نظرات کاربران درباره کتاب مردی که زنش را با کلاه اشتباه می‌گرفت

دکتر الیور ساکس، عصب‌شناسی است که در این کتاب شرح حال و داستان برخی از بیمارهای عجیبش را می‌نویسد، از مردی که نمی‌تواند هویت اشیاء را تشخیص دهد و هنگام خروج از مطب سر زنش را با کلاه اشتباه می‌گیرد، تا دوقلوهایی که می‌توانند عددهای اول را تا بیست رقم به سرعت بگویند. کتاب چهار بخش اصلی دارد. بخش اول؛ از دست‌دادن‌ها که در مورد بیماری‌هایی است که چیزی را از دست داده‌اند هر چند که ممکن است خودشان هم به این موضوع آگاه نباشند مانند بیمارهایی که حافظه‌ی کوتاه مدتشان را از دست می‌دهند و تصور می‌کنند در زمان گذشته زندگی می‌کنند. بخش دوم زیادی‌ها؛ بیمارانی هستند که از زیادی چیزی رنج می‌برند. مانند مردی که به دلیل دوپامین بالا آدم پرانرژی و فرزی بود اما همزمان این دوپامین بالا باعث پرخاشگری‌اش هم می‌شد. بخش سوم جابه‌جایی؛ نمونه‌هایی از رویاپردازی‌ها و خاطره‌پردازی‌هایی که بیشتر به دلیل حمله‌های صرعی اتفاق می‌افتد در این قسمت روایت می‌کند. بخش چهارم؛ دنیای ساده‌ها؛ در این بخش نمونه‌هایی از بچه‌های اوتیست می‌گوید که دنیا را به شکل عینی و ساده می‌بینند. نگاه ساکس به این بیماران یک نگاه انسانی است. علاوه بر کمک به درمان بیمار، می‌کوشد تا دنیای آن‌ها را هم بشناسد و آن‌ها را به چشم انسان‌هایی با دنیای متفاوت نگاه کند. پ.ن: کتاب جالبی بود. قبلا فیلمی دیده بودم به اسم «بیداری‌ها» که بعداً فهمیدم نویسنده‌ی همین کتاب براساس یه ماجرای واقعی داستان اون فیلم رو نوشته.

الیور ساکس، نورولوژیست و استاد دانشگاه، توی این کتاب عجیب‌ترین کیس ها و بیمارانش رو معرفی کرده. بیمارانی که به علت آسیب‌های مغزی متفاوت، عارضه‌های متفاوتی رو از خودشون نشون دادن. مثلا مردی که همسرش رو با کلاه اشتباه می‌گیره، زنی که بدنش واسش بیگانه میشه و نسبت بهش هیچ احساس تعلقی نداره و کنترلی هم نسبت بهش نداره، مردی که پای خودش رو بیگانه تلقی میکنه و وقت خواب سعی میکنه اونو از تخت بیرون بندازه، مردی که به علت آسیب مغزی نه تنها نابینا میشه بلکه بعد از اون مفاهیم نور و دیدن هم واسش بیگانه میشن، زنی که در اثر سکته‌ی مغزی تمام مدت موسیقی محبوبش مثل کنسرت توی مغزش پخش میشه و همیشه صدای اونو میشنوه، کودک مبتلا به اوتیسمی که فقط از طریق نقاشی میتونه با دنیای پیرامونش ارتباط برقرار کنه و ... کیس.های بسیار متفاوت و عجیبی توی این کتاب بررسی شده که خوندنش میتونه خیلی جالب باشه. اگه با نوروفیزیولوژی و بعضی از آسیب‌های مغزی آشنایی داشته باشید، لذت خوندنش دوچندان میشه.

اول از همه این نکته حائز اهمیت هست که این کتاب را نباید به چشم یک اثر علمی صرف دید، وگرنه بخش عظیمی از ارزش آن از دست خواهد رفت. الیور ساکس با نوشتن کتاب‌هایش نقش به سزایی در عمومی‌کردن (publicize) علوم عصب‌شناختی و روان‌پزشکی داشت. چیزی که این کتاب را متمایز می‌کند این هست که به عمق تجربه‌ی درونی بیمار می‌پردازد نه این که بخواهد با نگاه سرد ریاضیاتی، بیمار را با متر و خط‌کش بسنجد. آن چه که ساکس قصد کرده است، درک و همدلی با بیمارانی است که در بستر جامعه با آن‌ها مثل وصله‌های ناجور رفتار می‌شود. علاوه بر این‌ها، خواندن این کتاب برای فعالین حوزه سلامت (پزشکان، پرستاران و...) نیز بسیار کارگشا و بصیرت‌بخش هست؛ چرا که دیدی انسانی به تجربه‌ی بیمار خواهند داشت و دنیا را از چشم آن‌‌ها نیز خواهند دید و بنابراین دیگر آن‌ها را به یک «بیمار» یا «مشتری» صرف فروکاست نخواهند داد، بلکه با فهم عمیقی از انسان بودن به آن‌ها از نو خواهند نگریست.

