نظرات کاربران درباره کتاب سرزمین مامورهای مخفی؛ داستان‌هایی از پشت دیوار برلین

سرزمین مامورهای مخفی، درباره آلمانِ بعد از جنگ جهانی دوم و شکست نازی هاست.در این زمان بخش شرقی آلمان که تحت حاکمیت نیروهای کمونیسم روس قرار داشت، به مدت ۲۸ سال با دیواری از تمامی جهان جداشد. ابتدا هدف ساخت دیوار محافظت مردم از توطئه های آلمان غربی بیان شد، ولی طولی نکشید که به وسیله ای برای حفاظت حکومت "اشتازی‌" (وزارت امنیت آلمان شرقی) در برابر مردم تبدیل شد. "آنا فاندر" روزنامه نگار استرالیایی در فاصله سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۵ چندین سال در آلمان زندگی میکرد و به دنبال شاهدان و قربانیان و مامورهای حکومت اشتازی بود و با عده ای از آنها مصاحبه کرده و گزارش های خود را ثبت نموده .این کتاب شامل تعدادی از این گزارش ها از زبان فاندر می‌باشد.

این کتاب وامثال این کتاب نشون میده وقتی به جای انسانیت ، شخص ویا ایدئولوژی مقدس باشد چه بر سر کشور میاید به امید آزادی انسانها از خرافات و شخص پرستی

کتاب جالبیه. مسائل جالبی در مورد اون زمان و چیزهایی تا حالا در مورد اتحاد دو المان نمیدونستم داشت قوی ترین حسی که موقع خوندن این کتاب داشتم این بود که چقدر شبیه کشور ماس. از این لحاظ که مردم هیچ کاره ان و حکومته که اون مردم رو میسازه. المانیها با یه خط از هم دیگه جدا شدن ولی در عرض دو سه دهه عقایدشون کاملا متفاوت شد. مردم همون مردم بودن ولی حکومتها متفاوت. اصلی ترین شباهتش با ایران به نظرم همین قسمتش بود که در عرض یکی دو دهه یهو حکومت چجوری کل فرهنگ مردم عوض کرد. و اینکه چقدر هم توی المان شرقی اشتازی با عشق و وفاداری و عقیده ی راسخ کارش رو انجام میداد. چه شباهتی! در کل جالب بود. پیشنهاد میکنم بخونید

این کتاب به طور مستند وقایعی رو شرح میده که در زمان حکومت دولت جمهوری دموکراتیک آلمان در برلین شرقی رخ میداده، زمانی که دیوار بزرگی آلمان رو به دو بخش شرقی و غربی تقسیم میکرده. اشتازی نام سازمانیه که در اون زمان وظیفه ی امنیت کشور رو برعهده داشته و ریزترین جرئیات زندگی مردم رو شنود میکرده و حریم خصوصی اون ها رو به طور کامل نادیده میگرفته، افراد رو به دلایل مختلف زندانی و محدود میکرده و از خروج مردم از کشور جلوگیری میکرده و .... کتاب توسط خبرنگاری روایت میشه که سال ها بعد از نابودی دیوار برلین به اونجا میره و از مردم ساکن برلین شرقی قدیم و همچنین ماموران سابق اشتازی شرح وقایع رو سوال میکنه. بنظرم آلمان تاریخ خیلی ویژه و به خصوصی داره. انواع حکومت های ایدئولوژیک رو به خودش دیده. از حکومت کمونیسم و هیتلر گرفته تا حکومت اشتازی. این کتاب فوق العادست. زیبا، غمگین و به شدت تکان دهنده. به جرئت میگم جز بهترین کتاباییه که تا به امروز خوندم.

کتاب یک شب فاصله تو انتشارات پرتقال هم درباره دیوار برلینه. خیلی کتاب خوبیه. اصلا نمیشه ازش چشم برداشت

کتابی مستند که به صورت روان و داستانی نگاشته شده و حقایقی تاریخی درباره زندگی در آلمان شرقی و زیر نظر سرویس اطلاعاتی مخوف آن موسوم به اشتازی را به تصویر می‌کشد. متن و روایت وقایع خسته کننده نیست و اگرچه بر اساس واقعیت نوشته شده اما هنر داستان‌نویسی آنا فاندر قابل تحسین است.

یک کتاب خیلی خوب که میتونه خواننده رو با شرایطی که توی آلمان شرقی بر مردم حاکم بوده آشنا کنه همیشه دوست داشتم درباره آلمان شرقی اطلاعاتی داشته باشم که این کتاب خیلی خوب تونست عطش منو برای دونستن این موضوع رفع کنه

کتاب جالبی است ، اطلاعات بسیاری به شما در رابطه با زندگی مردم آلمان دموکراتیک و سیستم اطلاعاتی مخوف آن(اشتازی) میدهد. کتاب حالت رمان گونه و داستانی دارد و با اینکه موضوع سیاسی است اما برای افراد مبتدی و آماتور که هیچ چیز در رابطه با اندیشه های سیاسی نمی دانند نیز قابل فهم است و این از محاسن کتاب و قلم شیوای نویسنده می باشد.

