نظرات کاربران درباره کتاب هر صبح می‌میریم

اوایل مطالعه احساس خود‌خنگ‌پنداری افراطی کردم ولی با پیش‌رفتن کتاب دریافتم که ایراد از من و سطح خنگیم نیست. (قضاوت بر عهده افرادی که کتاب رو مطالعه کردند) ■ کاش نویسنده بین این حجم قابل توجه حدیث نفس و فلسفه‌بافی و خیالپردازی راوی به خود داستان هم میپرداخت تا بفهمیم چی به چیه آخه (حداقل روی انگیزه قتل دو خط مانور میدادید جناب نویسنده!) ■ یه مشت شخصیت توی کتاب رها شدن که اصلا معلوم نیست چه کاره‌ هستن و عاقبتشون چی میشه. ■ اگه روی کتاب برچسب رمان روانشناسانه میخوره ضروریه که نویسنده ابعاد روان شخصیت اول رو بریزه رو داریه تا منِ مخاطب متقاعد بشم چرا فلان غلط رو کرد! ■ بازی با کلمات و اشارات اعتقادی وصله نچسبه، این ماجرای ابراهیم و اسماعیل رو هم صددرصد نفهمیدم!

سید احمد بطحایی از آن خوش‌قلم‌هاست. بخوانیدش..

ادبیات نویسنده عالی بود.لغات و عباراتی به جا استفاده می کرد ولی از شدت نشان دادن (تکنیک داستان نویسی آقای بطحایی)، داستان از ریتم افتاده و تعلیقش را از دست داده بود ، ادبیات و نشان دادن های بیش از حد آقای بطحایی باوجود اینکه داستان را ملموس می کرد اما تا یکجای محدودی جذابیت داشت.

سبک نوشتاری کتاب زیبا بود اما داستان پردازی و معرفی شخصیتها ضعیف بود با همین سبک نوشتار می شد شخیصت های توی داستان را بهتر معرفی کرد و داستان را بیشتر توضیح داد داستان وقتی تموم شد که هنوز کلی سوال تو سرمونه !!!

۵۸. قلم بسیار روان نویسنده خوندن کتاب دلپذیر کرده اما بعنوان ماجرا و داستانی درمورد یک زندانی که با جرم قتل زنش منتظر اجرای حکم اعدامشه اشاره کم و ناچیزی به انگیزه قتل شده. طوری که شاید تا آخر داستان هنوز سردرگم باشید. هم‌بندهای شخصیت اول داستان هم اوضاع بهتری ندارن و چیز زیادی درموردشون دستگیرتون نمی‌شه!

لعنت به تکرار خاطرات

متنی روان و روایتی داستانی که با سادگی و توانِ بالای استاد بطحایی خواندنی شده است. داستانی که ما را در غار تاریکی می برد،رها میکند و اشتیاقِ ادامه داستان را در وجودمان بیشتر می کند.