کتاب میراث فرهنگی ناملموس

در تعریف مصطلح، میراث معنوی در مقابل میراث فیزیکی است. آن چیزی که ساختنی و ملموس است و از گذشته به حال منتقل می شود را میراث فرهنگی ملموس می‌گویند و آن چیزی که ملموس نیست شامل آئین، هنر و آداب و رسوم و به عنوان یکی از مولفه‌های فرهنگی که در گذر زمان سینه به سینه و دست به دست می چرخد و به نسل های بعد منتقل می شود را میراث فرهنگی ناملموس تلقی می‌کنند. دلیل اولی که می‌توان برای این اهمیت و استقبال از بحث میراث فرهنگی ناملموس ذکر کرد این است که این کنوانسیون دارد به خرده فرهنگ‌ها اهمیت می‌دهد. در واقع هدف آن اجتماعات محلی است و مردم با چیزی که احساس هویت می‌کنند، شناسانده می‌شوند. دلیل دوم هم این است که هیچ کشور و منطقه‌ای نیست که از چنین میراثی تهی باشد... این میراث را چطور می‌توان حفظ کرد؟