عالی بود. نگاهی به آلمان شرقی و دیوار برلین از نگاه قربانیان دیوار و سازندگان دیوار. با حداقلِ قضاوت‌های راوی. و متنی را توصیف‌های ظریف و دلنشین که خواننده رو خسته نمیکنه. و صدالبته ترجمه خوب. تشکر از طاقچه.

خیلی خوشم اومد

لطفا کتاب جز از کل رو بزارید

نصفشو خوندم . خیلی کتاب خوبیه.

نویسنده فقط به سراغ قربانیان حکومت آلمان شرقی و اشتازی نرفته بلکه با برخی از خبر چین ها و اعضای اشتازی هم مصاحبه کرده که این مورد به جذابیت کتاب کمک کرده و همین طور به اوضاع و احوال مردم پس اتحاد آلمان هم پرداخته، اگر به تاریخ معاصر علاقه‌مند باشید کتابی خوبی هست.

می شه لطفا بهترین رمان خارجی که خوندید رو معرفی کنید بهم؟

درود و مهر بنظرم مستند زیبایی است .درسها میشه گرفت .پیشنهاد میدم حتما مطالعه بفرمایید دوستان

نمیدونم ایراد از مترجم بود یا واقعا اینقدر پرت و نامنظم نوشته شده تقریبا فقط تا نصفه تونستم تحمل کنم

کتاب خوبی است. فرد با خواندن کتاب تا حدی با فضا و اتفاقات آلمان شرقی آشنا می‌شود. عیب کتاب در این است که نویسنده در کنار گزارش‌های خود، یک سری اطلاعات بی‌ارزش از خود ارائه می‌دهد. که چه خورده و چه پوشیده و.... گویا قصد داشته یک حالت ادبی به کتاب بدهد که این کار تنها بر حجم کتاب افزوده است.

عالی بود..کتابای کره شمالی هم خوندم.. شرایط خیلی مشابه اما یکی از نوع آسیایی و یکی از نوع اروپایی..

کتاب مجموعه‌ای از مصاحبه‌ها و خاطرات ساکنین آلمان شرقیه، چه کسانی که به دلایلی زندانی بودن و تحت فشار حکومت، و چه کسایی که مامور حکومت و یا دارای مقام نسبتا بالا بودند. حتی افرادی که اوضاع زیاد بعد فروپاشی دیوار براشون فرقی نکرد. بیشتر در مورد نیروهای پلیس مخفی آلمان شرقی یا همون اشتازی و تاثیرشون رو زندگی مردمه. ترجمه مشکل خاصی نداشت. حتما توصیه میکنم.

خیلی خوب بود. عاشق این‌جور کتابهام

سرزمین مامورهای مخفی یا اشتازی لند، از آلمانی می گوید که با دیواری، ٢٨ سال میان مردم سختی کشیده اش جدایی انداخت و با محدود کردن مردم، میان دیوار بلندی، آن ها را روز به روز بدبخت تر کرد. آلمانی که حوادث صعب جنگ جهانی را پشت سر گذاشته بود حالا به دست جبهه ی پیروز جنگ تکه تکه می شود. همه چیز تمام می شود. جنگ جهانی دوم و شکست آلمان نازی در برابر نیمی از دنیا. هیتلر خودکشی کرد تا تمام جنایات این چهار سال، هولوکاست و غیره سر به مهر بماند. اما پس از آن خاک آلمان میان آمریکا، انگلیس، فرانسه و روسیه تقسیم شد. بخش شرقی تحت کنترل و حاکمیت نیروهای کمونیسم روس قرار گرفت و باقی آلمان به سه متحد دیگر رسید.نثر کتابِ فاندر همچون یک گزارش است، یک روایت که ممکن است در روزنامه با آن مواجه شوید. از احساسات و عواطف داستانی در آن خبری نیست و این به خوبی سردی و تلخی را به خواننده منتقل می کند.آنا فاندر، روزنامه نگار استرالیایی، در کتاب اشتازی لند، جامعه ی کرم خورده ی آلمان شرقی را در پی گوش ها و چشمهایی بزرگ می کاود، چشم ها و گوش هایی که هر حرکت، هر گفتار و هر فکری را که در ذهن مردم می رویید، به منزله ی دشنه ای بر پیکره ی آلمانِ سوسیالیستی می دانستند. هر حرکتی بلافاصله ثبت می شد، هر سخن مشکوکی نگاشته می شد و کم و بیش هر یک از شهروندان، پرونده ای در سازمان اشتازی داشتند. در ابتدا، پس از سر برافراشتن دیوار، اشتازی برای حفاظت مردم در برابر تهدیدات آلمان غربی پایه ریزی شد، اما طولی نکشید که به حفاظت از بنیان های حکومت در برابر مردم، به ویژه آنها که تمایلات غربی داشتند، تغییر کاربری داد و اینگونه بود که یادآور این پندار شد که “وای به روزی که بگندد نمک!”🍀