نظرات کاربران درباره کتاب سیمین بهبهانی

منسوب به "سیمین بهبهانی"، زندگی ات را منوط به بودن و نبودن آدمها نکن روی پاهای خودت بایست،تا تنهایی ات را بیهوده نیابی و هیچکس را ،بهترین زندگی ات خطاب نکن... یادت باشد، آدمها،بهترین که خطاب شوند،خیالاتی میشوند... هوا برشان میدارد و تو را به هر جهت که بخواهند میبرند... زندگی ات را که مشروط به دیگران کنی،جایی برای کشف خودت باقی نمی گذاری... آدمها که مهم تلقی شوند،تغییرت میدهند. آن وقت تو میمانی و یک دوگانگی!! یادت باشد، کسی بهترین زندگی ات میشود که خودش بخواهد... مبادا عروسک خیمه شب بازی آلت دست دیگران شوی! مگذار زندگی ات محتاج تایید گرفتن از دیگران باشد... با دهن کجی به تنهایی درونی ات،حفظ ظاهر کن..‌ از ترس بی کسی به آغوشهای پیش پا افتاده پناه نبر!! هر تازه وارد،رنجی تازه است!!! یادت باشد، تازه واردها هم از ترس تنهایی به آغوش تو پناه می آورند... دست تنهایی ات را به سمت هیچکس دراز نکن تا منت هیچ خاطره ی اشتباهی بر سر بی کسی ات نباشد جهان از چشم تو نخواهد افتاد، مادامی که از چشمهای خودت نیفتاده باشی...

بسیار عالی و پر مفهوم و پرکشش لذت بردم و کلی یاد گرفتم

از این مجموعه، کتاب‌های مربوط به کیارستمی و گلستان را خوانده بودم، ولی این کتاب خیلی بهتر از آن دو بود و سوال‌های بهتری هم پرسیده شده بود. انتهای کتاب روایت سیمین بهبهانی از از زمانی است که قتل‌های زنجیره‌ای رخ دادند و این که حال و هوا و تهدیدها و ترس‌هایی که این نویسندگان تجربه کرده بودند چگونه بود. منظری که شاید کمتر در موردش شنیده بودیم.

صحبتهای جالبی بود و قابل خواندن یک دنیا حرف دارد خانم نویسنده

عالی بود