کتاب واقعا بسیار عالی بود. نویسنده انسانی بسیار مطلع، آشنا به دنیای موسیقی، فیلم و صد البته کتاب و دارای ذهنی باریک‌بین و انسان‌دوست است. در چندین و چند نقطه از کتاب، نویسنده به کتاب‌های داستانی دیگر ارجاع داده‌است که صد حیف به دنبال هر کدام رفتم، نیافتم. نویسنده به پایان کتاب هم کتابنامه تخصصی افزوده‌است که البته گمان نمی‌کنم منی که تخصصی در این رشته ندارم، چیزی از آنها متوجه شوم، اما برای یک کتابخوانِ متخصص مفید خواهدبود. تنها یک مشکل وجود دارد. اگرچه ترجمه کتاب (به ویژه با توجه به واژگان و اصطلاحاتِ بسیار مشکلِ تخصصی) بسیار خوب انجام‌شده‌است و متن قابل فهم است، اما در بعضی نقاط نیاز به ویراستاری انشایی دارد. افزون بر این، قسمت ریاضی کتاب نیازمند ویراستار تخصصی هم هست. امیدوارم ناشر محترم در چاپ‌های بعدی این مشکل را برطرف بفرمایند و نسخه اینجا را هم اصلاح کنند. باز هم تأکید می‌کنم که کتاب از هر دیدی که به آن بنگرید، واقعا ارزش وقت و هزینه‌ای که برایش می‌پردازید (و حتی به نظر من چندین برابرِ آن) را دارد. امیدوارم ناشر چاپ باقی کتاب‌های نویسنده را هم در دستور کار داشته‌باشد. اگر هم ندارد خواهش می‌کنم در دستور کار قرار دهد، لطفاً.

کتاب چهارم برنامه ی مطالعه از طرح خوب و جذاب " کتابخانه همگانی" کتاب خوب و جالبی بود با ترجمه ای روان و قابل فهم

کم‌تر کتابی با موضوع پزشکی دیدم که تا این حد جذبم کنه. نویسنده بی‌اون‌که قدم به وادی شبه علم بذاره، چنان روایت جذاب و لطیفی از بیمارانش و بیماری‌هاشون ارائه می‌ده که هر کدوم از بیماران در ذهن خواننده به قهرمان داستان تبدیل می‌شن. داستان هر کدوم از مریض‌ها و بیماری‌هاشون با چنان لحن تکان‌دهنده‌ای روایت می‌شه که مطمئنم تا مدت‌ها تو ذهنم باقی می‌مونه.

داستان ، مغز ما و پیچیدگی هایی ست که تا نخوانده بودم ، حتی نمی دانستم. قبلاً که اسمش را خوانده بودم فکر می کردم که رمان باشد. گرچه قسمت هایی از کتاب که به معرفی کیس ها می پرداخت به جذابیت رمان بود. کتاب باعث شد دوباره فیلم بیداری ها رو بعد از سالها ببینم و دوستش داشتم

کتاب خاصی بود کیس هایی که آورده شده نادر و عجیب بودند. دکتر ساکس که نویسنده کتابه خیلی دلسوز و مسئولیت پذیره و سعی کرده بیماراشو از ابعاد مختلف تحت نظر قرار بده. من داستاناشو دوست داشتم و جالب بود ولی بنظرم برای کسانی که به روانشناسی و بحثهای پیرامون عصب شناختی علاقه دارند جالبتره. بعضی توضیحاتش یکم طولانی و حتی تخصصی بود.

🌿🌸🌿 خوب،خوب،خوب تو هر کیس مطالب جالبی بیان شد،،،راجع به ادراک پریشی،سندرم کورساکوف،مشکلات مربوط به لوب گیجگاهی و...بسیار مفید بود.

اگر میخوایین با دنیای ذهن آدمها بیشتر آشنا بشین، این کتاب میتونه راهنمای مفیدی براتون باشه

3 این کتاب برای افرادی که به طور تخصصی روانشناسی رو دنبال میکنن مفیده و با اینکه برای چندین دهه پیشه ایده‌های قابل تاملی داره. ●آیا در دنیا برای انسانی که شبیه یک جزیره است جایی هست؟( انسان‌های متفاوت از عموم مردم) ●آیا این حد از علم‌گرایی روشی درست است؟ یا پدیدارشناسی بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد؟

مردی که زنش را با کلاه اشتباه می‌گرفت! / آلیور ساکس - ترجمه‌ی ماندانا فرهادیان. ‌ممنون آقای ساکس ممنون پزشک عصب‌شناس تو قبل از هر عنوانی، انسان فوق‌العاده‌ای هستی. به بیمارات هویت بخشیدی، صبور و با حوصله هر فرد رو بررسی کردی و به دقت برای درمان یا بهبودی و شناخت‌شون تلاش کردی. این قابل ستایشه.کتاب درباره‌ی کیس‌های متفاوت با درگیری‌هایی پیچیده‌ست. دیدم رو به ناشناخته‌ها باز کرد و زبان ساده و قابل فهمی داشت. ترجمه خوب و واضح بود.از خوندن هر کیس به شکل متفاوتی شگفت‌زده شدم. ‌موسیقی و هنر بخش جدایی‌ناپذیری از پروسه‌ی درمانی آقای ساکس بود.

