کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه

کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه از گروه پژوهش مجمع جهانی اهل بیت و نوشتهٔ عبدالکریم بهبهانی و ترجمهٔ حسین علی عربی و ویراستهٔ امرالله نصیری است و انتشارات مجمع جهانی اهل بیت آن را منتشر کرده است.

درباره کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه

مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) که تبلور اسلام ناب محمدی (ص) و متکی بر منبع وحیانی است، معارف ژرف و عمیقی دارد که از اتقان، استحکام و برهان برخوردار است و مطابق با فطرت سلیم انسان‌هاست. این مکتب غنی و نورانی در پرتو عنایات الهی و هدایت ائمهٔ اطهار (ع) و نیز مجاهدت هزاران جهادگر عرصه‌های علم و فرهنگ در طول قرون گذشته و حال، بسط و گسترش یافته است.

پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری حضرت امام خمینی (ره) و تأسیس نظام اسلامی با تکیه بر قوانین اسلامی و با محوریت ولایت فقیه، افق‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جدیدی را برای انسان‌های آزاده به‌ویژه مسلمانان و پیروان و محبّان اهل بیت (ع) گشود و توجه بسیاری از نخبگان و مستضعفان جهان را به خود معطوف کرد.

مجمع جهانی اهل بیت (ع)، مولود این دگرگونی مبارک است که به ابتکار مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در سال ۱۳۶۹ شمسی/ ۱۹۹۰ میلادی تأسیس شد و تاکنون خدمات شایانی را در تبلیغ معارف قرآن و اهل بیت (ع) و حمایت از پیروان اهل بیت (ع) در سراسر جهان انجام داده است.

معاونت امور فرهنگی مجمع جهانی اهل بیت (ع) در راستای رسالت خود جهت ارتقای شناخت و آگاهی پیروان اهل بیت (ع) در موضوعات، سطوح، مخاطبان و عرصه‌های مختلف، در حوزه‌های تولید کتاب و مجلات به زبان‌های متعدد و سایر محصولات فرهنگی به فعالیت پرداخته است.

کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه با هدف معرفی معارف اهل بیت (ع) و پاسخ به شبهات مخالفین به‌ویژه وهابیان و سلفی‌ها تهیه شده و حاصل تلاش علمی و پژوهشی گروهی از پژوهشگران و نویسندگان فرهیخته و صاحب نظر و ارجمند است.

خواندن کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به پژوهشگران حوزهٔ اسلام پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب امکان دیدن خداوند از منظر تنزیه و تشبیه

«آرا وگرایشهای گوناگون و متفاوتی در این مسأله مطرح شده است به طوری که تنوع وتعدّد آرا به حدّ افراط رسیده و ابوالحسن اشعری در کتاب مقالات الاسلامیین، نوزده رأی در این مسأله ارائه کرده است.

وی می گوید:

«(مسلمانان) در مسألهٔ دیدن خداوند با چشم، نوزده قول مختلف دارند. برخی گفته اند: می توان در دنیا خدا را با چشم دید! و بعید نیست یکی از کسانی که در راه خود، به آنان برخورد می کنیم، خدا باشد!

بسیاری از کسانی که دیدن خداوند در دنیا را امکان پذیر دانسته اند، گفته اند: ممکن است خداوند با انسانها دست دهد! آنان را لمس کند! و به دیدن آنان بیاید!

نیز گفته اند: انسانهای مخلص اگر بخواهند می توانند در دینا و آخرت، خداوند را در آغوش بگیرند! این قول از بعضی از پیروان مضر و کهمس نقل شده است.

از پیروان عبدالواحد بن زید نیز نقل شده است که می گفتند: خداوند سبحان به اندازهٔ اعمال دیده می شود، پس هرکس عملش بهتر باشد، خداوند را نیکوتر می بیند.

برخی نیز گفته اند: ما در دنیا خداوند را در خواب می بینیم نه در بیداری! آورده اند که: رقبة بن مصقله گفته است: پروردگار را در خواب دیدم که فرمود: جایگاه او (سلیمان التیمی) را گرامی خواهم داشت؛ او چهل سال نماز صبح را با وضوی نماز عشا گزارد.

بسیاری از این قول که خداوند در دنیا دیده می شود و دیگر اقوال، دوری جسته اند و گفته اند: خدا (فقط) در آخرت دیده می شود.

آنان در این مسأله اختلاف دیگری نیز دارند. برخی گفته اند: جسمی محدود را که در مکانی هست و در مکان دیگر نیست، در مقابل خود می بینیم.

زهیر الاثری گفته است: ذات خداوند در همه جا وجود دارد، در حالی که بر عرش خود استیلا یافته است و ما در آخرت، خداوند را بر عرش خود، بدون کیفیت می بینیم.

نیز گفته است: خداوند در روز قیامت، به مکانی می آید که از او خالی نبوده است. او به آسمان دنیا فرود می آید، در حالی که از او خالی نبوده است.

همچنین در این که آیا دیدن خداوند عزّوجلّ با چشم (همان) ادراک با چشم است، یا نه اختلاف دارند.

برخی گفته اند: دیدن خداوند (همان) ادراک با چشم است!

و برخی نیز گفته اند: خداوند سبحان با چشم دیده می شود، امّا با چشم ادراک نمی شود!»