نظرات کاربران درباره کتاب قصر آبی

بلاخره نویسنده مورد علاقم رو پیدا کردم :) چقدر فضای کتاب‌های مونتگومری زیبا و دوست داشتنیه، از آنشرلی تا قصر آبی. با رمان‌هاش میشه زندگی کرد. قصر آبی رو بخونید و چند روز با ولنسی زندگی کنید و در جنگل میستاویس، یک نفس عمیق بکشید.

هربار که اسم این کتاب را میشنوم لبخند میزنم. خوندنش تجربه ای فوق العاده بود و به من نشون داد که قصر آبی چندان هم دور نیست. اگر مسیرم را شجاعانه ادامه بدهم، پیداش خواهم کرد.

یکی از زیباترین و به یاد ماندنی ترین عاشقانه های جهان....

ولنسیِ بیست و نه ساله، که کم کم در حال تبدیل شدن به یک پیردختر است، همیشه از طرف خانواده محدود و سرکوب شده و هیچ فرصتی برای ابراز وجود نداشته. بنابراین زمانی که متوجه می‌شود کمتر از یک‌ سال دیگر زنده است، تصمیم می‌گیرد خانه را برای پرستاری کردن از یک دختر بی‌آبرو ترک کند... بسیار روان و خوشخوان نوشته شده و ترجمه‌ی خوبی دارد. بخوانید و لذت ببرید.

خیلی دوستش داشتم.‌دیشب خوندمش.صبح که بیدار شدم اون حس نشاط و سرزندگی با من بود. خصوصا تو فضای غمگین و پر استرس این روزای ما خوندن همچین کتاب شیرینی باعث دلگرمیه.

زندگی کردن تو فضایی که کسی درکت نکنه و نامیدی به اون زندگی غلبه کرده و تمام لحظاتت پر شده از ترس، خیلی سخته. زندگی خیلی‌هامون شبیه به زندگی ولنسیه... از این‌که خودمون باشیم می‌ترسیم، از این‌که مبادا با جواب دادن به کسی دل کسی رو برنجونیم می‌ترسیم و برای هم نقش بازی می‌کنیم، خود واقعی‌مون نیستیم و با نگاهی منفی و سیاه و سفید به دنیا نگاه می‌کنیم. این نوع سرکشی چقدر رؤیایی و لذت‌بخشه، این‌که همه‌چی رو رها کنی و بری دنبال آرزوهات. کتاب جذاب، دلنشین و پرمحتواییه و تنها اشکالش تعریف‌ها و توضیحات زیاده‌ازحدش راجع‌به طبیعته. به‌طوری که من از بعضی جاهاش رد می‌شدم! خوندنش رو توصیه می‌کنم.

داستانش خیلی بامزه و جالبه و توصیفات بی نظیر مونتگمری از طبیعت و روابط انسانی، اونقدر جذاب و قابل تامله که حتما از خوندنش لذت می‌برید ⁦｡◕‿◕｡⁩

داستان دختر مطیع و سر به زیری که میفهمه فقط یک سال دیگه زنده میمونه و میخواد این یک سال رو جوری که دلش میخواد _ و نه طبق نظر خانوادش _ زندگی کنه. . . یک عاشقانه بی نظیر💙خیلی عالی بود 💙💙💙خیلی خیلی و شدیدا پیشنهادش میکنم💙💙💙💙 و امیدوارم همه یه روزی به قصر آبی زندگیشون برسن😊💙

