نظرات کاربران درباره کتاب هنرمندی از دنیای شناور

هنرمندی از دنیای شناور داستان مردی نقاش در سال های بعد از جنگ جهانی دوم و تغییر اقبال عمومی مردم از سنت های وطن پرستانه به سبک غربی و بیشتر آمریکاییست. از همان ابتدای داستان متوجه ‌می‌شویم که نقاش در دوران پیش و حین از جنگ جهانی معروفیت ملی داشته و بر اثر اتفاقاتی بعد از جنگ مورد غضب ملی قرار می گیره. اینکه اون اتفاق چی بوده تا نیمه پایانی داستان جز گره های داستانه و برای من کشش و کنجکاوی داشت که ادامه داستان رو بخونم. مرد داستان مدام و از ساده ترین ماجراهای زمان حال شروع به گشت و گذار در گذشته و مرور خاطرات می کرد. من کاملا همراه و بدون بهم ریختگی ذهنی با مرد نقاش تو زمان به گذشته می رفتم و به حال برمی گشتم. من مشتاقم بقیه کتاب های این نویسنده رو هم بخونم. و البته اگه مشتاقید با فضای ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم و تسلیمش به متفقین بیشتر آشنا بشید به نظرم این کتاب خیلی مناسبه.

معمولا هر کسی توان خوندن و لذت بردن از کتابهای نویسندگان ژاپنی رو نداره. این کتابها معمولا پر از توصیفات ریز هستند مثل کتابهای روسی. منتها با این تفاوت که این توصیفات به بهتر منتقل شدن حس داستان به خواننده کمک میکنه. به شخصه از خوندن کتابهایی با این سبک لذت میبرم هر چند که ریتم کندی داشته باشند. متن بسیار روان بود و ترجمه خوبی هم شده بود. از طرف دیگه از اونجا که به شخصه با چند نفر ژاپنی یا ایرانیان مقیم ژاپن در ارتباط بودم میدونم حتی همین الان هم خیلی سخت پیش میاد در مورد جنگ از یک ژاپنی بپرسید و جواب دقیق و مستقیم راجع به نظرشون تحویل بگیرید و به نظر میاد هنوز جو موجود در کتاب یک جورهایی دیده میشه.

خیلی خوب بود. امیدوارم کار بازمانده روز، از همین نویسنده، هم بیاد رو طاقچه.

اگر کنجکاوید که بدونید نسل بعد از جنگ ژاپن چه نظری در مورد جنگ جهانی دارند، و ابنکه چه اتفاقی برای نسل قدیم ژاپن افتاده، بهترین کتابه، کتاب داستان جذابی داره، با اینکه راوی یک شخص پیره، اما آدم رو مثل یک کودک، پای خاطرات یک پدربزرگ به گوش نگه می داره، داستا ببا اینکه گام های زمانی متفاوت داره، اما انسجام داستان حفظ شده و پرش های زمانی به جذابیت داستان اضافه کرده، توصیفات جذاب داره، ریتم کتاب شاید کند باشه ولی خسته کننده نیست و اتفاقات و سکانس های زیاد خواننده رو تو روایت نگه میداره، پختگی نویسنده دیدگاه و فلسفه ی متحدی رو ارائه میده، شخصیت های نمادین داستان به خوبی توصیف شدند و جایگاه شون تو داستان به جا و صحیح، احساسات شخصیت کاملا قابل درکه و این احساس به خواننده منتقل میشه، ترجمه ی خوبی داره، و در نهایت نکات آموزنده ی بسیار داره که می تونه برای ما ایرانی ها، که ژاپن رو همیشه یه الگوی موفق آسیایی می دونیم جالب باشه، و از بعد سیاسی و فرهنگی می تونه کمی از خشمی که بین نسل های ایرانی ها وجود داره کاهش بده و درک متقابل رو فراهم بیاره

ریتم داستان کند بود اما حوصله‌سربر نه. من اصولا خوندن همچین داستان‌هایی رو می‌پسندم. اینکه با آرامش بشینی، چاییتو بخوری و گوش بدی به حوادثی از زندگی یه پیرِ هنرمند.

کتاب خصوصا در مکالمه‌هایش لفاظی بسیار دارد. ریتم کتاب بسیار کند است و هدفی خاص یا معما و رازی به همراه ندارد. تنها تقابل نظرات نسل جدید و قدیم ژاپن پس از جنگ دوم جهانی و تبعات این جنگ بر فرهنگ ژاپنی را به تصویر می‌کشد. ترجمه قابل قبول است و فارغ از تعداد انگشت‌شماری ایراد، روان و بدون اشتباه. از آن کتاب‌هایی است که هر جای مطالعه اگر کنار گذاشته شود، اتفاق خاصی نمی‌افتد.