کتاب لحظه ای و سخنی

کتاب لحظه ای و سخنی نوشتۀ مسعود رضوی است. این کتاب را انتشارات همشهری روانۀ بازار کرده است. در این کتاب دیدار با سیدمحمدعلی جمالزاده میسر می‌شود.

درباره کتاب لحظه ای و سخنی

لحظه ای و سخنی به یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان ایران می‌پردازد. این نویسنده محمد علی جمالزاده است. مردی که کمی بیش از یک قرن زیست.

لحظه‌ای و سخنی وداعی با این داستان‌نویس کهنسال، ارزشمند و دانای ایران‌زمین است، مردی که با قصه‌ها، پژوهش‌ها و فعالیت‌های خود، خارج از ایران، خدمات ارزشمند فراوانی به این کشور و فرهنگ آن کرده است. هرچه جمالزاده گفته، به اعتبار مرجع کلام معتبر است. ممکن است سهو و نسیان بر آن پرده افکنده و کهولت آن را سست کرده باشد اما به‌هرحال یادگاری از جمالزاده است.

محمدعلی جمالزاده، به اجماع ادیبان و اهل فرهنگ ایرانی، «پدر قصه‌نویسی جدید» و از برجسته‌ترین نویسندگان و پژوهشگران در تاریخ ادبیات و تحقیق کشور ماست.

جمالزاده خود یادداشتی بر کتاب مسعود رضوی نوشته که در این کتاب موجود است.

کتاب شامل گفت‌وگوهای نویسنده با جمالزاده و مرور خاطرات وی است.

خواندن کتاب لحظه ای و سخنی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

خواندن این کتاب را به دوستداران زندگی‌نامه‌های بزرگان پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب لحظه ای و سخنی

«- همۀ دوستان از ایران به شما سلام رساندند.

- خدا همه را سلامت دارد... پس شما هم از ایران می‌آیید؟

- بله... از ایران آمده‌ام.

- کی ایران بودید؟

- دو روز قبل

(اندکی تأمل می‌کند، در حالی‌که ظاهراً از دیدار هموطنی، خوشحال نشان می‌دهد)

- حالا یک چیزی بهتان بگویم... نه، منظورم این است که چیزی بپرسم...البته شما هم تا حدی که برای‌تان مقدور باشد، جواب درست و حسابی به من بدهید...نترسید!

- مسلماً نمی‌ترسم.شما سؤال بفرمایید.

-  بینم ایران دارد حالش بهتر می‌شود؟

- به نظر ما بله، دارد بهتر می‌شود، اما هنوز راه درازی در پیش است.

- خب پس دارد بهتر می‌شود، ببینم، به نظر شما امسال بهتر از پارسال است یا نه!

- از چه نظر؟

- از نظر غذا... از نظر زندگی... از نظر راحتی...

- واللّه آن‌چه را ما می‌توانیم بگویم، یا حداقلی که می‌توانیم بگوییم، این است که از نظر فرهنگی رو به پیشرفت است... از نظر فرهنگی پیشرفتش خوب بوده.

- آها، پس لابد توی اقتصاد مشکل دارد

خب، حالا می‌خواهید صحبت کنیم؟ باشد، قدم‌تان بالای چشم من. هر وقت خواستید، من بعد از ظهرها آزاد هستم. اما بهتر نیست شما سؤال‌هایتان را بنویسید و من هم جواب دهم؟»