⚔𝔊💮 مشکل شما این است که به حد کافی نمی خندید. .. و اثری دیگر از مونتگمری... توصیفات، نوع داستان، واژه های منتخب، جملات، احساسات و...و...آثار مونتگمری را خاص می کند. در کنار آنه، امیلی، سارا این بار ولنسی. دختری که یک سال باقی مانده زندگی اش را آزادانه زندگی می کند. داستان چهره ای که زیبایی ندارد اما دوست داشتنی است! دختری که روانش را رها می کند، و چه موهبتی بالاتر از رهایی؟! روح سرزنده ای در داستان های مونتگمری در جریان است که به شما قدرت آزادی می دهد...قدرت اندیشه! قصر آبی هر یک از موجودات، تداعی گر زندگی آنهاست. زندگی حقیقی، رویایی، باورپذیر و مهمتر...دوست داشتنی:)) آدم یاد دیزنی لند می افته...اون قصر اشرافی اما پر رمز و راز! و پرنسس ها و شاهزاده های قهرمانش. ...ممنون از لوسی مود مونتگمری♡

بعد از مدت ها یه کتاب ساده، روان و البته جذاب خوندم. به نظرم نویسنده ی ماهر کسیه که بتونه دلیل افعال و رفتار شخصیت ها رو خوب بیان کنه و مونتگمری واقعا استاد این کاره. تو یه داستان جذاب شخصیت هایی عمیق و دوست داشتنی خلق کرده. (مطالعه ی کتاب رو به نوجوونها توصیه نمیکنم. چون یکم باعث تحریک حس سرکشی میشه😅)

همه ما قصر آبے خودمون رو داریم فقط هنوز پیداش نکردیم تا به آرامش برسیم...💙 +دوستداشتنے🍃

تغییر. کلمه ای که همه ما به آن نیاز داریم و این کتاب بهت می فهمونه که اگه بخوای می تونی تغییر کنی . تغییر مثبت .فقط یه عزم راسخ می خواد تا زندگی 180 درجه بچرخه . وقتی عزم باشه ترس بی معنی میشه. با بهترین واژه ها بهترین نتیجه رو بهت هدیه می کنه و اگه فقط نیم ساعت کتابو بخونی چنان درگیر قصر آبی ولنسی میشی که دلکندن برات سخت می شه . دلکندن از این داستان بی نهایت جذاب و دوست داشتنی .

واقعاً عالیییییییییی بود ❤ مثل بقیه کتاب های لوسی مد مونتگومری جذاب و دوست داشتنی بود😘 آدم دلش می خواهد خودش رو تو اتاق حبس کنه و فقط بخونه😍😍😍😍 داستان بسیار جذابی داره از دختری که فهمیده فقط یک سال دیگر عمر می کنه و تصمیم می گیره که روش زندگیش رو عوض کنه و واقعاً زندگی کنه 💓⁦❤️⁩

من نسخه ی چاپی این کتاب و خوندم و البته که حس در دست داشتن یک کتاب با حس خوندن اون در گوشی متفاوته باید بگم که این کتاب بی نظیره به شدت دلم میخواد جای والنسی باشم

این کتاب خیلی قشنگه اگه از ایت کتاب خوشتون اومده پیشنهاد میکنم کتاب کلاف سردرگم کتاب انشرلی و امیلی در نیومون که همه از این نویسنده هستند رو هم بخونین من که به شخصه عاشق کارای ال ام مونتگومری هستم

به نظر من یک عاشقانه ی کم نظیر بود . دوستش داشتم و از خوندنش لذت بردم . عالی بود .

۱۷)از اونجایی که رمان‌های کلاسیک رو به شدت دوست دارم بعد از شنیدن تعاریف زیاد سراغ این کتاب رفتم البته این کتاب چندان روی روند عاشقانه تمرکز نداشت و بیشتر متمرکز روی شخصیت مستقل والنسی و تصمیماتش بود. بماند که وقتی فهمیدم نویسنده ی مورد علاقه اش همون همسرش بوده تا چند دقیقه از ذوق و تعجب زار زدم😅🍯 خدایا یکی که مثل بانی توصیفم کنه انتظار زیادیه واقعا🥺 مهتاب من🚶🏻‍♀️✨

