کتاب یاقوت های دشتی

کتاب یاقوت های دشتی نوشتهٔ خانم مژگان چمکوری نویسندهٔ اهل خورموج است که توسط نشر بید به چاپ رسیده است. این کتاب مجموعه خاطرات پنج تن از شهدای گرانقدر شهرستان دشتی است که شامل معرفی زندگی‌نامه شهدای گرانقدر، ارائه خاطرات همرزمان و خانواده شهدا و نیز ارائه دست‌نوشته‌ها و آثار هنری آن‌ها در کتاب است. کتاب به زبانی ساده و صمیمی نوشته شده است و مؤلف برای تألیف این اثر بر اسناد تحقیقات میدانی متکی بوده و در مورد شهدا به‌صورت میدانی تحقیق نموده و با خانواده آن‌ها به گفت‌وگو نشسته است. حاصل گفت‌وگوهای این مؤلف با خانواده‌های شهدا و دوستانشان کتابی است که به بازنمایی بخش‌هایی از زندگی این عزیزان منجر می‌شود.

درباره کتاب یاقوت های دشتی

در مقدمه ای که توسط رئیس فرهنگ ارشاد اسلامی شهرستان دشتی بر کتاب نوشته شده است می خوانیم:

دفاع مقدس جلوه رشادت‌های اعجازگونه مردان نستوه و زنان فداکار بود.

شهیدان دوران هشت ساله دفاع مقدس در برابر قدرت‌های بزرگ با ایثار و فداکاری، جان و خون خود را در شاهرگ حیات جامعه به حرکت درآورده و مشعل فروزان هدایت را در شاهراه اقلیم و سعادت در دل نسل ها و عصرها برپا داشتند.

شهیدان بر افق اعلای رواق تاریخ زیبا و شکوهمند انقلاب اسلامی شور و شعور و حرکت و هیجان آفریدند و شریان حیاتی جامعه را به سوی تکامل و ترقی، تعهد و مسوولیت به جریان انداختند.

عصر ما و نسل کنونی به ترویج مکتب حرکت آفرین و آزادی بخش شهدای دفاع مقدس محتاج است و به نویسندگان متعهد که با قلم و اندیشه آگاهانه‌ای این مکتب را انتقال دهند محتاج‌تر است.

کتاب یاقوت‌های دشتی که به بررسی زندگی ۵ شهید سرافراز و ۵ گنج بی‌پایان شهرستان دشتی پرداخته شده، سندی بر فداکاری جوانان سلحشور این دیار در دوران دفاع مقدس است و خوانندگان از مطالعه این مجموعه درس زندگی، مقاومت و شجاعت می‌آموزند.

اقدام دلی مهربانو مژگان چمکوری نویسنده و پژوهشگر جوان و خوش ذوق دیار دشتی قابل تحسین فراوان است و زحمات و تلاش‌های ایشان فراموش نشدنی و در صفحات مقاومت ثبت جاودان خواهد بود. 

کتاب یاقوت های دشتی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به مطالعهٔ زندگی‌نامهٔ شهدا، پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب یاقوت های دشتی

پدرم! مادرم! عاجزانه از شما درخواست دعا می‌کنم و محتاج دعای شمایم. چرا که ان شاء الله دعای والدین در حق فرزند مستجاب است. بارها و بارها در نامه هایم نوشته‌ام هدف از آمدن به جبهه به غیر از تکلیف شرعی و رضای خداوند و ان شاء الله بخشش گناهان چیز دیگری نیست و هرگز قصد ندارم عملی را انجام دهم که موجب آزرده شدن دل شما شود و اگر در طول این مدتی که در منزل بزرگ شده‌ام و دست مهربانی شما بر سرم بوده مرتکب عمل ناشایستی شده ام، شما به بزرگیتان مرا ببخشید تا خدا هم (مرا) ببخشد. من هرگز برای خود سرنوشت تعیین نمی‌کنم و راضی به رضای خدا و مصلحتش می‌باشم. اگر خدا بخواهد طول عمر داشته باشم، شکر می‌کنم و می‌گویم خدایا! این عمر مرا در راه مستقیم خودت قرار ده و همچنین توفیق خدمت (به) اسلام و مسلمین ... و اگر بنا هست فدای اسلام شوم، باز هم شکر. همان طور که امام امت می‌فرمایند: همه ما باید فدای اسلام شویم. زیرا آنچه ارزش دارد، اسلام است، مکتب خداست. جسم ما وسیله‌ای بیش نیست، این روح ماست که باید پاک و منزه شود. جسم آخر می‌پوسد و از بین می‌رود هر چند که سالیان سال باقی بماند. خداوند ان شاء الله چشمتان را روشن کند و فرزند حقیرتان را سعادت مند بگرداند. من خوشحال می‌شوم و برایتان دعا می‌کنم، از این که شما خوشحال باشید و راضی به مصلحت پروردگار باشید به خصوص شما مادرم که بسیار دوستتان دارم و به راستی بهشت زیر پای مادران است خوشا بحالت.