نظرات کاربران درباره کتاب کی از این چرخ و فلک پیاده می‌شوم؟

فیلمش که یک فاجعه ی حسابی بود . باز رمانش قابل تحمل تر بود.

کتاب خوبی بود و من سیر داستانیش رو دوست داشتم. فیلم «تیغ و ترمه» هم از روی همین کتاب ساخته شده که البته نویسنده‌ی داستان «کیومرث پوراحمد» خورده در تیتراژ.

بسیار تلخ و وحشتناک بود مگه میشه مادر آدم اینطوری باشه

خواندن آن راتوصیه میکنم،داستانی لذت بخش و ناراحت کننده وتا حدی راز آلود.

رمانی با حواشی بسیار است. رمان روایت دختر جوانی است به نام ترمه در یک خانواده‌‌ی از هم پاشیده، با شخصیتی ضعیف که با طبقه و فرهنگ و موقعیت سنی او جور است. اطرافیان و آشنایان این دختر جوان هم هر کدام فقط به منافع خود فکر می‌‌کنند و این خود‌‌خواهی‌‌ها و کشمکش‌‌ها داستان را به جایی می‌‌برد که شاهد تغییر و تحول شخصیت باشیم و در نهایت ترمه از فردی بی‌دست‌وپا و وابسته، به جوانی جویای استقلال تبدیل می‌‌شود. شخصیت‌‌های داستان کمابیش تیپ‌‌های پیش‌‌تر دیده شده‌‌اند، دختری در اوایل جوانی، عاشق‌پیشه و شاعر که ترمه نام دارد، پدری در ظاهر خوب که مرده و مادری بی‌‌وفا و عاشق آمریکا که نسبت به دخترش بی‌‌مهر است، عمویی که سرپرست ترمه است و دعوایی ارثی میان این‌‌ها. برای تکمیل مجموعه امیر نامی هم در رمان داریم که نامزد ترمه است و کشمکشی هم میان این دو در داستان شکل می‌‌گیرد. با شناختن شخصیت‌‌ها، فضای داستان کمابیش به سمتی می‌‌رود که انتظار داریم. شکل اختلافات و مشکلات در ظاهر تازه هستند اما شیوه‌‌ای که رنجبر برای پیش‌‌ بردن داستانش دارد و چینش حوادث داستان، کلیت تازه و جذابی به وجود نمی‌‌آورد. در شخصیتپردازی‌‌ها این تکرار تیپ‌‌ها بیشتر دیده می‌‌شود، مثلاً در مادر ترمه که نقش مهمی در داستان دارد اما آن‌قدر سطحی است که قابل شناخت نیست یا مثلاً در مرجان (دختر عموی ترمه) که نه خودش و نه خواننده دلیل رفتارش را متوجه نمی‌‌شوند، آن هم رفتاری که نقش پررنگی در بخشی از رمان دارد. در کل شخصیت‌‌ها تیپ‌‌هایی با لباس عاریه هستند و اگر گاهی کاری هم از یکی‌‌شان سر می‌‌زند به واسطه‌‌ی رشد در طول داستان و بنابراقتضای فضای درون اثر نیست و بنابر نظر نویسنده چنین اعمالی از شخصیت‌‌ها سر می‌‌زند.چرخش‌‌ها و تغییرها و برخی توجهات در کلیت اثر توجیهی ندارند و بیشتر امری تحمیل‌شده از سمت نویسندهاند، مثلاً توجهات دینی ترمه با آن پیشینه‌‌ی خانوادگی و سبک زندگی‌‌ای که دارد، جور در نمی‌‌آید و امری است که به فضای داستان اضافه شده است، از این دست موارد البته باز هم دیده‌‌ می‌‌شود. آدم‌‌های داستان تخت هستند و درون کلیشه‌‌هایی که از آن‌‌ها انتظار می‌‌رود به‌‌خوبی جا گرفته‌‌اند. حال این به‌‌خوبی جاگرفتن را امری مثبت تلقی کنیم یا منفی؟ این می‌‌تواند به سلیقه و انتخاب هر خواننده و مخاطبی و انتظار او از رمان و داستان متفاوت باشد.نویسنده از فضای شهری برای ساخت شخصیت و فرجام آن بسیار بهره گرفته است، رابطه با بچه‌‌های بلوک در کودکی، چرخ و فلکی که در انحصار یک عده است، نیمکتی خالی و دیگر نشانه‌‌هایی که در بخش‌‌های مربوط به اکباتان آورده شده همگی تنهایی، جداافتادگی و فرجام ماجرای ترمه را به خوبی پوشش می‌‌دهند. توجه به همین فضاسازی‌‌ها و ارتباط‌‌های معنایی که در نشانه‌‌های داستان است، به‌‌علاوه خوش‌‌خوان بودن رمان، می‌‌تواند کم و کاستی‌‌هایی دیگر رمان را بپوشاند و اثر مخاطب خاص خود را داشته باشد.ریتم تند حوادث هم می‌‌تواند امتیازی برای جذب مخاطب جوان‌‌تر باشد. کشمکش‌‌های مرجان با پدرش برای به دست آوردن استقلال و زندگی در محیطی سالم‌‌تر می‌‌تواند برای جوانانی که درگیر مسائل در آن مقطع زندگی هستند، جالب توجه باشد. شاید به‌‌واسطه‌‌ی همین جذابیت‌‌هاست که کیومرث پوراحمد فیلم «تیغ و ترمه» را براساس این رمان ساخته است.

این کتاب عالیه! قصه‌ش و شخصیت‌پردازی‌ها. ریتم و موقعیت‌ها. خیلی پیشنهادش می‌کنم. واقعا از احظه لحظه‌ی خوندنش لذت بردم. قصه در همین تهرانه در دهه هشتاد. محسوس و ملموس و زبان خوب نویسنده. تجربه‌ی خیلی خوبی بود خوندنش.