این کتاب عاااالیه و فکر کنم بیشتر ازون کتابای دخترونه ست. من کلا اوایل کتاب همش حس میکردم خونه و مناظر اطراف اون که نویسنده توصیف کرده تو مایه های کارتون آنشرلی باشه. داستانش کلیشه ای نبود و به نظرم جذاب بود. اولین کاری که الان میکنم اینه که برم کتابای دیگه ی این نویسنده رو با لذذذتتت بخونممم👒🚶‍♀️

قصر آبی، داستان پردازی لطیف و در عین حال قابل پیش بینی ای داشت...ساده...پرطراوت...درست شبیه به فضای گرین گیبلز در کتاب آنه شرلی... همینقدر قشنگ و همینقدر نوستالژی. کاملا دخترانه.... فضاسازی نویسنده، شاعرانه بود. ولی تاثیرگذار نبود...دقیقا مثل کتابهای عصر قدیم انگلیسی...پراز کلمات ژرف و توصیفات حوصله سربر برای من، اما لازم برای کتاب. پایان بندی کاملا تکراری، بدون غافل گیری و اصطلاحا Happy End... در نهایت قصر آبی، کتابیه که برای لطافت روحتون گزینه ی خوبیه...اما برای اینکه داشته باشینش تو کتابخونه تون...گمان نمیکنم.

برای منی که در دوران نوجوانی کتاب های آن شرلی رو خونده بودم، خوندن این کتاب در جوانی لذت بخش بود...یک کتاب آسون و راحت که مثل تمام نوشته های مونتگمری توجه ات رو به جزئیات زندگی، طبیعت و عشق جلب میکنه... و البته اراده و خواستن آدمی... با اینکه داستان و متن ساده‌است اما مفاهیم عمیق بسیاری را به مخاطب انتقال میده.

از نظر من خیلی به زندگی امروزی خیلی هامون نزدیکه

کتاب خوبی بود و داستان خوبی داشت اما متاسفانه در بعضی قسمت ها زیادی به توصیف طبیعت پرداخته شده بود.مفهومی که نویسنده به دنبال آن بوده بسیار ارزشمنده:تغییر و امید.همیشه باید طوری زندگی کنیم که انگار اخرین روز زندگیمونه.

داستان شیرین و گیرایی داشت، یک شبه خوندمش!

مطالعه نسخه چاپی من عاشق آثار ال ام مونتگمری ام کلید دنیای خیال رو مونتگمری به من داده و واقعا ممنونشم و مواظبم هیچ وقت گمش نکنم دنیای خیال من مثل ولنسی نیست خیلی قشنگ ترو دلباز تره و جاییه که گاهی ماجراهای جالب خنده دار و ناراحت کننده پیش میاد و من اونجا رو خونه ی دومم می دونم

بارنی و ولنسی یکی از بهترین شخصیت ها بودند و زیباترین داستان را میتوان با آنها ساخت♡♡♡♡♡

رمان خوبی بود هم میتونه واقعیت زندگی خیلی ها باشه صادقانه بدون خیالپردازی وانتظار معجزه کلا نویسنده های خارجی صداقت بیشتری توی داستان نویسی دارند واین برای خواننده جذابیت بیشتری داره

خیلی خیلی قشنگ بود و لذت بردم 😍 یک داستانی با مفهوم عاشقانه، نه اینطوری که بخواد عشقو جار بزنه ❤️ من خیلی خیلی دوستش داشتم

