کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش

کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش نوشتۀ الهام جعغرزاده است و انتشارات نمای علم آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش

برای حرکت به سوی دانش‌گرایی، در قدم اول باید وضعیت موجود سازمان از نظر ساختار، فرهنگ، فناوری و منابع انسانی را بررسی کرد. مدیریت دانش هم وقتی روی اثربخشی سازمان تأثیر می‌گذارد که هم‌سو با ساختار فرهنگ و راهبردهای سازمان باشد. در عصر امروز که عصر اطلاعات و دانش نام گرفته، مزیت رقابتی اصلی برای سازمان‌ها سرمایهٔ دانشی آن‌هاست. در حال حاضر بزرگترین شرکت‌های جهان به لطف دانش در جریان فرایندهای خود صاحب برتری‌اند و این برتری را مدیون دارایی‌های انباشتهٔ حاصل از کارخانه‌ها و حتی بازارهای بزرگ پیش‌روی‌شان نیستند. بنابراین سازمان‌ها به این باور رسیده‌اند که برای ماندن در عرصۀ رقابت باید منابع و اقدامات فکری‌شان را به‌درستی مدیریت کنند. سیستم‌های مدیریت دانش حامی خدمات با کیفیت بالا هستند و همین طور به خدمات شکل می‌دهند و باعث بهبود جایگاه خدمات می‌شوند. مدیریت دانش همواره انگیزهٔ اصلی برای ساخت سیستم‌های اطلاعاتی و بهبود ظرفیت مدیریت دانش بوده است. با نظر به اهمیت این موضوع، کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش سعی دارد راهبردی نوین را در راستای استقرار مدیریت دانش در سازمان‌ها به مدیران و کارشناسان ارائه کند. این کتاب ۵ بخش دارد که عبارت‌اند از: سازمان و ساختار، گذری بر ساختار سازمانی،شایستگی‌هایی از مدیریت در سازمان، مروری بر مدیریت دانش و بخش آخر استقرار دانش در ساختار سازمان.

خواندن کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

اگر مدیر سازمانی هستید و به اهمیت مدیریت دانش در سازمان برای ماندن در میدان رقابت واقف هستید، این کتاب را بخوانید؛ چرا که این کتاب راهبردی نوین را در راستای استقرار مدیریت دانش در سازمان‌ها را به شما ارائه می‌کند.

بخشی از کتاب راهبردی نوین بر استقرار مدیریت دانش

«ساختارهای مکانیک و ارگانیک:

 ساختار سازمانی تعریف کننده‌ی محیط فیزیکی است که در آن رفتار کارکنان سازمان رخ می‌دهد. ساختارهای سازمانی را می‌توان به دو دسته‌ی مکانیکی و ارگانیک تقسیم کرد.ساختارهای مکانیکی دارای مشخصاتی مانند ساختارهای بسیار رسمی، سلسله مراتب زیاد، تحت کنترل شدید، غیر انعطاف پذیر و غیر شرکت کننده یا غیر همراه هستند. در حالیکه ساختارهای ارگانیک را می‌توان توسط ویژگی‌هایی مانند ساختار غیر رسمی، عدم مرکزیت اختیارات، کانال‌های باز برقراری ارتباط و انعطاف پذیری تعریف کرد. ساختارهای مکانیکی بیشتر مناسب صنعت‌های تجاری هستند که دارای میزان تغییرات کم فنی و بازار کار هستند. در حالی که ساختارهای ارگانیک، بیشتر مناسب شرایطی هستند که در آن سازمان‌ها مجبور به سر و کار داشتن با تغییرات زیاد و سریع در محیط بوده و ترجیح می‌دهند که حداقل میزان و درجه‌ی سلسله مراتب سازمانی را داشته باشند. یک ساختار ارگانیک ذاتاً دارای انعطاف پذیری بیشتری در خصوص فعالیت‌های کارمندان است.

 ساختارهای سازمانی نقش مهمی را در کمک به مدیریت سازمان برای دستیابی به اهداف سازمان و دنبال کردن استراتژی سازمان بازی می‌کنند.

بسیاری از تحقیقات پی به رابطه‌ی مهم و قابل توجهی بین ساختارهای سازمانی ارگانیک و بهبود عملکرد سازمانی رسیده‌اند."برنز و استاکر" (۱۹۶۱) و "کوین و اسلوین" (۱۹۹۰) به عنوان مثال؛ به این نتیجه رسیدند که یک ساختار سازمانی ارگانیک در مقایسه با ساختار سازمانی مکانیکی برای محیطی که دارای میزان تغییرات بالایی در تکنولوژی و بازار است، مناسب‌تر است.»