لوئیس ریمایر مردی است که به علت کشتن همسرش در زندان است. و به دلیل اینکه قبلأ افسر پلیس بوده و به دلیل رفتار مناسب به اون یک شغل رسمی داده اند: جلاد رسمی!،امـا این شغل،شغل راحتی نیست و بعد از گرفتن

- بیشتر

علیرضا م

۱۳۹۶/۰۱/۰۶

در یک کلام عالی بود. شخصیت اصلی، خودش رو برتر از باقی زندانی ها میدونست و معتقد بود قتل همسرش یک بد شانسیه. اما در واقع او هیچ فرقی با باقی زندانی ها نداشت و اگر سابقه کاری خاصی که

- بیشتر

آیناز ر

۱۴۰۰/۰۹/۱۳

خشن بود سریع خوندم ولی با اینهمه بازم خیلی خشن بود و مخوصا آخرش اسپویل: نقش اول تو آخر داستان کشته میشه

P.H

۱۳۹۶/۰۱/۱۶

جالب بود

ساااری

۱۳۹۹/۰۴/۰۸

جالب بود . پیام های زیاد و جالبی توی داستان نهفته بود در واقع همه مردم فکر می کنند کاری ک خودشون دارن انجام میدن کامل صحیح و کارشون رو به درستی و با دقت انجام میدن .

علی

۱۳۹۷/۰۶/۰۲

داستان جذابی بود. جلاد شخصیت جالبی داشت. به نظرم کمی تناقض در وجودش دیده می‌شد. آدم مهربان و وظیفه‌شناسی بود ولی بی‌رحم و مغرور نیز بود. گویا از کشتن همسرش کاملاً راضی بود و هیچ عذاب وجدانی نداشت. و اگر همسرش

- بیشتر

مسلم عباسپور

۱۳۹۷/۰۴/۱۴

خوب و ناب

QAZALEH

۱۳۹۶/۱۱/۰۶

آرامش قبل از طوفان...!

A.🍁

۱۳۹۶/۱۱/۰۳

خوب بود به نظرم. یه قلم متفاوت داشت

Amin Gharaei

۱۳۹۵/۱۲/۲۷

زیبا بود، برای کسانی که از احساس تعلیق و کمی خشونت لذت میبرند مناسبه

بریده‌هایی از کتاب

مشاهده همه (۱۱)

لوئیس ریمایر، که رضایتش از برق چشم‌هایش پیدا بود، گفت: «نمی‌شه انکار کرد که زنده بودن از مردن بهتره!»

علی

لوئیس ریمایر با شوخ‌طبعی گفت: «باید مراقب باشیم که هر سر درست با بدن خودش همراه بشه، وگرنه روز رستاخیز همه چیز قاطی می‌شه!»

علی

همه‌ی آن‌ها یک چیز می‌گویند: «با تمام‌شدن دوره داخل زندان، محکومیت واقعی شروع می‌شود».

علی

وقتی می‌دیدی که مردم تمام عمر در جست‌وجوی خرسندی از زندگی هستند، خیلی باورش سخت است که خودت بهش دست یافته باشی.

علی

ـ اگر دنیا دیگه چیز تازه‌ای نداره که تو بخوای، پس حتماً خرسندی!

مهدی

همسرش زن غیرقابل تحملی بود و از کشتنش پشیمان نبود.

Rahmanism.ir

رسیدن به این خرسندی از دو راه ممکن نیست. من آدم راضی و خرسندی هستم و تا حالا اینو نمی‌دونستم.

Rahmanism.ir

می‌توانست احساس کند که زندگی با تمام ناملایمات ارزش زندگی‌کردن دارد.

Mohsen

لوئیس ریمایر خوشه‌ی موز را سر جای مخصوص گذاشت. تیغه‌ی چاقو مانند را آزاد کرد. تیغه با سرعت زیاد و صدای بنگ بلندی به پایین افتاد. از زمانی که مرد به تخته‌ی اهرم بسته می‌شد تا زمانی که سرش قطع شود، تنها سی ثانیه زمان می‌برد. سر در سبد می‌افتاد. جلاد آن را از گوش‌ها می‌گرفت و به کسانی که موظف بودند مراسم اعدام را تماشا کنند نشان می‌داد. کلمات تشریفاتی مراسم را نیز بر زبان می‌راند: «به نام مردم فرانسه عدالت اجرا شد»

مری‌آنژ

آن‌ها را به ترتیب گناه‌کاری بالا می‌آورند. آن‌که کمتر از همه گناه‌کار است، اول اعدام می‌شود تا از وحشت دیدن مرگِ همراهان خود در امان بماند. لوئیس ریمایر با شوخ‌طبعی گفت: «باید مراقب باشیم که هر سر درست با بدن خودش همراه بشه، وگرنه روز رستاخیز همه چیز قاطی می‌شه!»

مری‌آنژ

یادداشت های یک پزشک جوان

آبتین گلکار