نظرات کاربران درباره کتاب داستان‌های امیل

نویسنده ی این کتاب شخصیه که فردریک بکمن بحشی از آثارش رو با الهام گرفتن از اون نوشته. بکمن در مقدمه ی کتاب مادربزرگ سلام مسرساند و میگوید متاسف است، از آسترید لیندگرن تقدیر کرده و اون رو الهام بخش خودش دونسته.وقتی کتاب رو خوندم متوجه شدم اگر من هم میخواستم کتابی به دوستداران آثار بکمن معرفی بکنم که توش یک بچه ی شیطون و تخس کارهای عجیب و بعضاً درستی انجام میده، این کتابو معرفی میکردم! و اما داستان...خیلی جالبه که در روایتی از امام موسی کاظم(ع) خوندم که جلوی شیطنتهای بچه ها رو نگیرید که این نشانه ی هوش و ذکاوت آنها در بزرگسالیست! جالبه که این پسر بچه ی کوچولوی شیطون توی کتاب هم وقتی بزرگ میشه یک آدم مهم و سرشناس میشه. همه ی ما تو عمرمون حداقل یه امیل دیدیم، بچه های فامیل یا خواهر و برادر کوچکمون که با اذیتهای آزار دهنده اشون آدمو ذله کردند...اما من یک نکته ی مثبت یاد گرفتم...دلم میخواد هربار یک بچه ی شیطون دیدم بجای گفتن وااای چقدر اذیت میکنه باهاش خوش اخلاق باشم و ازش تعریف کنم،ازش بخوام برام یکی از بازیگوشیهاشو تعریف کنه.... امیلِ داستان هروقت تنبیه میشد میرفت توی انبار نجاری حبس میشد و هربار یک آدمک چوبی درست میکرد...درسته در نهایت یک عالمه آدمک چوبی داشت اما حداقل تونست این حرفه رو یاد بگیره. میتونیم اگر خواستیم بچه هامونو تنبیه کنیم، یک همچین ایده ای داشته باشیم. در نهایت کتاب رو به تمام کودکان و بزگسالان پیشنهاد میکنم...خوندنش واقعا به همزبانی بهتر ما با بچه ها کمک میکنه.اینکه واقعا خیلی وقتها بچه ها هدفشون بازیگوشی نیست...فقط روش درست انجام دادن کارها رو نمیدونند چون تجربه ندارند.

ممنون بابت این کتاب 😘

عالی بود. با تشکر از مترجم و نویسنده عالی

خیلی عالیهههههههه واقعا لذت میبرین از خوندنش من این کتابو چندین بار خوندم

کتاب خیلی عالی هست و از خوندنش خیلی لذت میبرم حتما توصیه میکنم که بخونید

عالی فقط یه کلمه عالی👌👍🌟

این کتاب رو تقریبا ۲۸ سال پیش خواهر کوچکم وقتی که ۱۰ ساله بودم و بعد از امتحانات نهایی اوریون گرفته بودم هدیه داد تمام یک هفته بیماری رو با خوندن چند باره اش گذروندم .بی وقفه خوندم و شیرینی لحظاتی که برام ساخت با دیدن روی جلدش برام تداعی شد محشره

قشنگ بود مخصوصا داستان آخر. و برای خودم که دوست دارم جسارت رو یادبگیرم و نظر دیگران باعث ترس نشه و بر نظر خودم مقدم نباشه خوب بود. من خیلی آدم ساکت و یجورایی خجالتی هستم ولی وقتی کتاب رو خوندم و کارهای امیل و شجاعتش در انجام کاری که به نظرش درسته و قبول کردن نتیجه اش حتی اگر بد باشه با عزت نفس و نه سرزنش خودش برام تازگی داشت و از امیل یادگرفتم!

من این کتاب رو وقتی بچه بودم خوندم... یادش بخیر... داستان های زیبا و جذابی داره توصیه من اینه که حتما واسه بچه هاتون بخونیدش مطمئنم اون ها هم خوششون میاد و واسشون تبدیل به یک خاطره خواهد شد.