کتاب حادثه هسته ای فوکوشیما دایچی

کتاب حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی با عنوان فرعی چه عواملی باعث ذوب قلب و انفجار هیدروژن شده است؟ نوشتهٔ میچیو ایشیکاوا و ترجمهٔ سامان تشکر است و انتشارات متخصصان آن را منتشر کرده است.

دربارهٔ کتاب حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی

این کتاب که تمرکزش بر علل ذوب قلب راکتور است به نحوهٔ بروز حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی در واحدهای ۱ تا ۴ می‌پردازد. 

در ابتدا حادثهٔ هسته‌ای تری مایل آیلند و نحوهٔ ذوب قلب آن توضیح داده می‌شود و با نتایج برگرفته از آن به تجزیه، تحلیل و توضیح علل حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما پرداخته شده است.

اگر دوست دارید بدانید چه اقداماتی در جهت مدیریت حادثهٔ هسته‌ای انجام شده و در این میان چه اشتباهاتی رخ داده است این کتاب می‌تواند به روشنی برای شما توضیح دهد.

همچنین در این اثر می‌توانید با مفاهیم تروریسم هسته‌ای و اقدامات ضد تروریسم هسته‌ای و همچنین برچیدن راکتور آشنا شوید. 

در قسمت دوم کتاب هم نویسنده افکار خودش را در مورد مسائل مختلف حادثهٔ فوکوشیما از نظر فنی شرح می‌دهد. این قسمت شامل برخی اظهارنظرهای صریح است که برای آیندهٔ امنیت هسته‌ای و بازسازی فوکوشیما مفید خواهد بود.

خواندن کتاب حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب را به علاقه‌مندان به علوم هسته‌ای و حوادث مرتبط با آن پیشنهاد می‌کنیم.

دربارهٔ میچیو ایشیکاوا

میچیو ایشیکاوا در شهر تاکاماتسو، استان کاگاوا در سال ۱۹۳۴ متولد شد. او از گروه مهندسی مکانیک دانشگاه توکیو مدرک لیسانس مهندسی خود را دریافت کرد و در سال ۱۹۵۷ به مؤسسهٔ تحقیقات انرژی اتمی ژاپن پیوست.

او در‌حالی‌که مشغول ساخت و بهره‌برداری از راکتور قدرت ژاپن بود، موفق شد برای اولین‌بار در ژاپن در سال ۱۹۶۳ از طریق انرژی هسته‌ای برق تولید کند. پس از پیوستن به آزمایش افزایش سریع قدرت راکتور در آزمایشگاه راکتور ملی در آیداهو، او یک برنامهٔ آزمایشی NSRR در مورد حوادث شروع شده با تزریق راکتیویه ایجاد و اجرا کرد. او از سال ۱۹۸۵ اولین برچیدن راکتور قدرت هسته‌ای را در ژاپن رهبری کرد. پس از کار به‌عنوان نایب‌رئیس مرکز تحقیقات JAERI توکیو، استاد گروه مهندسی دانشگاه هوکایدو شد.

پس از بازنشستگی، به‌عنوان مشاور فنی سازمان ایمنی انرژی هسته‌ای ژاپن خدمت کرد و درآوریل ۲۰۰۵، رئیس مؤسسهٔ سابق فناوری هسته‌ای ژاپن شد.

میچیو ایشیکاوا در طی سال‌های ۱۹۷۳ تا ۲۰۰۴ سمت‌های بسیاری داشته است از جمله:

مشاور ایمنی هسته‌ای آژانس سابق علم و فناوری 

مشاور فناوری تولید انرژی هسته‌ای وزارت اقتصاد، تجارت و صنعت (METI)

مشاور متخصص شورای مرکزی پیشگیری از بلایا و نمایندهٔ کمیته‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA) و سازمان همکاری و توسعهٔ اقتصادی (OECD/NEA)

بخشی از کتاب حادثهٔ هسته‌ای فوکوشیما دایچی

«این روزها در ژاپن، تخلیه اضطراری به مثابه اقدامی بشردوستانه تلقی می شود، زیرا انتقال سریع ساکنان در برابر خطرات در نظر گرفته می شود. با این حال، در حالی که تخلیه تنها یک روز طول می کشد، اقامت در پناهگاه ها طولانی است. در پناهگاه ها، مردم بدون چشم انداز روشن، زندگی طولانی ناامید کننده ای را پشت سر می گذارند. در طول جنگ جهانی دوم، من از والدینم جدا شدم و تقریباً تخلیه اجباری دانش آموزان مدرسه ای را تجربه کردم، بنابراین می دانم که زندگی توسط تخلیه اجباری چقدر سخت است. افراد تخلیه شده در استان های میاگی و ایواته، که به دلیل سونامی ایجاد شده ناشی از زمین لرزه بزرگ ژاپن دچار سانحه شده اند، مانند مناطق فوکوشیما، به خانه بازگشته اند و در تلاش برای تحقق رویای بازسازی سرزمین خود هستند. چهره آنها خندان است.

در یک رستوران کوچک در ایشینومکی به نام میاگی در سپتامبر، نیم سال پس از زلزله، شعری را دیدم که شادی زنده ماندن از این فاجعه را صادقانه و صریح بیان می کند. تحت تأثیر این شعر، متأثر می شوم که به خوبی قدرت و امید را برای آینده ای پر انرژی و روشن بیان می کند. من نیز وقتی توانستم از تخلیه زمان جنگ به خانه برگردم، چنین احساسی داشتم. با ترس بیان می نمایم که، به نظر من طرز فکر بین مردم ایشینومکی و فوکوشیما متفاوت شده است، اگرچه هر دو قوم زلزله بزرگ شرقی ژاپن را متحمل شدند.»