نظرات کاربران درباره کتاب سونات کرویتسر

(۴-۲۴-[۶۵]) تولستوی در این رمان به نقدِ روابط زن و مرد، بهره کشی جنسی و استفاده ی ابزاری از زنان، ازدواج سالم، تفاوتِ عشق و شهوت و دلایلی که باعث شکل گیری این روابط میشه، پرداخته. من فکر میکنم اندیشه ی غالب در این داستان، تا حدودی همون اندیشه های [بدبینانه ی] شوپنهاور در مورد عشق و ازدواجه؛ که احتمالا تولستوی تحت تاثیر افکار اون و - شاید هم - تجربه به اونها رسیده. اگر خواستین آهنگی که اسم کتاب ازون گرفته شده و در قسمتی از داستان هم با پیانو و ویولون دونوازی میشه رو گوش بدین، توجه داشته باشین که این اثر بیشتر با نام "سونات ویولون شماره ۹" از بتهوون شناخته میشه.

روایت یک جنون [روی دور تند] از زبان مجنون اما به عنوان ناظر اعمال خودش!... اینکه به رغم روی دور تند بودن داستان، جزئیات محو نمی شن خیلی جالبه. البته خودم بیان زیاد جزئیاتو نمی پسندم. جملات سنگینی توی داستان هست که خاصیت تولستوی و در واقع، نویسنده های روسه که یه بستر عظیم خلق می کنن برای نشون دادن چندین نتیجه. ترجمه ی به نسبت روان بود اما نمی دونم از روسی یا از زبانی دیگه مبدأ دیگه ای به فارسی برگردانده شده. اشتباه های نگارشی و ویرایشی متعدد داشت که اعصاب خورد کنه. نمی دونم چرا توی انتشار آثار تولستوی در طاقچه، انقدر بی دقتی شده و انقدر غلط نوشتاری دارن. چون این چندمین کتابشه که می بینم انقدر اشتباه داره توی طاقچه. ممکنه با نتیجه گیری ها و احکامی که تولستوی در داستان هاش می نویسه که شاید فکر های خودش باشن، موافق نباشید تا اینجای کار با خوندن چند کتاب ازش، می تونم بگم خوبی این مرد اینه که آدم صادقی به نظر میاد در نوشتن و از اهتراف به اشتباهی آنچه قبلا فکر می کرده درسته، نمی ترسه و همین که سعی داشته کتابی بنویسه که به درد خواننده بخوره، خیلی ارزشمنده. خیلی از هنرمندا فقط دنبال خلق یه اثرن تا به قول خودشون مردم رو سرگرم کنن که این دید، برای خودم قابل قبول نیست. چون زندگی آدمیزاد به قدری کوتاهه که وقتی برای تلف کردن نداره. و جدا بده که آدم یه کتابو [به ویژه که کتاب یه کالای محترم و مفید در اذهان شناخته می شه] تا ته می خونه بعد هی از خودش می پرسه "خب که چی؟!"

روایتی از یک‌ جنون انباشته از حسادت و تنگ نظری.نویسنده، کلامِ شخصیت محوری داستان را از تناقض و توجیه های بسیاری پر کرده ولی در نهایت بن مایه تنگ نظرانه و خودخواهانه شخصیت رو از خلال همین حرفها درآورده. نظرات این شخصیت‌ها را در کلام بسیاری از افراد دورو بر خودمان هم حتما خواهید دید.

این کتاب فوق العادست

یک کتاب بسیار جالب با محوریت زندگی زناشویی تولستوی.

داستان پردازی، بعضی جاها خیلی ضعیف بود و متن شبیه یک جستار یا مقاله میشد نسبت به کتاب سعادت زناشویی تولستوی از جهاتی عمیق تر بود ولی در کل فکر کنم سعادت زناشویی جالب تر باشه

طبق معمول تولستوی فلسفه و رو چاشنی داستان کرده. خیلی جالبه که افکارش مثل خیلی از نویسنده های رمان نویس سطحی نیست، بلکه با سیر داستان در یک موضوع اجتماعی کند و کاو میکنه. البته برخی از افکارش رو قبول ندارم اما در کل ارزشمنده.

سلام به دوستان کتاب خوان .در طول خواندن کتاب حس کردم زندگی خودم را می خوانم نه تنها من بلکه اکثر زوج های که می شناختم. چه اشتباهی می کنیم که حس می کنیم همراه من آدم خوبی نیست و به جای اینکه فکر چاره باشیم تا روابط را اصلاح کنیم از طریق نا صحیح وارد عمل می شویم ونه تنها خود بلکه ضربه های هولناکی به همسر و فرزندانمان وارد می کنیم که شاید هیچگاه نشود جبران کرد.

داستان جالبی داشت مثل همه داستنها تکراری نیست بلکه با محتوا وپراهمیت وطرز پرداختن بهش جالب بود برام واولین باری بود که کتابی با محتوای روابط غیر مشروع صحبت میکنه اما یه جاهای خیلی توضیح می‌داد که بنظرم کسل کننده‌اس اما در کل جالب بود

حوصله سر بر بود

من که نپسندیدم کلا تولستوی تو داستاناش زیاد آب می بنده، همه داستاناش رو می شه به یک سوم حجمی که دارن خلاصه کرد این کتابم از اون کتاباست که آخرش آدم نمی فهمه نویسنده چه فکری رو می خواسته القا کنه، بعد از خوندنش باید به زور بگی فهمیدم چی شد!