این کتاب درباره دختریه که تمام عمر از پیله ی امن و آرومش بیرون نیومده،هیچ اعتراضی به جوک های زننده و کنایه دار عمو،حرف های نیش دار عمه ها و سخت گیری های افراطی مادرش نکرده،در قالب فکری اونها لباس پوشیده،راه رفته،لبخند زده یا نزده،حتی جلوی عطسه هاش رو گرفته،خلاصه هر کی بوده جز خودش :( . تو دورانی که ازدواج یک امر مهم و آبرومند برای خانواده ها به حساب می اومده،ولنسی دختر تنها و مجردی بوده که به اعتقاد اطرافیان و شاید خودش،شانس کمی برای تجربه ی زندگی دونفره داشته،این نگرانی وقتی تشدید پیدا می کنه که ولنسی می فهمه یک سال بیشتر زنده نیست. . این خبر،ولنسی رو با این حقیقت ترسناک رو به رو می کنه که تا الان زندگی نکرده؛حداقل به دلخواه خودش.همین موضوع باعث میشه ولنسی تصمیم بگیره از این مهلت یک ساله نهایت استفاده را ببره،شاید دروازه های عشق و امید،به روی او که حالا پروانه شده،باز بشه. . انتهای کتاب،کمی خیال بچگانه ام را قلقلک داد که آیا واقعا قصر آبی را می توان یافت؟ اما درس مهمی که باید بیاموزیم،شجاعتی است که در پی یافتن قصر آبی بدست می آوریم. از پیله ی ترس و دلهره بیرون آمدن و پروانه شدن با بال های شجاعت و امید🦋

من این کتاب رو به خاطر موضوع جالبش خریدم. شخصیت اصلی داستان کسی هست که همیشه از همه اطاعت می کنه ولی یه روزی تصمیم می گیره دیگه این کار رو نکنه و درهای جدیدی از زندگی به روش باز می شه. در کل کتاب جالبی بود. از خوندنش لذت بردم. نمی گم خیلی کیف کردم و حظ وافر بردم ولی قشنگ بود و دوستش داشتم.

والنسی ,دختر جوان تنهایی که از چهارچوب‌های خشک و سنتی خسته شده و دریافته چیزی به پایان زندگی‌اش نمانده، تصمیم می‌گیرد بر خلاف راه و رسم خانواده‌اش، عشقی بی‌پروا را تجربه کند‌.

عالی

واقعا دوست داشتنی و زیبا بود ❤❤❤

داستان قشنگی داشت توی یه نصف روز خوندمش کتاب های این نویسنده همه عالین و انگیزه و انرژی مثبت میگیری وقتی داری کتاب هاش رو میخونی 👌 49.

خیلی دوستش داشتم ، از بقیه ی کتاب های مونتگمری بیشتر. توصیفاتش برای کسانی که کتاب های پر توصیف دوست دارن و میتونن جذابیت های بصریی که کتاب توصیف میکنه رو تصور کنن لذت بخش ، و برای کسایی که دنبال اصل داستان هستن ممکنه گاهی خسته کننده باشه .

متن روان و سلیس کتاب خواننده را درمجسم کردن تصاویر ذهنی کمک میکند تا آخرین لحظه کتاب جذاب و خواننده را مجذوب خود میکند

خیلی قشنگ بود

من خیلی لذت بردم

نشان داد که ما از اتفاقات زندگی بی خبریم و اینکه نا امید نشیم و همینطور قضاوت نکنیم

میگن کسی که یکبار بزنه تو دل ترساش دیگه هرگز ازشون نمیترسه. کسی که یکبار بخواد با شجاعت زندگی کنه، دیگه اون آدم ترسوی قبل نمیشه، کسی هم که خودِواقعیش رو پیدا کنه، دیگه اون آدم ضعیف النفس قبل نمیشه! ولنسی هم همینطور زندگی کرد و اینو به من یاد داد. جوری زندگی کن که بعد از مرگت شرمنده‌ی خودت نشی. 🍀

خیلی داستان قشنگی بود. مثل یک رویای شیرین، دلنشین و آبی 💙

این کتاب رو من با ترجمه نشر افق خوندم داستان خیلی جذابی داره و نشون میده کنار گذاشتن ترس هامون چقدر باعث میشه بهتر زندگی کنیم

