نظرات کاربران درباره کتاب فصلنامه ادبی سان - شماره ۸ - بهار ۱۴۰۰

برای منی که خوصله کتاب خواندن ندارم این فصلنامه و داستانهای کوتاهش عالیه

واقعا این شماره‌ی سان یکی از بهترین‌هاست.داستان‌ها انقدر جذاب، قابل لمس و روان هستند که تورو به شدت باخودشون همراه می‌کنند. اصلا انقدر همه‌ی قصه‌ها خوب بودن و انقدر آدم رو غرق می‌کردند که نمیدونم کدوم رو بیشتر دوست داشتم! راستش شاید اگه خودم یه همچین نظری رو بخونم یکم حس کنم که اغراق هم قاطیشه، اما واقعا خودمم قبل از خوندن این شماره‌ی سان نظر یلدا و ویدیوی یوتوب حدیث رو که دیدم همین حس رو داشتم که مگه چقدر خوبه این نسخه؟! الآن میگم که واقعا خوبه. بخونید و لذت ببرید. من خودم هنوز نیمه‌ی مجله هستم و خوشحالم کلی داستان دیگه دارم که بخونم!

🌵_تو چنین خوب چرایی...! . . . . از اون مجله ها که دلت می خواد وقتی خریدی شون در آغوش بگیری و کل مسیر سر مست باشی که بعد از سالی به دوازده ماه کسل بودن، بالاخره یه چیزی پیدا کردی که دلت بخواد با جون و دل بخونی !

داستانای کوتاه خیلی جذابی داره. برای خودم خیلی قابل لمس بود، همزاد پنداری میکردم با داستان هاش... با این مجله از طریق #با_یلدا_کتاب_بخونیم آشنا شدم و واقعا از این بابت خوشحالم :) حمایت کنیم از مجله ها♥️

به شدت داستان های عمیق و قابل لمسی داشت کاملا تو دنیای داستان ها گم میشدی فوق العاده بود 💫🍃

این شماره به شدت جذابه

اولین شماره از این مجله بود که خوندم واقعا لذت بردم داستان‌ها خیلی ملموس و واقعی با آدم‌های واقعی. حتما تمام شماره ها رو میخونم .

فصلنامه ای مشابه همشهری داستان .خواندش را توصیه می کنم

یکی از بهترین شماره های سان. همه‌ی داستان پس زمینه‌ی شهری تهران و فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی را دارند. من از خواندن اکثر داستان های این مجموعه لذت بردم.

به به نقاشی طاهرپورحیدری روی جلد چشم نوازش کرده.

داستان دست های سفید با لکه های قهوه ای از خانم سالومه طهرانی از بهترین های این فصلنامه است به نظرم و قلبم هنوز با خوندنش تند تر می‌تپه 🥺🧡 ...

داستان هایی پر از درد و تلخی و افسردگی هر چند به قلم افراد ماهری نوشته شده