نظرات کاربران درباره کتاب مجله ناداستان ـ شماره ۰۰۵ ـ آذرماه ۱۳۹۸

پی دی اف با اینکه خوندنش کمی سخته ولی شکل و هیبت مجله رو حفظ میکنه که برای شخص من این دوست داشتنی تره

من مدتهاست که مجله‌ی ناداستان رو می‌خونم و خیلی هم دوسش دارم ولی این شماره و اون داستان پیرمرد بازی رو که خوندم واقعا حالت تهوع بهم دست داد، نمیفهمم واقعا طرح چنین قضیه‌ای که نشون میده جامعه چقدر از نظر اخلاقی سقوط کرده و یه سری آدمها چه مشکلات روانی بدخینی دارن تو مجله‌ی ناداستان درسته؟ یا جاش تو گزارش‌های اجتماعی روزنامه‌ی شرق یا دیگه نهایتا اندیشه‌ی پویاست؟ هنوزم که یادش میوفتم حالم بد میشه. با اینکه داستانهای جالبی تو این شماره بود.حیفم میاد ستاره کم بدم چون میدونم برای هر شماره خیلی زحمت میکشید ولی کاش هر چیزی رو چاپ نکنید

لطفا در طاقچه بی نهایت قرار دهید

می‌شه گفت تنها مجله‌ایه تو ایران که درگیر فضا و جو مه‌آلود ایران نشده و با ذهن باز و شفاف دقیقا می‌دونه داره چیکار می‌کنه. توی ایران مجلات معمولا دو انتخاب بیشتر روبروی خودشون نمی‌بینن: سیاسی بودن یا نبودن. این مجله تونسته انتخاب سومی رو هم پیدا کنه: انسانی و در عین حال مهم بودن. معمولا تو جوامع جهان سومی، به قدری فلاکت زیاده که افراد رفاه لازم برای تفکر به چیزهایی جز مشکلات و مسائل اجتماعی سیاسی رو پیدا نمی‌کنن. در این بین، پیدا کردن مجله‌ای که دارای نگاهی باشه که در فعلی بی هدف مثل "بازی" بتونه معنا و اهمیتی رو ببینه که دیگران نمی‌بینن، حکم پیدا کردن گنج رو داره و من خوشحالم که این گنج رو پیدا کردم.

🌿🌸🌿 چرا انقدر ناداستان دوست داشتنیهTT.TT تو داستانی که راجع به خالق بازی سوپر ماریو نوشته و به Family Computer اشاره کرده، بعد مدت‌ها خاطراتم برام تازه شد. من به کل یادم رفته‌بود که ما هم یه‌روزی family computer داشتیم. داستان قمار هم خیلی جالب بود. فکرشو نمی‌کردم که انقدر بند و بساط داشته‌باشه.♣️♥️♠️