نظرات کاربران درباره کتاب ایران در مصاف با تاریخ

این کتاب از لحاظ تاریخی مثل اکثر تواریخ مختصر به اشاره ای گذرا و سطحی بسنده میکند و همچنین مملو از تحلیلهای جانبدارانه و عذاب آور است.بعنوان مثال: در قضیه کودتا علیه مصدق که آمریکا ایجاد کننده، متولی جنگ نرم و سازمان دهنده ی آن بود و طبق اطلاعات آزاد شده توسط کلینتون، رد پای مقامات امریکایی مشخص است، طوری زمینه چینی میکند که انگار آمریکا فقط حمایت کننده نهایی از اراده ای ملی و تصمیمی منطقی بوده و کوچکترین خطایی رخ نداده و امریکا مبراست! یا مثلا میگوید علت ترس فرهیختگان ایران از نفوذ فرهنگی غرب این است که تمدن و فرهنگ غرب برتر و نفوذ ناپذیر است. اما این واضح است که این رسانه های غربی هستند که شبانه روز دارند به ملت ما تزریق ضدفرهنگی میکنند و در عوض ما هیچ تریبون و رسانه ای برای بیان فرهنگ و تمدن خویش نداریم و اگر چنین چیزی هر چند سال یکبار هم بوجود آید، براحتی دچار تحریم میشود و صدایش قطع میشود. در واقع باید به جناب لیمبرت گفت این نفوذناپذیری فرهنگ شما نیست، بلکه تکبر و نادانی شماست که مانع بهره بردن شما از فرهنگ غنی ایرانی یا حتی دیگر فرهنگها میشود. یا میگوید ایران روابط پر اهمیت امنیتی و اقتصادی را قبل از انقلاب با اسراییل داشت.خب تنها با نگاه کردن به پروژه شکوفه که قرار بود ایران و اسراییل بطور مشترک به سلاح اتمی دست پیدا کنند ولی اسراییل تمام پول ایران را بالا کشید و هیچ کاری برای ایران نکرد، میتوان از اهمیت این ارتباط باخبر شد! یا مثلا میگوید که در ایران افراد کم سواد جایگزین افراد با سواد روابط خارجی شدند و این در صورتی است که ایشان اساسا اطلاعی از فلسفه روابط خارجی اسلامی ندارند. در سیاست خارجی مد نظر ایشان باید منافع مقطعی و سیاست یک بام و دو هوا اجرا شود ولی اسلام این را رد میکند و معتقد است عمل به پایه ها مهم تر از منفعت سطحی است که سیاست بازان میفهمند.این یک مطلبی است که به قصد از طرف جمهوری اسلامی انجام میشود نه بعلت جهل به سیاست.یا در جایی میگوید حزب جمهوری اسلامی از اشخاص بی سوادی مثل میرحسین موسوی و ولایتی استفاده میکند.از نظر آقای لیمبرت فقط تحصیل کردگان در رشته های علوم انسانی غربی با سواد محسوب میشوند که این خود از توهم تمدن است!

کتاب مروری بر تاریخ ایران دارد. از آنجایی که برای مخاطب غیرایرانی نوشته شده، سعی دارد به تمام زوایای "ایران" از قبیل نژاد، جغرافیا، زبان، مذهب بپردازد. در نتیجه برای ایرانیان (که معمولا اطلاعاتمان از تاریخ کشورمان اندک است) هم قطعاً مفید است. بخش‌بندی کتاب برای خواننده کمک‌کننده است. نکته‌ی مهم این است که نویسنده جان لیمبرت از گروگان‌های اشغال سفارت آمریکا است ولی هرگز این حادثه را در قضاوت‌هایش از ایران و ایرانی دخیل نمی‌کند. همسرش ایرانی و فرزندانش با نام‌های ایرانی، زاده‌ی ایران هستند.

خوب بود

بدرد بخور نبود. اطلاعات تکراری و سوخته ای میداد و بس. تکرار مکررات بود