کتاب درویش و مرگ

کتاب درویش و مرگ نوشتۀ محمد سلیمویچ با ترجمۀ داود وفایی در انتشارات مولی به چاپ رسیده است.

درباره کتاب درویش و مرگ

کتاب درویش و مرگ مشهورترین رمان نویسندۀ اهل یوگسلاوی، محمد سلیمویچ است. او این رمان را متأثر از مرگ برادرش نوشت که ۲۰ سال پیش‌تر به حکم دادگاه نظامی سپاه سوم به اعدام محکوم شده بود. سلیمویچ که از اعضای حزب کمونیست بود، بعد از مرگ برادر به دست دولت، به لحاظ فکری آشفته شده بود و از دولت کمونیستی روی گرداند. او در این رمان، درگیری میان احساسات فردی و افکار سیاسی را که محور اصلی داستان است به‌خوبی نشان داده است. داستان دربارۀ فردی به نام شیخ نورالدین، درویشی ساکن یک خانقاه در سارایوو در دوران سلطۀ عثمانی بر بالکان است. هنگامی که برادر نورالدین دستگیر می‌‌شود، او باید در جست‌وجویش به دنیای حاکمان عثمانی برود تا بفهمد چه اتفاقی برای برادرش افتاده است. کتاب با حدیث نفس‌های مکرر نورالدین پیش می‌‌رود. او در این خودگویی‌ها، روابطش با جامعه و انتخاب‌‌هایش در زندگی را نقد می‌‌کند.

سلیمویچ در مصاحبه‌ای گفته بود: من انسان امروز را در درویش و مرگ به بن‌بست می‌رسانم و در کتاب «قلعه» (رمان دیگرش) راه نجات از این بن‌بست را به او نشان می‌دهم. رمان درویش و مرگ در یوگسلاوی سابق، جایزه‌های ادبی متعددی را به خود اختصاص داد و تا‌کنون به زبان‌های مختلف جهان ترجمه شده است. ترجمۀ فعلی از ترکی استانبولی انجام شده است.

خواندن کتاب درویش و مرگ را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران ادبیات داستانی به‌ویژه رمان‌های تاریخی پیشنهاد می‌کنیم.

درباره محمد سلیمویچ

محمد سلیمویچ در ۱۹۱۰ میلادی در شهر توزلا، یکی از شهرهای بوسنی هرزگوین، به دنیا آمد. او یکی از نویسندگان مسلمان و مشهور یوگسلاوی است. سلیمویچ در بلگراد فلسفه خواند و مدتی در توزلا تدریس کرد. او عضو جنبش آزادی‌بخش یوگسلاوی بود و در آن فعالیت می‌کرد. به مدت دو سال یعنی از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۳ در اردوگاه‌های اسرا سر کرد. بعدها در دولت انقلابی، سمت‌هایی چون کمیسر سیاسی جنبش آزادی‌بخش توزلا، عضویت در کمیتۀ تبلیغاتی حزب کمونیست ناحیه شرقی بوسنی و نیز عضویت در کمیتۀ علمی و فرهنگی را بر عهده داشت. سلیمویچ در ۱۹۵۰ در دانشسرای سارایوو دانشیار فلسفه شد و تا زمان مرگش در ۱۹۸۲، رئیس اتحادیۀ نویسندگان یوگسلاوی بود. مهم‌ترین رمان او درویش و مرگ بود که برای او شهرت زیادی آورد. کتاب‌های «سکوت»، «مه و مهتاب» و «قلعه» از دیگر کتاب‌های این نویسنده هستند. سلیمویچ در بیشتر آثارش به بحران‌های انسانی و پریشانی‌های فکری انسان در جنگ‌ها پرداخته می‌شود.

بخشی از کتاب درویش و مرگ

«بی‌سبب و بی‌آن‌که در انتظار فایده‌ای برای خود و یا دیگری باشم تحت‌تأثیر نیازی نیرومندتر از فایده و فهم، با کشیدن رد پای مرکب بر روی کاغذ که روبه‌رویم است و گویی مرا به نوشتن می‌خواند و با این امید که صورت مکتوب سخنان دردآلودی که با خود زمزمه می‌کرده‌ام، در رستاخیز موجب نجاتم شود، آغاز به نوشتن داستانم می‌کنم، چه چیز باید نوشته شود؟ نمی‌دانم، اما اثر، چیزهایی خواهد بود که در درونم به صورت حرف در سیلان است و من گویی هیچ چیز رخ نداده یا در جریان رخدادی که اتفاق افتاده نبوده‌ام، دیگر در هوایی ابری و گرفته ناپدید نخواهم شد.»