کتاب خوبی بود ارزش داشت یه روزه بخونیش و لذت ببری از داستانش

داستان درباره ولنسیِ ۲۹ ساله است که هنوز عشق را تجربه نکرده، خانواده ای سنتی و سختگیر دارد، در بند محدودیت های بسیاری است و به قول خودش هنوز طعم واقعی زندگی را نچشیده؛ اینها و یک رخداد مهم دیگر باعث می شود مسیری متفاوت با گذشته را در پیش بگیرد. بنا بر دیگر آثار این نویسنده انتظار بیشتری از این کتاب داشتم. اگرچه سرگرم کننده بود اما برای من ناامیدکننده هم بود. بعضی از مفهوم های جای گرفته در دل رویدادها باعث می شد که وسوسه شوم به کتاب سه امتیاز بدهم، اما در نهایت به نظرم دو امتیاز مناسب تر است؛ چراکه داستان، کلیشه ای و برخی جاها بی منطق و زیادی غیر واقعی ست: خانواده ی ولنسی بیش از حد بد جلوه داده شده اند و یا اینکه تمام تصمیم هایی که عجولانه و خیلی جاها از سر لجبازی گرفته شده اند در نهایت به شکلی جادویی به پایانی شاد و رویایی ختم می شوند! روی هم رفته فکر می کنم شخصیت پردازی های سیاه و سفید از جذابیت و اثرگذاری داستان کاسته.