کاش کتاب صوتیش هم بود

پیشنهاد میکنم دانشجویان روان شناسی بخونند.. این کتاب در فصل اول هیلگارد معرفی شده

خود کتاب عااالی، ترجمش خیلی خوب نبود، یه جاهایی واااقعا بی معنی بود و نمیشد فهمید چی میگه ولی درکل عالی بود

کتاب جالبیه ،افرادی که دچار یه سری مشکلات(بیماری ) عجیب میشن و اگه جایی جز یه کتاب میشنیدم باورم نمیشد که همچین اتفاق هایی ممکنه بیوفته

من خیلی تلاش کردم دوستش داشته باشم اما نتونسم باهاش ارتباط بگیرم

اگر به علم اعصاب و روان علاقه دارید این کتاب با بیان ساده شما رو با دنیای موردهای خاص بیماریی‌های مربوط به این حوضه اشنا میکنه دنیای : مردی که زنش رو با کلاه اشتباه میگیره ، دوقلو‌هایی که فقط با اعداد اول باهم در ارتباط هستن ، …

قطعا ارزش خوندن داره و منو با دنیای جدیدی آشنا کرد و چیزهایی رو خوندم که پیش از این کتاب نمی دونستم ! انگار هم داشتم رمان میخونم ، هم یک مطلب علمی بسیار غنی. ✨🍃

سبک و سیاق کتاب را دوست نداشتم

کتاب درمورد بیمارهایی هستن که دکتر، اونهارو ویزیت کرده و شاید بشه گفت بیماری هاشون عجیب و تاحدودی ناشناخته بودن. ناشناخته نه به این معنی که روند بیماری و علتش پنهان مونده باشه؛ به این دلیل که جنبه های دیگه ای از بیمار بهش توجه نشده بود. دکتر ساکس سعی کرده بیمار رو چیزی از فراتر از بیماریش ببینه و تو خیلی از موارد، بیمارها قهرمان بیماریشون هستن و این نوع نگرش هستش که کتاب رو جالب می‌کنه. البته درمورد بعضی از بیمارا، انتظار داشتم جزئیات بیشتری نوشته بشه و یا اصطلاحات، برای کسی که قبلا آشنایی نداشته بهتر توضیح داده بشه. نکته دیگه اینکه این کتاب، به عنوان کتاب داستانی انتظارات رو براورده نمی‌کنه، همونطوری که نباید به چشم یک کتاب مرجع پزشکی بهش نگاه کرد، تلفیقی از این دوتاست.

جالب!

عجیب و غریب ولی واقعی

کتاب جدیدی نیست، نویسنده سال ۱۹۸۵ نوشته‌های قبلیش رو جمع‌آوری و منتشر کرده، بعضاً مربوط به سال‌ها قبل. تو دنیای به‌شدت در حال پیشرفت امروز و ضیق وقت همگانی وقتی دست روی یک کتاب علمی می‌ذاریم هدف آموختن هر چه بیشتر از کلمه‌کلمه‌ی کتابه! اما این کتاب زمانی نوشته شده که بسیاری از امکانات امروز وجود نداشتند، و علم نورولوژی و روانپزشکی اینجا نبود؛ که نتیجتاً نسبت به موضوع کتاب و حجم‌اش چیز زیادی نصیب خواننده نمی‌شه. مواردی که مطرح شده زمانی برای نویسنده و دیگران جالب و کم‌تر شناخته‌شده بودند، اما الان چی؟ برای ما غرابت موبه‌تن‌سیخ‌کنی دارند اصلا؟ برای من چنین نبود چون حتی بسیاری از این موارد تشخیص مشخصی ندارند و نویسنده برای طول و تفصیل دادن دست به حاشیه‌پردازی زده که باز هم در شأن یک کتاب علمی نیست. به‌هرحال شاید انتظار من از کتاب زیاد بوده و همون ابتدا قصد نگارنده نوشتن سرگذشت‌نامه‌ای از خودش در برخورد با کیس‌های نسبتاً نادر بوده، و من اشتباه انتخاب کردم. با این حال می‌شه چیزهایی در رابطه با سندروم کورساکوف یاد گرفت، و بهترین بخش برای من فصل بیمار اوتیستیک بود که در من اثر گذاشت! این‌ها رو گفتم چون این‌جا یک کلیپ یک دقیقه‌ای در اینستاگرام و یا یک فیلم نود دقیقه‌ای رو برای سرگرمی و حواس‌پرتی انتخاب نمی‌کنیم؛ وقتی کتاب چند صد صفحه‌ای می‌خونیم وقت و انرژی زیادی پاش می‌ذاریم، باید انتخاب درست باشه. مترجم هم ابتدای کتاب نوشته متخصص نیست، و اگر ننوشته بود هم کاملاً واضح بود و خوشبختانه چون کتاب بیش‌تر داستانه مشکلی نداره، گرچه نمی‌شه گفت ترجمه‌ی عالی و روونی بود.