کتاب بابای سیمون

کتاب بابای سیمون نوشتهٔ گی دو موپاسان و ترجمهٔ فیروزه دیلمقانی است. انتشارات نیلوفر این مجموعه داستان کوتاه را روانهٔ بازار کرده است.

درباره کتاب بابای سیمون

کتاب بابای سیمون مجموعه‌داستانی به قلم گی دو موپسان است. این کتاب شامل ۳۲ داستان کوتاه از بهترین آثار این نویسنده است. داستان‌های موپاسان پیچیدگی ذهن انسان مدرن را با رویکردی روان‌شناختی بررسی می‌کنند. او در این داستان‌ها بر انسان و ترس‌هایش و دیگر رذایل اخلاقی زادهٔ ترس تمرکز می‌کند و شخصیت‌هایی دور از ذهن ما می‌پردازد؛ به عنوان مثال شخصیتی بورژوایی را توصیف می‌کند که کودن است یا شخصی روستایی که تحصیل‌کرده و زرنگ است. بابای سیمون و ۳۱ داستان کوتاه، مجموعه‌ای از تعدادی از داستان‌های کوتاه این نویسندهٔ متخصص در داستان کوتاه است. خلاصهٔ داستانی که عنوان کتاب نیز هست، چنین است: «سیمون» پدر ندارد. در کلاس ، همه به او می‌خندند. او می‌خواهد بمیرد. هنگامی که «فیلیپ»، آهنگر بلند و مهربان در روستا می‌میرد، سیمون می‌خواهد خود را به درون آب پرتاب کند.

داستان کوتاه به داستان‌هایی گفته می‌شود که کوتاه‌تر از داستان‌های بلند باشند. داستان کوتاه دریچه‌ای است که به روی زندگی شخصیت یا شخصیت‌هایی و برای مدت کوتاهی باز می‌شود و به خواننده امکان می‌دهد که از این دریچه‌ها به اتفاقاتی که در حال وقوع هستند، نگاه کند. شخصیت در داستان کوتاه فقط خود را نشان می‌دهد و کمتر گسترش و تحول می‌یابد. گفته می‌شود که داستان کوتاه باید کوتاه باشد، اما این کوتاهی حد مشخص ندارد. نخستین داستان‌های کوتاه اوایل قرن نوزدهم میلادی خلق شدند، اما پیش از آن نیز ردّپایی از این گونهٔ داستانی در برخی نوشته‌ها وجود داشته است. در اوایل قرن نوزدهم «ادگار آلن پو» در آمریکا و «نیکلای گوگول» در روسیه گونه‌ای از روایت و داستان را بنیاد نهادند که اکنون داستان کوتاه نامیده می‌شود. از عناصر داستان کوتاه می‌توان به موضوع، درون‌مایه، زمینه، طرح، شخصیت، زمان، مکان و زاویه‌دید اشاره کرد. تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در جهان «آنتوان چخوف»، «نیکلای گوگول»، «ارنست همینگوی»، «خورخه لوئیس بورخس» و «جروم دیوید سالینجر» و تعدادی از بزرگان داستان کوتاه در ایران نیز «غلامحسین ساعدی»، «هوشنگ گلشیری»، «صادق چوبک»، «بهرام صادقی»، «صادق هدایت» و «سیمین دانشور» هستند.

خواندن کتاب بابای سیمون را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران ادبیات داستانی فرانسه و قالب داستان کوتاه پیشنهاد می‌کنیم.

درباره گی دو موپاسان

آنری رنه آلبر گی دو موپاسان در ۵ آگوست ۱۸۵۰ در نورماندی به دنیا آمد. او را در کنار استاندال، انوره دو بالزاک، گوستاو فلوبر و امیل زولا از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان قرن نوزدهم فرانسه می‌دانند. گی دو موپاسان عمر کوتاهی داشت، اما آثار بسیاری خلق کرد؛ از جمله داستان کوتاه «تپلی» که از شاهکارهای دنیای داستان کوتاه به حساب می‌آید. او ۶ رمان، ۳ سفرنامه و ۳۰۰ داستان کوتاه از خود به جا گذاشت؛ داستان‌هایی آن‌چنان جذاب که سامرست موآم را واداشت تا درباره‌اش این‌طور بگوید که می‌توانید این داستان‌ها را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل و توجه شنوندگان خود را جلب کنید. او در ۶ ژوئیه ۱۸۹۳ در پاریس چشم از دنیا فروبست. 

بخشی از کتاب بابای سیمون

«خانم کاراوان اندیشناک بود، گویی دغدغهٔ فکری که مشکل می‌شد آن را در میان گذاشت ذهنش را مشغول کرده بود. سرانجام، تصمیمش را گرفت: «مادرت اون ساعت رو بخاری رو به تو داده بود، نه؟ همون ساعتی که مجسمهٔ دختر جوونیه که یه بازیچه هم تو دستشه.» مرد در ذهنش قدری جست‌وجو کرد و گفت: «آره، آره؛ به من گفت (اما این مال خیلی وقت پیشه، وقتی بود که اینجا اومد)، به من گفت: اگه خوب از من مراقبت کنی، این ساعت رو به تو می‌دم.»»