،؛، بررسی کامل و بیان کامل نکات منفی و مثبت کتاب: (این نوشته طولانیه؛ اما سعی شده تقریبا تمام جوانب بارز و مهم کتاب بررسی، بیان و نقد بشه که برای افرادی که خوندن و یا میخونن جامع هست و مطالعه اون پیشنهاد میشه) 🔸به شکل خلاصه: بنظرم حقیقتا کتاب در حد این همه تعریفاتی که ازش میشه ابداً نیست. اجمالی اگر بخوام بگم، توقع نداشتم وقتی دارم یه ژانر درام میخونم حس ژانر تخیلی دریافت کنم... این کتاب شاید برای یک رنج خاص سنی (بالای ۲۵ سال) و احتمالا کمی بیشتر برای بانوان، برای تنها کمی سرگرمی و پر کردن وقت مقداری مناسب باشه اما اگر دنبال اثری فاخر، موقر و قوی هستید ابدا چنین توقعی رو از این داستان و کتاب نباید داشته باشید که به کل نا امید میشید. نویسنده، شدیدا در عواطف و رویا ها فرو رفته و واقع گرایی رو از یک جا به بعد کاملا به باد فراموشی سپرده که باعث شده اگر یمقدار تجربه زندگی داشته باشید...، واقعا نتونید به راحتی با کتاب و سیر داستان همراه شید و گاهی کاملا دور و بعید نسبت به کرکتر ها و قضایا باشید... هرچند نقاط قوتی هم وجود داره که در ادامه گفته میشه. 🔸نقاط منفی و ضعف: ۱ - به نظر اولین و بارز ترین نکته اذیت کننده همون چیزی بود که اجمالا بهش اشاره شد که شما با خوندن یک اثر درام، در بدترین حالت دیگه میتونی سیک پایان «و آنها تا اخر عمر به خوبی و خوشی زندگی کردند... » رو تحمل کنی. در حالی که نویسنده، در سیر داستان و مخصوصا یک سوم انتهایی داستان کاملا از فضای واقع نگری که مقتضی درام هست، خارج شده و داخل یه فضای خیلی رؤیایی، اتفاقات، دیالوگ ها، برخورد شخصیت ها و... رو پردازش کرده که آدم حس میکنه داره دیگه کم کم داستان کودکان میخونه... ۲- این رویا پردازی افراطی به وضوح باعث افت کیفیت شخصیت ها و دیالوگ ها شده و در اواخر کتاب ما با یک روند و شخصیت های فوق العاده فرمالیته و تقریبا مصنوعی طرف هستیم که انگار دیالوگاشونو حفظ کردنو به زور دارن ادا میکن... ۳- بنظر با گزاره های روانشناسی تجربی کاملا در تضاد های ازار دهنده ای هست و فردی با سن کم کاملا ممکنه تحت تاثیر اونچه از کتاب بهش القا شده انگیزه های واهی برای خوشبختی و خنده و این امور پیدا کنه و حال اونکه رفتار اجتماع و دنیا نه از طرف بدی ها و لحظات سخت و نه از طرف خوبی ها و لحظات خوشبختی و خوش گذشتن، ابداً به این غلظت کتاب نخواهد بود و بجای اینکه در دراز مدت باعث حرکت و انگیزه بشه بعد از مدتی باعث سرخوردگی و شاید افسردگی بیشتر در مخاطب میشه. ما هم حقیقتا مشاهده میکنیم که چون ولنسی از زندگی ابتداییش جز جهنم چیزی رو نداشت، راه خوشبختیش تماما رها کردن و ازاد زندگی کردن و بی بند و بار بودن بود همونطور که بار ها تو داستان اشاره به این موضوع شد که رمز خوشبختیش فرار از مسئولیت هاست... و بله فردی که توی این شرایط باشه با همین رفتار های ساده برای مدتی تبدیل به خوشبخت ترین ادم جهان میشه... و حال اونکه به وضوح و بداهت روشنه که در دنیای واقعی و این همه مخاطبی که این کتاب رو میخونن و تحت تاثیر قرار میگیرن، هیچ وقت و به هیچ وجه، خوشبختی و موفقیت با بی بند وباری و بی مسئولیتی و هرشب فقط لذت بردن از صدای باد بین درختا و انعکاس ماه روی آب و... حاصل نمیشه و اصلا در بهترین حالت حتی اگر کسی هم در شرایط ولنسی ۳۰ سال در جهنم گذرونده باشه نهایتا این روند خوشحالی تنها تا دو سه سال جواب میده و بعد از اون، پوچیه که به سراغش میاد! همونطور که کاااملا بار ها اشاره شد که باز هم از بزرگ ترین رموز خوشبختی ولنسی این بود که یک سال بعد میمیره و بعد از اینکه فهمید اینطور نیست، کاخ خوشبختیش در حقیقت فرو ریخت. وقتی نویسنده به این ها اذعان کرد منتظر بودم پایان رو با این تفصیلات منطقی تر بنویسه اما کاملا سرهم بندی کرد و باز هم خوشبختی ولنسی رو در ادامه همون نوع زندگی تصویر کرد. و اینجا دقیقا بدترین جاست... چون کافیه به ۵ سال آینده ولنسی نگاه کنید و اونموقع داستان زندگیش رو بخونید... فرض کنیم ۵ سال دیگه هم در میستاویس زندگی کنه یا اصلا برن دور دنیا بگردن و غیره و غیره... اگر بنای زندگیش رو تنها بی هدفی و بی مسئولیتی قرار بده با این حال که شاید ۷۰ سال قراره عمر کنه... خب واضحه که چیزی جز پوچی ارمغان این وضعیتش نخواهد بود... ۴- نکته خیلی مهم بعدی که عمدا بعد از نکته قبل ذکر شد اینه که نویسنده تحت تاثیر تفکر سنگین اپیکوریست مادی، که یک مکتب کاااملا شکست خورده و رو به فروپاشی در جوامع جهانی هست، کاملا ایدئولوژی و جهان بینی خودش رو بر مبنای لذت گرایی و لذت در لحظه قرار داده و در تمام صفحات همین رو به مخاطب القا میکنه که اگر نمیخندی یعنی بدبختی و اگر میخندی یعنی خوشبخت. حالا چه اهمیتی داره که شاید به هزار و بک دلیل بعد از ۵ دقیقه خنده، مجبور باشی ساعت ها گریه کنی... تو خوشبختی چون این ۵ دقیقه خندیدی و بعدش که ساعت ها گریه میکنی تو بدبختی... و لحظاتی رو برای ولنسی به نمایش