نظرات کاربران درباره کتاب تابستان

چیزی که این چند وقتِ متوجه شدم اینه که نباید بر اثر کارهایی که قبلا از نویسنده خوندیم کار جدید رو با اطمینال از اینکه خوشمون میاد تهیه کنیم. خیلی از نویسنده‌های خوب نودوهشتیا که کتابهای خیلی خوبی هم نوشتن مثل خود خانوم معیری، وقتی کتابهای چاپیشون رو میخونم شُکه میشم، مثل این میمونه که تموم ذوق هنری و فکرهای بکرشون تموم شده و الان فقط برای رفع تکلیف و به‌خاطر معروف شدن اسم و استفاده ازش فقط دارن مینویسن اون‌هم موضوع‌های تکراری و بی کشش. تمامی کتابهای این نویسنده رو بسیار دوست دارم مخصوصا زندگی خصوصی که تعداد باری که خوندمش از دستم در رفته اما این کتاب! این کتاب رو دوست نداشتم انگار اصلا کار ایشون نیست. موفق باشین خانوم معیری عزیز

امیدوارم آثار بهتری از نویسنده بخونم. اصلا رضایت بخش نبود. با این که داستان قابل پیشبینی باشه، مشکلی ندارم ولی این که آزاردهنده بشه و مخاطب رو بدون هوش، فهم و توجه تصور کنه مشکل دارم. موقع مطالعه دچار گیجی خاصی بودم که امیدوار بودم هر چه پیش می رم رفع بشه ولی نشد. گم کردن فاعل و پایان داستان بیشتر از همه اذیت می کرد. ۱. سوال پیش میاد که چرا با هم زندگی می کردن؟ خانواده ی تینا کجا بودن؟ مگه خونه نداره؟ چرا خودشون یا مادر و خاله اعتراض نمی کنن؟ وقتی انقدر مشکل دارن و مازیار نتونسته تینا رو تغییر بده، چرا ادامه می دن؟ یه نامزدی بلاتکلیف و بی هدف که از همان اول معلوم بود بهم می خوره ولی به طرز احمقانه و غیرمنطقی ای و به زور ادامه اش می دن. ۲. مازیار اجازه می ده تینا اون رو مقصر بدونه و هیچ دفاعی نمی کنه. گلنوش هم هیچ سوالی نمی کنه، در حالی که برای هر دختری سوال پیش میاد که چرا جدا شدن. ۳. حالا می فهمید که تینا و مازیار مخصوصا بلاتکلیف رها شدن تا با گلنوش آشنا بشه، حس هایی پیدا کنه، پیشنهاد آشنایی بده و از تینا جدا بشه. شخصیت ها باید در خدمت داستان باشن و همه چیز تصادفی و اتفاقی یا اجباری و ناچاری و... به نظر برسه. ولی حس کردم برای این که چیزی که نویسنده می خواد اتفاق بیفته، مخصوصا رهاشون کرده. با کلی گاف و ایراد، بدون منطق، بدون جوابی برای سوال هایی که برای خواننده پیش میاد که یه سری رو بیان کردم. ۴. مسایل و جزییات خصوصی که کاملا خصوصی هستن و نباید بیان بشن. نیازی هم به گفتن ندارن. ۵. مازیار در حالی که حال تینا به خاطر تصادف بد بوده و بعدا داستان گلنوش هم فهمید، اصلا کنجکاو نشده بود. اصلا متوجه نمی شه. ۶. شخصیت ها مثل خاله و عمه رو با اسم کوچک صدا می زدن و حتی رفتارشون طوری بود که انگار خواهر خودشونه. تا مدتی فکر می کردم، فری خواهر بزرگتر گلنوش بعد فهمیدم که خواهر پدرشون. باید طوری باشه که باورپذیر باشه و حس بشه که خاله یا عمه هستن. ۷. پسر خواهرشوهر خانم آرش؟ شوهر خانم آرش؟هر چی محاسبه می کنم متوجه نسبت نمی شم. خانم آرش، شوهرش آرش یعنی اسم شوهرش آرش. پس خواهر آرش، میشه خواهر شوهرش. ۸. پدر گلنوش اجازه ی خواستگاری نمیده و می خواد همه چیز به وقت خودش صورت بگیره بعد درگیر نامزدی خصوصی می شن. درواقع بی احتیاطی کرد و ارزش و غرور دخترش رو زیر سوال برد. خواستگاری یعنی قصد ازدواج، احترام و اجازه ولی پدرش نه کلاس می ذاره و ناز می کنه، نه میگه نظر بپرسم. بی دلیل و منطق، ندیده و نشناخته، با این که قبلا نامزد هم داشته، میگه نیاین. همه چیز به وقتش یعنی اول خواستگاری بعد نامزدی، نه اول نامزدی بعد خواستگاری! خواستگاری برای آشنایی نیست ولی نامزدی برای آشنایی؟ انگار قرار عقد و عروسی گذاشتن، به کل فامیل اطلاع دادن، یا می خوان بلایی سر طرف بیارن. خوب یه خواستگاری ساده و خصوصی بود تا خانواده ها همدیگر رو بسنجن. همه آرزو دارن برن خواستگاری تا رسمی بشه ولی اینجا مقاومت می کنن. باز هم دچار بلاتکلیفی می شی. گویا نویسنده با زندگی در زمان نامزدی و دوستی قبل از ازدواج به بهانه ی آشنایی، موافق بوده، فقط برچسب نامزدی خصوصی بهش چسبونده. ۹. مسایلی مثل عشق و نامزدی یه جوری اتفاق می افتاد و یه جوری هم پایان می یافت. گاهی گیج کننده بود و هیچ دلیلی و منطقی پشتشون نبود. این خواننده رو به شدت اذیت می کنه چون فکر می کنه سرش کلاه گذاشتن. خواننده باهوشه، درک می کنه و متوجه می شه. دنبال دلیل و منطقه نه جمع بندی الکی. ۱۰. متن رمان خیلی گیج کننده و مبهم می شد. فاعل رو گم می کردم و باید دنبالش می گشتم. چون از سوم شخص استفاده کرده بود باید بیشتر دقت می کرد.

