کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴

کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴ نوشتهٔ شیخ اکبر محیی الدین (ابن عربی) و ترجمهٔ محمد خواجوی است. انتشارات مولی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی بخش‌های مقامات و هجّیرات و باب ۴۶۲ تا ۵۵۷ از این مجموعه‌کتاب کهن است.

درباره کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴

کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴ ششمین و آخرین بخش از این مجموعه است که به مقامات پرداخته؛ مقاماتی که از پی معارف، اسرار، عبادات، معاملات، احوال، منازل و منازلات آمده و به ۴ بخش تقسیم شده است. این ۴ بخش عبارتند از «هجّیرات»، «شرح اسما»، «باب جامع ابواب فتوحات» و «وصایا و سفارشات». هجّیرات عبارت از سخنانی است که در حال بی‌خبری گفته می‌شوند؛ چیزی همچون شطحیات.

کتاب فتوحات مکیّه یا «گشایش‌های مکّی» با نام کامل «الفتوحات المکیة فی معرفة اسرار المالکیة والملکیة» اثر سترگ شیخ اکبر محیی الدین، مشهور به ابن عربی است. این کتاب حاوی مجموعه‌ای از مکاشفات و فتوحاتی است که در شهر مکه، در حین طواف کعبه، به نویسندهٔ اثر دست داده است. این اثر دائرةالمعارفی از ماوراءالطبیعه، الهیات، کیهان‌شناسی، انسان‌شناسی روحانی، روان‌شناسی و فقه است و مباحث آن مشتمل است بر معانی درونی شعائر اسلامی، منازل سالکین در سیرالی‌الله و فی‌الله، طبیعت سلسله‌مراتبی کیهانی، مفهوم روحانی و هستی‌شناسانه حروف الفبای عربی و علومی که ۹۹ اسم خداوند (اسماءالله) متضمن آن‌هاست و نیز اهمیت رسالات مختلف انبیا.

تألیف این کتاب طی ۲ مرحله به انجام رسیده: مرحلهٔ اول در ۵۹۹ ه.ق در مکه آغاز می‌شود و در ۶۲۹ ه.ق در دمشق به پایان می‌رسد و مرحلهٔ دوم در فاصلهٔ سال‌های ۶۳۲ تا ۶۳۴ ه.ق به پایان می‌رسد. کتاب حاضر مجموعاً حاوی ۵۶۰ باب است. پس از اتمام نهایی کتاب در مرحلهٔ دوم، ابن‌عربی، تعلیم آن را به مریدان خود آغاز کرد.

خواندن کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران مطالعهٔ آثار ابن‌عربی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره ابن عربی

ابن‌عربی (با نام کامل شیخ اکبر محیی‌الدین) را فیلسوف بزرگ اندلسی دمشقی و از بزرگ‌ترین فیلسوفیان صوفیه در اسلام می‌دانند. او در شهر مرسیه در کشور اندلس (اسپانیای کنونی) و در سال ۵۶۸ هجری به دنیا آمد. در جوانی به اشبیلیه، پایتخت اندلس، سفر کرد و تا ۳۸سالگی همان‌جا زندگی کرد؛ سپس سفر به مشرق‌زمین را آغاز کرد. در یکی از سفرهایش به مکه به زیارت خانهٔ خدا مشرف شد و پس از آن در مجاورت خانهٔ خدا سکنی گزید. ابن عربی در طول زندگی با بسیاری از دانشمندان و علمای دینی آشنا شد. تلاش‌های او در طول عمرش سبب شد تا تصوف به زبان فلسفه درآید. در طول زندگی و به‌ویژه پس از مرگش بود که بسیاری از صاحب‌نظرانْ ابن‌عربی را متهم ساخته و کافر خواندند. علت این باور نداشتن درک کافی از علوم صوفیه بود. چنین برخوردی با ابن‌عربی سبب شد تا برخی از علمای بزرگ اسلام به دفاع از او برخواسته و تا امروز از او دفاع کنند.

ابن عربی پس از ۳۵ سال زندگی در مجاورت خانهٔ خدا به قونیه سفر کرد و مدتی در این شهر زندگی کرد. پس از آن به دمشق بازگشت و تا هنگام وفات در این شهر ماند. کتاب «فتوحات مکیه» یکی از آثار بسیار طولانی و مکتوب اوست.

بخش‌هایی از کتاب فتوحات مکیه جلد ۱۴

«ابن عربی را خداوند بر قطب متوکلان آگاه ساخته و گوید: دیدم که توکل بر او می‌چرخد، همچنین ابن عربی در سال پانصد و نود و سه قطب زمان را در شهر فاس ملاقات کرده و با او هم صحبت شد، قطب زمان بدو فرمود: آنچه را کهع خداوند بر آن آگاهت کرد بازگو، اما شخصی را که در خواب به تو شناسانید نام مبر! قطب تبسّمی کرد و سپاس الهی را گزارد، نسبت مقامات به قطب محمدی، نسبت اسماست به خدا.»