میگذاره که در ۲۴ ساعت روز میخنده پس واو! چقدر خوشبخت... اما همونطور که اشاره شد اونچه اهمیت داره سالهای بعد زندگی این فرد تا روز مرگشه... و مخاطب هم که به بداهت چنین سیاقی رو نه میتونه دقیقا بپذیره و نه اجرا کنه و چون در طول روزش طبیعتا لحظات زیادی هم از نخندیدن و خوشحال نبودن داره، به این نتیجه میرسه که بدبخته... و چه اهمیتی داره که معیار های خوشبختی و بدبختی، با هزاران نوع جهان بینی مختلف باید بررسی بشن و علمی ترین و دقیق ترین اون ها انتخاب و سر لوحه قرار بگیره تا انسان رو به خوشبختی حقیقی و موفقیت واقعی برسونه؟... ۵- این محتوا توسط یک نویسنده ماهر نوشته شده اما ابدا نه به دست یک مربی، معلم و یا روانشناس ماهر... و متاسفانه مخاطب هم تنها تحت تاثیر قدرت قلم نویسنده قرار میگیره و لاغیر... کاملا درسته و شکی نیست که خانواده ولنسی یه خانواده کاملا احمق، روانی و بیشعور هستند،... اما و اما... کتاب در تمام مدت، روایتی از انواع بی احترامی و گستاخی های متعدد از طرف ولنسی نسبت به این خانواده و لذت بردن اون از این گستاخی ها داره... بله واقعا هم این خانواده لایق بی احترامی هستند و تک تکشون باید در بیمارستان روانی بستری بشن... منطورم این نیست که ولنسی باز هم باید میسوخت و میساخت... نه... بلکه این رو میخوام بگم که این کتاب در مقام آموزش و تاثیر گذاری باعث امور مخرب تجدید نا پذیر غلط میشه فقط..‌. چون نوجوان با دریاف این روایت یک مهر کاااملا مشروعیت بخش به هر گستاخی و بی احترامی نسبت به خانوادش دریافت میکنه و او هم که از خدا خواسته! در حالی که خوانواده اون نوجوان شاید که لحظات بدی رو برای او رقم بزنن و اذیت هایی هم داشته باشن... اما ابدا به حد استرلینگ ها نمیرسن و به هر شکل اون خانواده و اون مادری هست که اون رو از بچگی بزرگ کرده، تربیت کرده، شب بیداری کشیده و اون پدری هست که در اکثر موارد تمام وجودشو گذاشته تا زندگی بهتری رو فراهم کنه... بله اما در مواقعی هم همین پدر و مادر اذیت میکنن و درک نمیکنن و اینها... که با توجه به اولویت ها و درست و غلط کردن های واضح، فرزند در این شرایط حق دفاع از خودش رو داره اما گستاخی و فحاشی و افترا و غیره به اون خانواده؟!!!... این چیزیه که کتاب باعث اون میشه تا نوجوان حتی چون شاید مادرش کمی دیر غذا رو اماده کرده خیلی راحت به او بی احترامی کنه... ۶- پایان بندی هم که همونطور که بارها اشاره شد خیلی آبکی بود و هر چقدر هم نویسنده دنبال پایان «و آنها تا اخر عمر به خوبی و خوشی زندگی کردند...» باشه، بالاخره کمی هم بالا و پایین باید به پایان بده تا بیشتر نزدیک به واقع و روایت گری درام باشه... اما ایشون اصلا این کار رو نکرده و کاملا همانند کتاب کودکان دقیقا همینطور اصطلاحا آبکی کار رو سر هم کرده و خوشحال از اینکه در آخر قصه احتمالا قلب های مخاطبین اکلیلی خواهد شد... ۷- به هر نحو این نکته هم لازم به ذکره که از یه مقدار به بعد، داستان فوق العاده قابل پیشبینی و کلیشه ای پیش میره و اتفاقت و حتی پایان رو به سادگی میشه حدس زد. 🔸نقاط مثبت و قوت: ۱- برای همون گروه خاص از مخاطبین میتونه کتاب صرفا سرگرم کننده ای باشه و از این داستان گل و بل بل برای ساعاتی لذت سطحی ببرن ۲- شخصیت پردازی ها در نیمه اول کتاب واقعا جالب و قابل توجهه و از نقات قوت نویسنده هست و دلیل اینکه نیمه دوم کتاب رو خیلی تایید نمیکنم سیر مصنوعی و فرمالیته تغییر شخصیت هاست که اشاره شد. ۳- صحته پردازی ها هم که دیگه نیاز به بیان نیست و پر واضحه که نویسنده خیلی خیلی جذاب و مجذوب کننده منظره های خارق العاده رو در ذهن مخاطب ایجاد میکنه و سعی موفقی در قرار دادن خوانندگان در اون لوکیشن ها، کلبه ها و جنگل ها و ... داره ۴- یکی از کتبیه که میتونه تقریبا به اندازه خوبی مخاطبین رو با فرهنگ و فضای غرب در سال های گذشته (حدود های دهه ۸۰ و ۷۰) آشنا کنه. ۵- مذمت کاملا تاثیر گذار و به حقی رو نسبت به آداب و رسوم غیر منطقی ارائه میده. تنها و تنها رسوم، سنت ها و آدابی درست و پا برجا هستن که ریشه عقلائی و واقعا مفیدی برای رشد انسان داشته باشن اما بسیاری رسوم احمقانه که اتفاقا در ایران هم کم نیستن (مثل چشم و هم چشمی ها- رقابت های خانواده ها- توقعات بی جا از کودکان- قضاوت های سریع- تعارف های واهی و ...)ابدا قابل دفاع نیستن و کاملا باید کنار گذاشته بشن که نویسنده با خانواده استرلینگ کاملا دکوراسیونی از این مزخرفات رو نشون میده و در حین داستان کاملا اون ها رو نقد و رد می‌کنه و شاید به همین دلیل، بد نباشه برخی از خانواده ها یک بار هم این کتاب رو بخونن که احتمالا فایده های خوب از این امر بر والدین مترتب بشه... ۶- شاید اگر به شکل درست استفاده بشه و نکات منفی و تاثیرات مخربی که گفتم رو فرد خواننده کنترل کنه، بتونه محرک و انگیزه بخش موقتی خوبی برای افراد باشه تا خودشون رو از قید و بند ها رها کنن و به سعی و کوشش برای موفقیت مشغول بشن

