کتاب نبردهای دریایی آلمان

کتاب الکترونیکی «نبردهای دریایی آلمان» نوشتهٔ رابرت جکسون با ترجمهٔ محمد قهرمانی در انتشارات آرمان رشد چاپ شده است. آلمانی‌ها در سال‌های اول جنگ، قدرت را در دست داشتند اما با اتفاقاتی که افتاد و شکسته شدن رمز ماشین‌های پیشرفته انیگما، ابتکار عمل به دست متفقین افتاد و مقدمات شکست آلمان در آتلانتیک فراهم شد. یکی از مسائل مهمی که در این کتاب به آن پرداخته می‌شود، پاسخ به این سؤال است که چرا پس از ۶ سال، عملیات فشرده و شبانه‌روزی، فعالیت آلمان‌ها به شکست انجامید. جکسون در فصل‌های این کتاب، اماکن و چگونگی نبردهای ناوگان تهاجمی آلمان با متفقین را توضیح داده است.

درباره نبردهای دریایی آلمان

می‌توان گفت درگیری با نیروی دریایی آلمان و به‌خصوص ناوگان جنگی این کشور یکی از بزرگ‌ترین چالش‌ها بر سر راه متفقین در دستیابی به پیروزی‌شان بوده است. ناوگان خوفناکی که درست از دمیدن طلیعۀ جنگ جهانی دوم در نزدیک‌ترین جای ممکن به پایگاه‌ها و مسیرهای تردد حیاتی ناوگان جنگی و تجاری متفقین آغاز به جنگ کرد. آنچه در این کتاب به کوشش نویسندۀ تاکتیک‌دان انگلیسی رابرت جکسون آورده می‌شود شرح هیجان‌انگیز و به‌خصوص مصور آن پیکار بی‌نظیر و بسیار پرمخافت و نفس‌گیر است. پیکار سترگی که متفقین پیش از دست زدن به حملۀ زمینی و حتی هوایی خود ناگزیر از تن‌دردادن به آن بودند.

رابرت جکسون که یکی از نامداران تاکتیک‌های نظامی است در کتاب پیش رو به بازگویی دقیق پیکارهای دریایی خونین و مرگباری می‌پردازد که در جنگ جهانی دوم طی سال‌های ۱۹۳۹ تا ۱۹۴۵ میلادی میان ناوگان تهاجمی آلمان با نیروی دریایی متفقین در آب های بین المللی دریاها و اقیانوس‌ها رخ دادند. درگیری نیروی دریایی آلمان با ناوگان جنگی و تدارکاتی متفقین در جنگ جهانی دوم که به نبرد آتلانتیک معروف شد، یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های متفقین در آن‌برهه تاریخی بود. آلمان‌ها روی سطح و زیر آب به متفقین حمله می‌کردند و متفقین نیز در فرازهایی هم دفاع و هم حمله می‌کردند. نبردی تمام عیار که برخی از جزئیات آن در این کتاب بصورت مصور بیان شده است.

کتاب نبردهای دریایی آلمان را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

این کتاب به علاقه‌مندان به تاریخ پیشنهاد می‌شود.

بخشی از کتاب نبردهای دریایی آلمان

در آوریل ۱۹۱۹ هنگامی که ناوهای آلمان و خدمۀ آن ها در اسکاپا فلو در حال تسلیم شدن بودند، ارتباطی با جهان خارج نداشتند و فقط ارتباط مخابراتی ناچیزی با آلمان برقرار بود، در این وقت نیروی دریایی موقت آلمان تحت فرماندهی دریابان فون تروتا شکل گرفت. دو ماه بعد، در ۲۱ ژوئن ۱۹۱۹ ضرب‌الاجل مربوط به چگونگی ناوگان دریاهای آزاد آلمان در آینده، توسط متفقین و نمایندگان آلمان در ورسای تصویب شد. در پیمان صلح ورسای مقرر شد ناوهای آلمان در اسکاپا فلو و تحت فرمان آدمیرال فون رویتر به وسیلۀ خدمۀ آن ها غرق شوند. فقط اجازۀ حفظ نبردناو بادن و تعدادی ناوشکن از سوی هیئت های ناظر انگلیسی صادر شد. این پایان حیات نیروی دریایی امپراتوری آلمان بود.