند.

همان‌طور که از نام کتاب پیداست، در داستان اکتاو نمی‌خواهد بزرگ شود، کودکان با کانگورویی همراه می‌شوند که دوست ندارد باور کند که بزرگ شده و وقتش رسیده که از کیسۀ مادرش بیرون بیاید. دنیای بیرون از کیسۀ مادر برای او ناآشناست برای همین او نگران است و نمی‌داند چطور باید با جهان اطرافش مواجه شود. اکتاو ترجیح می‌دهد که در آغوش امن مادرش بماند؛ اما او دیگر قد کشیده و کیسۀ مادر کانگورو تحمل سنگینی وزن اکتاو را ندارد. آیا مادر و پدر اکتاو می‌توانند او را متقاعد کنند که دیگر بزرگ شده است؟

اکتاو نمی‌خواهد بزرگ شود، کودکان را با یکی از مهارت‌های زندگی آشنا می‌کند. داشتن استقلال مسئله‌ای است که بهتر است کودکان در سنین پایین بیاموزند تا در بزرگسالی با ورود به جامعه دچار مشکل نشوند. الیزابت دو لامبیلی با زبانی ساده، صمیمی و کودکانه قصۀ اکتاو را روایت می‌کند و از طریق این داستان جالب و بامزه به موضوع وابستگی کودک به مادر می‌پردازد.

خواندن کتاب اکتاو نمی خواهد بزرگ شود را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به کودکان بالای ۷ سال و همچنین والدینی که فرزندان وابسته به خود دارند، پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب اکتاو نمی خواهد بزرگ شود

«روزی روزگاری، در جایی دور، خیلی‌خیلی دور، در سرزمینی زیبا به نام استرالیا، کانگوروی کوچکی به نام اکتاو زندگی می‌کرد. روزی که اکتاو به دنیا آمد (آن موقع واقعاً کوچک بود)، مات و مبهوت از این‌همه نور و وحشت‌زده از آن همه سروصدا، تندی رفت و توی کیسۀ مامان کانگورو پناه گرفت. از آن زمان هرگز بیرون نیامده است. چون توی کیسۀ مامان کانگورو بوی خوبی می‌دهد و گرم‌ونرم است. اکتاو آنجا از همه چیز در امان است.

زمان می‌گذرد... اکتاو قد می‌کشد... سنگین‌تر می‌شود... رشد می‌کند...»