سلام رمان ضعیف بود. شخصیت پردازی ها برای مخاطب خوب پی ریزی نشده بود. برای مثال اول رمان ادم فکر می کرد گلنوش یه دختر پر رو و کمی بددهن هست ولی بعد اثری از اون رفتارهای ابتدای داستان ندیدیم. در طول داستان هیچ نشانی از عشق گلنوش و مازیار و احساس آنها به چشم نمی خورد و دست آخر خیلی هول هولکی و عجله ای عاشق هم شدند. دلیل اخراج گلنوش از دانشگاه مبهم و بی منطق بود. هیچ توضیح خاصی وجود نداشت که چطور یک استاد می تونه دانشجو رو سلیقه ای اخراج کنه . تینا زیادی بیمارگونه رفتار می کرد و دلیلش برای ترک رابطه محکم‌ نبود. در کل رمان حتی برای سرگرمی هم زیاد نمی تونه مخاطب رو راضی کنه.

کتاب متوسطی بود داستان پردازی جالبی نداشت و هیچ هیجانی هم نداشت.عاشقانشم خیلی کم بود در کل اگر رایگان بود بخونید(مثلا تو کتابخونه) ولی اینکه بخواید هزینه کنید واسش بنظرم زیادیه

من به خاطر قلم خوب این نویسنده تو رمان زندگی خصوصی نسخه چاپی این کتاب رو تهیه کردم که ای کاش نمی‌کردم. داستان پر از حواشی زندگی بقیه بود جز خود شخصیت های اصلی واصلا عاشقانه نبود. در کل اگه اون 45هزار تومن رو صرف خرید قاقالیلی میکردم نمی سوختم که از خرید این کتاب سوختم.

داستان پردازی و شخصیت پردازی جالبی نداشت و روند داستان زیادی آروم و کم هیجان بود

یه رمان معمولی

داستان روان و شیرین بود. من پیشنهاد میکنم از کتابخونه بخونیدش. نه اون قدر بی هیجان بود که کنارش بزارید نه اون قدر هیجان داشت که خسته تون کنه. در کنار این داستان پردازی یک مشکلاتی هم داشت که بیشتر مربوط به زندگی خصوصی مازیار میشد. در کل حس می شد اواخر داستان خیلی سرسری تموم شده و خوب بهش پرداخته نشده. ولی با همه اینا اگر به دنبال یک رمان نسبتا ملموس و با کمی چاشنی عاشقانه میگردید که با خوندش لبخند روی لب هاتون بیاره من «تابستان» رو بهتون پیشنهاد میکنم ^_^

