کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا)

کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا) نوشتهٔ مایک تایمن و ساشا لیبوویتز و ترجمهٔ زرین حسینی کوملایی و حمیده ذیگلری است. انتشارات برگ و باد این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر مجموعه‌ای از تکنیک‌های کاربردی و مفید برای غلبه بر استرس را در اختیار شما قرار داده است. نویسنده می‌گوید اگر زیر نظر روان‌شناس باشید این کتاب اثر به‌مراتب بهتری دارد.

درباره کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا)

کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا) با هدف کمک به کارکنان بیمارستان‌ها و درمانگران، دوستان و خانواده‌ها نوشته شده است تا نه‌تنها بتوانند از این بحران با کمترین آسیب و رنج عاطفی و جسمی عبور کنند، بلکه از این موقعیت به‌عنوان فرصتی برای تقویت شیوهٔ مدیریت استرس (در همهٔ جوانب و سوانح احتمالی آینده) بهره بگیرند. هدف مطلوب و نهایی این کتاب کاهش رنج و افزایش شادی و لذت در زندگی است که کاملاً مطابق با شعار شرکت «فرست واچ» است: «کمک مؤثر به امدادگران».

کتاب حاضر در ۱۲ بخش نوشته شده است. عنوان برخی از بخش‌های آن عبارت‌اند از «اهمیت خانواده و دوستان»، «راهکارهای مدیریت استرس»، «داستانی واقعی از شرایط بحرانی»، «مدیریت خاص استرس» و «بیایید واقع‌بین باشیم: این یک مبارزه است».

خواندن کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا) را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران موضوع مدیریت استرس در روزهای اپیدمی پیشنهاد می‌کنیم.

بخش‌هایی از کتاب مدیریت استرس در زمان بحران (کرونا)

«من در کلورادو بزرگ شده‌ام، جایی که کوهنوردی و گردش در طبیعت بخش مهمی از زندگی‌ام بود. حالا ما در سانتا باربارا زندگی می‌کنیم که نعمت بزرگی است و ما قدرش را خیلی خوب می‌دانیم. یکی از کارهایی که من و خانواده‌ام انجام می‌دهیم این است که صبح زود بیدار شویم و روی کاناپه بنشینیم و از پنجره بیدار شدن پرندگان را تماشا کنیم. پسرم نامش را نمایش پرندگان گذاشته. تماشای پرنده‌ها پروازکنان در اطراف خانه و ارتباط با آنها احساس خوبی دارد و این شروعی بسیار دلپسند و خوشایند برای روزی جدید است.

برای ارتباط با طبیعت نیازی نیست حتماً در منطقه‌ای استوایی، کنار ساحل یا در کوهستان زندگی کنیم. خانوادهٔ همسرم ساشا در شهر نیویورک زندگی می‌کنند بنابراین ما مرتب از این کلان شهر باشکوه بازدید می‌کنیم. همیشه زمانی برای گشت و گذار در سنترال پارک در نظر می‌گیریم؛ بازی روی صخره‌ها، در زمین بازی، قدم زدن، دویدن، خرید خوراکی از دست‌فروش‌ها و تماشای جنب و جوش مردم برای ما همیشه شادی‌آور و لذت‌بخش است.

براساس مشاهدات من از افرادی که با آنها در پارک ارتباط برقرار می‌کنیم، به نظر می‌رسد این یک تجربهٔ مشترک است. ارتباط با طبیعت منافع اثبات‌شدهٔ بی‌شماری دارد ازجمله وضعیت بهتر روحی، وضعیت بهتر سلامت عاطفی و سلامت جسمی. چند تحقیق جالب پیرامون ارتباط بین طبیعت و سلامتی صورت گرفته است. ماری کارول هانتر، برندا گیلسپی و سوفی یوپوچن از دانشگاه میشیگان مطالعه‌ای را در مقالهٔ پیشگامان روانشناسی به چاپ رسانده‌اند تحت عنوان «تجربهٔ طبیعت‌گردی، استرس زندگی روزمره را براساس نشانگرهای بزاقی کاهش می‌دهد.» این محققان عده‌ای داوطلب را انتخاب کردند و کورتیزول بزاقی، آمیلاز آلفا و هورمون‌ها و آنزیم‌هایی که نشان دهندهٔ استرس است را قبل و چندین بار حین آزمایش نمونه‌گیری کردند. داوطلبان باید ۱۰ دقیقه یا بیشتر در فضای آزاد و با طبیعت سپری می‌کردند.

شرکت‌کنندگان می‌توانستند محلی که می‌خواهند بروند را انتخاب کنند: برخی شاید به پارک رفته باشند یا جلوی در خانه‌شان به تماشای گل‌های گلدان نشسته باشند، هرجایی که دلشان خواسته باشد. می‌توانستند بنشینند یا قدم بزنند. صرفنظر از انتخابی که داشتند، با انجام این کار ۱۰ دقیقه یا بیشتر سه بار در هفته، میزان کورتیزول آنها تا ۲۳ درصد و آمیلاز آلفا تا ۲۸ درصد کاهش یافت. بیشترین تاثیر در افرادی بود که ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در فضای آزاد و طبیعت سپری کردند.»