نظرات کاربران درباره کتاب دشت کیت

کتاب خیلی خاصی بود. تصویرسازی و رویاپردازی در مورد معادن تاریک و سیاه و آنچه بر سر کارگران و کودکان معدن آمده بود عالی بود. من تا آخر خواندم اما بعید می دانم برای همه کس کشش داشته باشد. بیشتر از پایان داستان، صحنه پردازی ها برایم جذاب بود.

وقتی تمومش کردم هیچی ازش نفهمیده بودم

خدای من معرکه بود! دوست دارم کتاب چاپی اش را بخوانم. ۲ روز و نصفی روی تختم نشستم و کتاب را یکسره خواندم. خیلی عالی بود. نحوه داستان پردازی. وحشت و ترسی که بر داستان حاکم است. اگر ۱۵ ساله بودم حتما می ترسیدم از لحظات احضار روح🤪 بقیه آثار آلموند را در لیستم می گذارم. چقدر خوب مفاهیم ترس از ناشناخته ها ، مرگ، زندگی و فراموشی بیان کرده.

این رمان از بهترین کارهای دیوید آلموند نیست اما با این حال داستانی خواندنی دارد. البته به شرطی که مترجم خرابش نمی کرد. به نظر می‌رسد مترجم اصلا بلد نیست که «داستان» ترجمه کنه. این رو از ترجمه ماشینی و گوگل ترنسلیتی و اعصاب خرد کن دیالوگ‌ها میشه فهمید. ترجمه بد دیالوگ‌ها بزرگ‌ترین ضعف کتابه.

کیت واتسون، سیزده ساله. کتاب در مورد کیت پسری سیزده ساله‌ست که با خانواده‌اش به استونی گیت میاد و با بازی‌ای به اسم بازی مرگ آشنا میشه، بازی که شاید نشه بهش بازی گفت! این کتاب برای من کتاب خاصی بود. خیلی وقت بود کتابی نخونده بودم که این حجم از تخیلات رو به کار بگیره و در عین حال هم ملموس باشه. کلمات و جمله‌های خاصی تو نوشته مدام تکرار میشدن که برای من خیلی به جا و خوشایند بود. حتی جالب بود که آمیخته‌ای از تاریخ و جغرافیا رو هم برای نوشتن داستان نویسنده استفاده کرده بود. کتاب احتمالا برای رده سنی نوجوانان باشه ولی با این حال از خوندنش خیلی لذت بردم و برام به یاد موندنی شد.

کتاب از نظر مضمونی کمی برای مخاطب نوجوان پانزده، شانزده،هفده ساله سنگین است و امکان ارتباط برقرار نکردن وجود دارد.اما مضمون های فسلفی خوبی را آلموند برای بزرگتر ها در این کتاب به کار گرفته است. ترجمهٔ کتاب متأسفانه در دیالوگ ها ضعف دارد و مترجم نتوانسته خوب از عهده کار برآید.ترجمه های دیگر این کتاب هم همین مشکل را دارد؛و ترجمه بد سبب می‌شود تا آن لذت عمیق را از کتاب نبریم...

داستان قشنگی داره ولی ترجمش خیلی لفظ قلم و کتابیه، مثلا اگه مکالماتش به زبان محاوره ای و خودمونی بود خیلی زیباتر میشد.