نسبت به کتابهای دیگه خانم معیری خیلی ضعیف بود. هم داستان خوب درنیومده بود و هم رابطه‌ی بین ساعدی و گلنوش. روند تغییر رابطه‌ی این دوتا توی داستان اصلا حس نمی‌شد. انگار کتاب طوری نوشته شده که فقط مجوز ارشاد بگیره و چاپ بشه. هیچ نکته‌ای، هیچ متن فوق‌العاده‌ای یا گفت و گوی جذابی وجود نداشت.

داستان خوبی داشت اما زیادی اروم و معمولی بود و رابطه ی گلنوش و مازیار تو۲۰ صفحه جمع شد اصلا نمیشه گفت عاشقانه بود میشد روی اخرش بیشتر مانور داد

راضی نبودم😑...اصن چیشد که گلنوش و مازیار ازهم خوششون اومد یه اتفاقی باید بیفته دیگه...بخوایم براساس همکاری و حضورشون توی یه اتاق بگیم الان باید عاشق هم بشن پس نبی و گلنوش بیشتر از اینا باهم صمیمی بودن و بیشتر از اینا باهم حرف میزدن😐

خوب بود، ولی کتابهای قبل خانم معیری رو بیشتر دوس داشتم ...این یکم معمولی بود

اونقدر یکنواخت بود که نتونستم تمومش کنم

نسبت به کارهای قبلی خانم معیری خیلی ضعیف بود.

به نظرم داستان خیلی معمولی و دم دستی بود فقط به درد وقت گذرونی می خورد

داستان تو قسمت اخراج گلنوش وبد بینیش به استاد در رابطه با مرگ دوستش خیلی ضعیفه......وخیلی راحت و سریع سر وته رابطه دکتربا تینا هم اومد ورابطه با گلنوش شکل گرفت و یهو اوج گرفت...ولی با اینحال داستان کشش لازم رو برای اینکه تا اخر بخونی وپشیمون نشی داره

خوب نبود هیچ چیز جذابی نداشت عاشقانه آرام زیاد خوندم که جذاب بود ولی این واقعا هیچی نداشت حتی عاشقانه هم نبود کل رمان روزمرگی های گلنوش و بعضا مازیار بود بیست صفحه آخر دو تا قرار و تلفن شد عاشقانه حتی روند تغییر احساس گلنوش و مازیار ملموس نبود یه رابطه نیمه رسمی یهو شد عاشقانه رمان زنانه یا مادرانه و بن بست رو چند بار خوندم ولی اینو به زور تموم کردم

رمان خیلی آروم و بدون تنش و بدون فراز و فرودی بود و دوستداشتنی. فقط کاش اخرش انقدر سریع تموم نمیشد. به نظرم جا داشت که رابطه بین گلنوش و مازیار بازتر بشه نه اینکه سر و تهش تو ده صفحه هم بیاد. در کل من دوستش داشتم تقریبا تمام رمانهای خانم معیری دوست داشتنی هستن

من زندگی خصوصی و زنانه یا مادرانه خانم معیری رو خوندم و بسیار دوس داشتم و این کتابو از روی کارهای قبلیشون خریدم در حد اونها جذابیت نداشت جا داشت که بیشتر روش کار بشه

من کارای دیگه خانم معیری رو بیشتر دوست داشتم نسبت به این کارشون و احساس کردم آخرش سر هم بندی شد تا فقط تموم بشه داستان

من کتابهای قبلی خانم معیری و خوندم این کتاب به جذابیت کتابهای قبلی نبود

خواندن رمان های منا معیری عزیز همیشه حس خوب عاشقانه را القا میکنه و از خواندنش لذت میبری قلم بسیار روانی داره اما من به نسبت بقیه رمان‌هایش تابستان را کمتر پسندیدم به نظرم رابطه بین گلنوش و مازیار خیلی پخته و جذاب نشده بود.اما خب بازم قصه های منای عزیز همیشه ارزشش را داره!!.یک پیشنهاد دارم برای دوستان طاقچه لطفاً باب گفتگو را با مهسا زهیری باز کنید مطمین باشید داستانهای خواندنی زیادی داره

رمان خوبی بود ولی بعضی قسمتهاش در زندگی مازیار درست داستان پردازی نشده و ناقص بود، آخرش هم یکم انگار سر هم بندی شد ه بود، ولی در کل برای یه بار خوندن خوب بود!

