کتاب نقش هزاره ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان

کتاب «نقش هزاره ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان» نوشتۀ عبداللطیف نظری است و انتشارات میراث شرق آن را منتشر کرده است. موضوع این کتاب بررسی نقش تشیع در تحولات سیاسی افغانستان است.

درباره کتاب نقش هزاره ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان

کتاب نقش هزاره‌ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان یکی از اولین پژوهش‌ها دربارۀ جايگاه و نقش هزاره‌ها در تحولات سياسی معاصر افغانستان در چارچوب يک نظريۀ علمی (تئوری گفتمان) است. عبداللطیف نظری در این پژوهش تلاش کرده است تا نقش گروه‌های جهادی و جنبش‌های هزارگی را به‌ویژه در دورۀ جهاد اسلامی و عصر طالبان توضیح دهد. اين پژوهش با تبيين نقش و جايگاه هزاره‌ها در تحولات سياسی معاصر افغانستان باعث معرفی و تقويت جريان فكری اهل‌تشیع در جامعۀ غالباً حنفی مذهب افغانی و ساير جوامع شود.

کتاب نقش هزاره‌ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان در زمينۀ تحقيقات و مطالعات هزاره شناسی و شیعه‌شناسی بسیار مفيد است و به پژوهشگران اين حوزه كمک می‌كند تا با تأمل و آگاهی بیشتر به بررسی مسائل افغانستان و نقش هزاره‌ها و شيعيان در تحولات سياسی اين كشور بپردازند. این کتاب همچنین به بعضی از شبهات مربوط به هزاره و تشيع به‌صورت غيرمستقيم پاسخ می‌دهد و سهم هزاره‌ها در مبارزات ضد استعماری و استبداد داخلی را برجسته می‌کند.

کتاب نقش هزاره‌ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان در ۴ فصل تنظیم شده است. عناوین فصل‌های کتاب عبارت است از: «فصل اول: چارچوب نظری»، «فصل دوم: آشنايی كلی با هزاره‌ها و اهل تشيع افغانستان»، «فصل سوم: مشاركت فعال هزاره ها در دورۀ جهاد» و «فصل چهارم: جنبش مقاومت هزاره ها در دورۀ طالبان»

خواندن کتاب نقش هزاره ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران کتاب‌های تاریخ جهان،‌دانشجویان رشتۀ علوم‌سیاسی و روابط بین‌الملل پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب نقش هزاره ها (شیعیان) در تحولات سیاسی افغانستان

«كاربرد اصطلاح شیعه از کهن‌ترین و رایج‌ترین عناوينی است كه برای پيروان و معتقدان به امامت امام علي (ع) و پيروی از راه‌ورسم عترت پيامبر (ص) مشهور گرديده است. اين اندیشۀ مشترک را می‌توان در گروه‌های اصلی و موجود همچون اماميه، زيديه و اسماعيليه ديد؛ گروه‌هایی كه باور مشترک آن‌ها پذيرش مرجعيت مطلق حضرت علی (ع) و اهل‌بیت به مفهوم عام آن است.

بااین‌وجود، توجه به اين نكته مهم است كه معنا و مفهومی كه از شيعه در اين تحقيق مراد است همان جمهور شيعه يعنی شيعه اثناعشری (امامی) است كه قوام تفكر خود را بر پايۀ اعتقاد به امامت و رهبری سياسی مذهبی امامان دوازده‌گانه و برخورداری اين بزرگان از عنصر عصمت و علم خدادادی بنا کرده‌اند. بنابراين، اصطلاح شيعه در اين اثر، ساير فرقه‌های شيعی را شامل نمی‌گردد. دليل مسئله نيز واضح است؛ زيرا ساير فرقه‌های شيعه از جمله زيديه در افغانستان وجود ندارند و فرقه اسماعيليه نيز به علت قلّت عددی و فقدان توانايی سیاسی‌اجتماعی نقش محسوسی در تحولات سياسی كشور ايفا نکرده‌اند.»