همیشه بیماری ها باعث ناراحتی نمیشوند و ما را اسیر نمی کنند، گاهی آنها ما را از زندانی خیالی نجات می دهند .

اگر علاقمند به داستان‌های پریان هستید با اتفاقهای جادویی و پایان خوش این کتاب رو بهتون پیشنهاد میکنم. فکر میکنم بیشتر برای رده سنی نوجوان مناسب و دلپذیر باشه

خیلیییی حس خوبی بهم داد... داستان درباره دختریه که تمام عمرش،از تولد تا الان که حدود بیست و نه ساله در حال مقایسه شدن با دختر عموش(یا عمش:/) بوده و این باعث میشه که یهو احساس کنه باید این وضعیتو تغییر بده. در ضمن کلا مونتگمری مدل نوشتنش یه جوریه که تا اخر داستان واقعا نمی تونید بفهمید نقشه و فکر نویسنده برای صحنه بعد چیه. همین تا ته داستان میکشدتون:) پیشنهاد میشههه

جذاب،لذت بخش و حال خوب کن... به من انگیزه داد تا دنبال رویاهام برم و قصر آبیم رو پیدا کنم.. واقعا خوبه که انسان نسبت به قضاوت های دیگران بی اهمیت باشه و بر اساس باورهای خودش زندگی کنه... تجربه خیلی لذت بخشی بود👌

مثل بقیه کتابهای نویسنده، عالی بود. هرچند که از بعضی از حرف ها و کارهای ولنسی خوشم نیومد. در کل تاثیر خوبی بر من گذاشت. اینکه کارهایی رو که میدونم درست و منطقی هستن رو انجام بدم و کاری به مخالفت دیگران نداشته باشم.

لذت بخش ...