واقعا رمان ضعیفی بود و فقط سرهم بندی شده بود

رمان خوبی بود ولی آخرش خیلی زود جمع شد و نسبت به کتابهای دیگه این نویسنده ضعیف بود

قلم خانم معیری بسیار عالی ست

از نظر من بیانگر یه عاشقانه آروم و لطیف بود اما جا داشت که بازم درباره رابطه شخصیت های اصلی داستان صحبت بشه و جزئیاته بیشتری گفته بشه... به نظرم ابتدای داستان تا قبله اینکه رابطه گلنوشو مازیار جدی بشه خوب پیش رفت اما بعد از اون همه چی یک روند سریع رو طی کرد و به جای اینکه در رابطه با حسشون و اثباتش بیشتر نوشته بشه بلافاصله رمان به پایان رسید... در هر صورت تجربه بدی نبود و نمیشه گفت که اصلا لذت نبردم از خوندنش...

شاید صد صفحه‌ی ابتدایی کتاب کششی که باید رو ایجاد نکرد اما بعد از اتمام یک چهارم اولیه و تعلیق ها، یک عاشقانه‌ی سبک و قشنگ رو به تصویر کشیدن. روزمرگی و داستان پردازی رئالی که داشتن باعث می‌شد غریبگی نکنیم با شخصیت ها و سیر داستان، فانتزی و دور از ذهن به نظر نیاد. در کنار تمام اینها نکات کوچیک روانشناسی و منطقی ای که برای تلنگر و یادآوری به هر آدمی لازمه هم تو دیالوگ ها به خوبی حضور داشت و این حضور آزار دهنده نبود. درکل اثر جذاب، شخصیت محور و اجتماعی‌ و قشنگی بود... توصیه می‌شه! :)

خوندن کتاب های خانوم منا معیری رو پیشنهاد میکنم🌹

کتاب خیلی خوبی بود قلم روون و عالی راحت از همون اول تونستم باهاش ارتباط برقرار کنم لوس بازی تو نوشته ها نبود برعکس بقیه رمان نویسا 🙄 خلاصه پیشنهاد میشه.

کتاب خوبی بود .فراز و نشیب چندانی نداره داستان ولی ارزش یک بار خوندنو داره.

در کل جالب بود و با رمانای امروزی خیلی متفاوت بود. نه عشق اسطوره ای وجود داشت نه چیز مسخره دیگه ای ... بی شیله پیله بود . گرچه به نظرم نقش گلنوش یکم عجیب بود ‌.

من همیشه قلم خانم معیری عزیز و دوست داشتم داستان پردازی خیلی خوب، داستان روان و آروم درکنارش یه هیجان آروم که باعث میشه مشتاق ادامه دادن داستان باشی، و مهم تر از همه عاشقانه آروم که با اینکه مشکلاتی هست اما خیلی منطقی و درست پیش میره. اینا دلایلی بود که من رمان های خانم معیری دوست داشتم و این رمان هم دقیقا مثل همیشه خوب شیرین بود 💟💗💟

رمانی زیبا و ساده برای اونهایی که میخوان دهنشون اروم بگیره و تو کشمکش رمان غرق نشه...عالیه

خیلی قشنگ🤩

بسیار زیبا با پرداخت عالی

مگه میشه خانم معیری بد بنویسه مثل همیشه عالی همه شخصیت ها عالی با توجه به سیاه و سفید واقعی بدون هیچ افسانه پردازی ...

کتاب زیبایی بود لذت بردم

کتاب آروم و قشنگی بود ارزش خوندن داره خیلی هیجان انگیز نبود ولی آروم بود

خیلی کتاب خوبی بود. لذت بردم از خوندنش

دوسش داشتم :)

داستان زیبا و آموزنده ای بود.اینقدر کشش داشت که دو سه روزه تمومش کردم

خیلی خیلی قشنگ بود

قشنگ بود

عالی ،اخراش خیلی خوشمزه بود