نظرات کاربران درباره کتاب دختران زیرزمینی کابل

موضوعش من رو یاد کتاب زنانی که مرد می‌شوند انداخت. فکر می‌کنم مشابه این سنت‌های برآمده از دل تبعیض خیلی جاهای دیگه هم باشه. سنت هایی که احتمالا قراره در پاسخ به تبعیض‌ها امکانات و سطح زندگی زنان رو ارتقا بده اما خودش در عمل ضایع کننده‌ی حقوق زنان خواهد بود. ______________ شما کتابی با موضوع مشابه می‌شناسید؟ لطفا معرفی کنید.

کتابی فوق العاده زیبا و با قلمی صمیمی و عالی نویسنده و به تصویر کشیدن یک واقعیت تلخ در افغانستان شجاعت مبارزه برای رسیدن به حق و آزادی و ساختن جهانی بهتر 👌

نسخه چاپی کتاب رو خوندم اوایل کتاب جذاب بود اما از صفحه ۲۰۰ به بعد کمی تکراری شد و نویسنده کش میداد یه داستان رو اما در کل کتاب خوبی بود و از خوندنش راضی هستم کتاب راجع به زندگی دخترانی هست که هر کدوم به دلایلی بچه پوش شدند یعنی پسر معرفی میشن به بقیه و لباس پسرانه تن میکنن و هنگامی که به سن بلوغ میرسن دوباره رفتار و پوششون دخترانه میشه و کتاب به این پدیده و تبعیض بین زن و مرد افغان میپردازه

اولش خوب بود تا ص 75ولی از یه جایی به بعد خیلی حوصله سر بر بود. کلا کتاب درباره مرد سالاری در جایگاه زن در افغانستان من خوندم خیلی تاسف خوردم که در قرن 21 هنوز تفاوت بین نوزاد دختر و پسر تو کشوری هست🤦‍♀️ولی در کل جالب بود نکات قابل توجهی داشت😊👌

نویسنده کتاب یه خانمِ خبرنگار سوئدی هست که با حضورش در افغانستان به موضوع زندگی پنهانی دختران افغانی در پوشش پسرانه پرداخته (البته زمانی اونجا بوده که دولت افغانستان روی کار بوده و طالبان جمع شده بوده و همینطور که میدونیم، الان باز متاسفانه طالبان قدرت رو توی افغانستان بدست گرفته) چون در افغانستان فرهنگ مرد سالاری حاکم هست و برای زنها ارزشی قائل نیستن، خانمها از همون زمان تولد، مورد ظلم و ستم قرار میگیرن و وقتی خانواده متوجه میشن فرزند متولد شده دختر هست، احساس شرم و بدبختی میکنن. بخاطر همین موضوع، بعضی از خانواده ها که دارای فرزند پسر نیستن، یکی از دختران خودشون رو به شکل پسر در میارن و لباس پسران رو براش میپوشن و موهاش رو کوتاه میکنن و حتی به اسم یه پسر صداش میکنن. این رسم در افغانستان دارای سابقه طولانی هست به اسم «بچه پوش»، گفتن این نکته هم اهمیت داره که بچه پوشی دختران تا سنی هست که به بلوغ نرسیدن و دختر بودنشون خیلی از ظاهرشون مشخص نیست، اینکار برای این صورت میگیره که هم دخترشون تا یه سنی، از آزادی که پسرها دارن بتونه استفاده کنه و هم باعث افزایش اعتماد بنفس بیشتر خانواده میشه و هم مردم اعتقاد دارن با اینکار، بچه بعدی، پسر بدنیا میاد😕 البته در کنار پرداختن به موضوع بچه پوشی، به جایگاه جنسیت زن در افغانستان پرداخته شده که بدترین جایگاه در بین کشورهای دنیاست و ریشه این موضوع در فرهنگ اجتماعی و نگاه متعصبانه مردم این سرزمین به جنسیت زن هست. به امید آزادی و برابری همه زن و مردها در تمام دنیا، مخصوصا افغانستان

سپاس از نشرکوله پشتی و خانم شموسی🤍 کتاب به زندگی دخترانی میپردازه که با پوشیدن لباس پسرانه( بچه پوشی) به عنوان پسر زندگی کردن. نوشتار کتاب روایت نگاریه. چون خیلی از روایتا بهم شباهت دارن ی جاهایی کسل کننده میشه ولی اگه صبور باشید به فصل۴ برسید روایتا دیگه تکراری نیستن و اتفاقاتی که واسه کارکترها رخ میده کاملا متفاوته ازهم. اینم بگم که تکراری بودن روایتا ی مطلبو میرسونه، دختران افغانی زیادی هستن که سنت هاو حکومت مردسالار زندگیشونو تباه کرده و مجبورا با بچه پوشی به حقشون برسن. نویسنده علاوه بر زندگی نامه کارکترها، درمورد سنت ها و قوم های افغان توضیحاتی میده که برای من جالب بودن. بخش آخر کتاب که راه حل هایی برای اصلاح جامعه میده از بخشای جذاب کتابه. ازبین کارکترها، آزیتا رو خیلی دوست داشتم و براش متاسفم. زنانی مثل آزیتا حقشون نیس ی همسر بی‌ انصاف و بیشرف، ذلیلشون کنه ..حقشون نیس که زحمتایی که واسه رسیدن به جایگاه و منزلت کشیدن،به خاطر دسیسه دیگران برباد بره.

کتابی گزارشی است از پدیده بچه پوشی(پوشاندن لباس پسرانه به دختران) در افغانستان.مصاحبه با این افراد،والدین،اطرافیان و حتی سیاست گذاران.کتابی بسیار عالی که جوانب مختلف بچه پوشی ، ریشه های ان ، منافع و مضرات آن. و تمام اینها به زبانی بسیار جذاب روایت شده است طوریکه تا پایان کتاب آنرا زمین نخواهید گذاشت.خواندن کتاب را حتما حتما توصیه میکنم.

کتاب درباره ی اتفاق عجیبیه که در افغانستان داره میوفته برا خواهرامون و ما متأسفیم که هیچ کاری از دستمون براشون برنمیاد... شاید زهرا من بودم،شکریه، نادر،مهران...

کتاب خوبیست و دید منصفانه‌ای به مسائل زنان دارد.

خوب بود🖤

خوب بود بخونیدش

کتاب خوب و جالبی است، ولی زیاده از حد به جزئیات پرداخته... من تا صفحه‌ی دویست کتاب را خواندم و دیدم بقیه‌ی کتاب، تکرار مکررات است. ترجمه خوب بود. کلا نشر کوله‌پشتی مترجمین متنوعی دارد. از مترجمینی به شدت ضعیف مثل هانیه چوپانی تا مترجمین خوبی مثل مترجم همین کتاب. اگر کتاب به شکل گزارش بود و جزئیات و توصیفات غیرضروری و تکراری حذف می‌شد، کتابی خواندنی و مفید می‌بود.