کتاب مغز باش

کتاب مغز باش نوشتهٔ مسعود وزیری نژاد است و انتشارات متخصصان آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب مغز باش

آیا تابه‌حال از خودتان پرسیده‌اید که حافظۀ ما انسان‌ها چگونه کار می‌کند؟ اصلاً اهمیت حافظه در زندگی روزمرۀ ما چیست؟ اگر قدرت حافظه وجود نداشت، چه بر سر قدرت یادگیری‌مان می‌آمد؟ آیا خلاقیت ما انسان‌ها نیز تحت‌تأثیر حافظه و پردازش اطلاعات قرار می‌گرفت؟

یک لحظه فکر کنید: اگر بدون حافظه به ‌دنیا می‌آمدید، چه اتفاقی می‌افتاد؟! دیگر هیچ‌چیز و هیچ‌کس را نمی‌شناختید. اگر از شما بپرسند: «شما که هستید؟»، چه جواب خواهید داد؟ حافظۀ شما آن ‌چیزی است که زندگی‌تان را یکپارچه نگه می‌دارد.

حافظه، هویت شما و محل زندگی شما و خانوادۀ شماست. اگر حافظه نداشته باشید، هیچ‌کاری نمی‌توانید انجام بدهید. شاید حتی توانایی آب‌خوردن نیز نداشته باشید. بدون حافظه، هیچ تجربه‌ای در زندگی کسب نخواهید کرد. حتی اعتماد دیگران به شما و اعتماد شما به دیگران وابسته به حافظه است. قطعاً ترجیح می‌دهید از جایی خرید کنید که فروشندۀ آن را می‌شناسید و ماشینتان را به همان تعمیرگاه همیشگی ببرید که شما را به اسم صدا کرده و می‌داند ممکن است اشکال ماشین از کجا باشد.

حافظه عجیب‌ترین و شگفت‌انگیزترین ویژگی ذهن انسان است. تصور کنید اگر حافظه نبود، برای تمام اطلاعاتی که وارد ذهن شما می‌شد، چه اتفاقی می‌افتاد. تصور کنید دکتری را که دائم بخواهد به کتاب‌هایش مراجعه کند و اطلاعاتی در ذهن نداشته باشد یا معلمی را که شاگردهایش را نشناسد و نداند باید چه درسی بدهد یا مادری را که بچه‌هایش را نشناسد یا بچه‌هایی را که مادر خود را به یاد نیاورند!

همۀ انسان‌ها به یک اندازه وقت دارند و شبانه‌روز برای همه ۴۲ ساعت است. پس چه‌چیزی در زندگی انسان‌ها تمایز ایجاد می‌کند؟ دقیقاً مغز و کارکرد آن است که شخصی را قدرتمند و شخص دیگری را شکست‌خورده می‌کند. مغز است که از یک نفر بیل گیتس و از یک نفر شخصیتی ضعیف و شکست‌خورده می‌سازد.

وقتی مغز بهتر کار کند، سرعت و کیفیت حافظه بیشتر می‌شود و کارها بهتر پیش می‌رود. اما حافظه به چه معناست؟ در حالت کلی، حافظۀ انسان رابطی میان زمان حال و گذشتۀ اوست. به‌تعبیر دیگر، قابلیت حفظ اتفاقات گذشته و حال و استفاده از آن در آیندۀ دور و نزدیک، «حافظه» خوانده می‌شود. انسان بدون قابلیت ذخیره و تثبیت اطلاعات در حافظه‌اش، به‌هیچ‌وجه توانایی یادگیری یا پیشرفت در امور روزمره‌اش را ندارد. به‌واسطۀ حافظه است که تجارب ما اهمیت پیدا می‌کند و به‌تبع آن، آینده‌مان تحت‌تأثیر خاطرات تلخ و شیرینمان قرار می‌گیرد.

حال این سؤال پیش می‌آید که آیا ما اصلاً می‌توانیم در تقویت حافظۀ خودمان تأثیری داشته باشیم؟ یا اینکه تقویت حافظه امری خدادادی است و ما نمی‌توانیم هیچ دخل‌وتصرفی در آن بکنیم؟ آیا این تقویت حافظه و به‌خاطرسپاری بهتر، در بهبود و پیشرفت زندگی‌مان مؤثر خواهد بود یا خیر؟

اکثر انسان‌ها تصور می‌کنند که باحافظه یا بی‌حافظه به ‌دنیا آمده‌اند؛ اما این باور اشتباه است. حافظه مانند تمام عضلات دیگر بدن، قابلیت ارتقا و رشد دارد. شما در هر لحظه و هر جایی از زندگی خود که باشید، قادرید مغز و حافظه را تقویت کنید. بنابراین در پاسخ به این سؤال، با قاطعیت باید گفت: «بله! ما می‌توانیم حافظۀ خود را تقویت کنیم.» اولین و مهم‌ترین دلیل برای اثبات این موضوع، وجود شواهد عینی است. وقتی می‌بینیم افراد زیادی توانسته‌اند قدرت حافظۀ خود را تغییر دهند یا قدرت حافظۀ بسیاری از انسان‌ها در موقعیت‌های خاص، کم یا زیاد شده است، نتیجه می‌گیریم که این امر شدنی است و حافظه فرآیندی متغیر است که بر اثر کارهایمان درطول زندگی، دائماً درحال تغییر است. مغز مثل ماهیچه است: هرچه بیشتر کار کند، ورزیده‌تر می‌شود و مغز ورزیده برابر است با زندگی شاد و پر از موفقیت.

خواندن کتاب مغز باش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به کسانی که می‌‌خواهند دربارهٔ عملکرد مغز بیشتر بدانند پیشنهاد می‌کنیم.