کتاب لا تفرح الشیطان

کتاب لا تفرح الشیطان نوشتهٔ رضا حیدری ابهری است. این کتاب به زبان عربی ارائه‌ شده است.

درباره کتاب لا تفرح الشیطان

کتاب لا تفرح الشیطان ترجمهٔ کتاب «شیطون رو خوشحال نکن» است. این کتاب برای راهنمایی مهارت‌های زندگی برای کودکان نوشته شده است.

خواندن کتاب لا تفرح الشیطان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

کتاب لا تفرح الشیطان برای گروه سنی ۳ تا ۶ سال مناسب است.

درباره غلامرضا حیدری ابهری

غلامرضا حیدری ابهری در تاریخ ۱ فروردین ۱۳۴۸ در تهران متولد شده است. او نویسنده و محقق در حوزهٔ تعلیم و تربیت کودکان است. غلامرضا حیدری ابهری تحصیلات دورهٔ ابتدایی و راهنمایی را در تهران گذراند. او به‌خاطر علاقه به علوم دینی، تحصیلاتش را در دورهٔ دبیرستان را نصفه رها کرد و برای تحصیل علوم دینی به شهر قم رفت. غلامرضا حیدری ۳ سال نیز در مرکز فرهنگ و معارف قرآن به سؤالات کتبی دانش‌آموزان پاسخ می‌داد و ۳ سال با دارالحدیث همکاری می‌کرده است. غلامرضا حیدری ابهری، از سال ۱۳۸۶ در نمایشگاه قرآن حضور می‌یابد و به سؤالات دینی کودکان و نوجوانان پاسخ می‌دهد. او در سال ۱۳۸۹ برای کتاب «خدا و قصه‌هایش» در شانزدهمین دورهٔ جایزهٔ کتاب فصل زمستان و در سال ۱۳۹۰ برای کتاب «پیامبر و قصه‌هایش» در هفدهمین دورهٔ جایزهٔ کتاب فصل بهار برگزیده شده است.

بخشی از کتاب لا تفرح الشیطان

«أنا أُریدُ أنْ أُعاديَ جَمِيعَ أَصْدِقائي، أنا مُستَاءٌ مِنَ الجمیعِ، بِرَأْيِكُمْ مَنْ أَعادِي أَوّلًا؟ أَعادِي أَوّلَا إِبرهِيمَ، مُوافِقُونَ؟

أَجَلْ، سَأُعادي أولا إِبْرَاهِيمَ، بِالْأَمْسِ وَأَثناءَ لُعِبَةِ کُرَةِ الْقَدَمِ ضَرَبَني بِالطَّابَةِ عَلی وَجهی، فَتَأَلَّمتُ کَثِيرًا، لَقَدْ عَادَيتُهُ مِنَ اليیومِ وَلَنْ أَتكَلَّمَ مَعَهُ أَبَدًا، وَلكِن لا، هُوَ لَمْ یَضْرِبْني عَمْدًا عَلی وَجْهِي، وَلكِنَّ الكکرَةَ اصْطَدَمَتْ بِوَجْهِي صُدْفَةً، ثُمَّ طَلَبَ مِنِّي إِبْرَاهِيمُ الْمَعْذِرَةَ عَلَى الْفَورِ، إِذَنْ لَنْ أُعَادِيَهُ.

وَلكِن دُونَ تَرَدُّدِ سَأُعَادِي إِیلِيًا، عِنْدَمَا مَرَّ اليیومَ صَباحًا مِنْ أَمامِي، وَلَمْ یَسَلّمْ عَلَيَّ. وَحَتَّى عِنْدَما سَلَّمْتُ عَلَيْهِ لَمْ یَرُدُّ السَّلامَ، وَأَنا مِنَ الْآنَ مُتَخَاصِمٌ مَعَ إِیلَيًا.

لَنْ أَتكَلَّمَ مَعَهُ، حَتَّى لَنْ أَنظُرَ إِلیهِ، وَلَكِن لَا، یَجِبْ أَلَّا أُعاديَهُ، عِندَما کَانَ رَاكِبًا عَلی دَرَّاجَتِهِ، لَمْ یَرَني أَبَدًا، وَلَمْ یَسْمَعْ سَلامی، کانَ مُسْرِعًا جِدًّا وَکَانَ یُنشِدُ الأَناشِيدَ، إِذَنْ لَنْ أُخَاصِمَهُ.»