نظرات کاربران درباره کتاب چطوری خیلی بد خط بنویسیم

کتاب شیرین و کوتاهی بود...کلا ۱ ساعت هم کمتر شد خوندنش...اما قطعا زمان خیلی بیشتری لازم دارم تا بهش فکر کنم... واقعا چند نفر از هر ۱۰۰ نفر کاری رو انجام میدن که دوس دارن و خوب هم انجامش میدن؟ من کاملا در دوران ابتدایی هرکاری که به نظرم جالب بود رو انجام دادم و حتی سیلی هم خوردم 😒 خیلی جاهای دیگه حقم بود اما اونجا که خوردم اصلا حقم نبود 😐 اما الان خوشحالم که حتی بعد اون هم هرکاری که فکر کردم ارزش انجام دادن داره رو انجام دادم و هر کاری که برام جالب نبود رو فقط سرهم بندی کردم ... کلی هم جایزه بردم 😊 و به جز یک معلم😞 بقیه همه پر از صبر و حوصله بودن ... مثلا کلاس دوم ابتدایی یکی از املا ها رو هیچ نقطه ای براش نذاشتم و بعد تموم شدن با شوق پرواز کردم سمت میز معلممون و نشون دادم و گفتم خیلی سخت بود خانوم اما من تونستم..و هیچ نقطه ای نذاشتم. و ایشون هم با لطف تمام و چشم های گرد نگاه کرد و بعد گفت آفرین ...😁خیلی مهربون بود...و بعد اضافه کرد اما موقع املا قرارمون اینه کلمات رو جوری بنویسم بقیه بتونن بخونن و برام توضیح داد بدون نقطه براش چقد سخته تصحیح کنه و بدونه من دقیقا چی نوشتم ... و من هم بعد از اون نقطه گذاشتم 🤓و فهمیدم املا یعنی چی 😆 ممنون که وقت گذاشتید و این خاطرات زنده شده ی من رو با خوندن این کتاب تا اینجا خوندید🙏

من هیچ وقت با دست خط قبلی نمی نوشتم... همیشه خطم با دفه قبل تفاوت داره حتی معلم های دوره ابتدایی رو سردرگم می کردم.معلم کلاس دوم یه دفه با حالت طلبکارانه به مادرم گفته بود چرا مشقای این بچه رو شما می نویسین! مادرم کلی قسم و آیه که کار من نیست نمیدونم کی مشقاشو می نویسه!خیر سرم مثلا هم پیمان منه!تا اینکه معلم بعد از چند ماه فهمید که ثبات شخصیت ندارم...ببخشید !! منظورم همون ثبات دست خطه ! البته این موضوع به نفعم بود چون کلاس سوم دیگه مشقامو میدادم دختر همسایه مون بنویسه کسی هم شک نمی کرد از این موضوع. البته بزرگتر که شدم کم کم از این موضوع ناراحت بودم چرا من یک دست خط ثابتی ندارم تا اینکه چند وقت پیش جایی خوندم که اونایی که اینجوری هستن آدمای خلاقی هستن! باز خدا رو صد مرتبه شکر جانی و تبهکار از آب در نیومدم وگرنه نمیتونستم با این موضوع کنار بیام... البته نمیشه منکر شد که آدمای جانی تو کتابای پلیسی خیلی خلاق تشریف دارن!!

بیشتر بخاطر اینکه درمورد بچه‌ها بود، خوندم.. دنیای بچه‌های کوچیک، تنها چیزیه که می‌تونه منو ذوق‌زده کنه و از دنیای خودم دور کنه...😅 خوب بود! 😊

خب!... خیلی جالبه که کمتر کسی این کتاب رو خونده... نثر جالب و بچگونه ای داره... واقعا جذاب بود برام... به نظرم با هر سنی میشه این کتاب رو خوند... و البته نکات اخلاقی جالبی هم داشت! 😄😄😄 راوی کتاب، یعنی چستر، با لحنی طنزآمیز و گاهی شاکی از مدرسه و معلماش تعریف می کنه.. ... کاملا مناسب نوجوانانیه که حسی مشابه دارن و همین باعث میشه از کتاب بیشتر لذت ببرن.. این کتاب تاکید می کنه که در آموزش، خلاقیت از هر چیز مهم‌تره! و هر کس استعدادی داره که باید کشف بشه.... برای همین خوندن این کتاب پیشنهادیه برای کودکان و نوجوانانی که مدرسه را دوست ندارن..چون هنوز نتونستن توانایی خودشونو کشف کنن و بفهمن برای تغییر دنیای دوروبرشان چه نیرویی دارن! پس به نظرم اگه این کتاب رو بخونین بد نمیشه! 😊😊🌱 خوندنی بود😃😃😃👌🏻👌🏻👌🏻👌🏻 و درباره این موضوعه خط!... خب نمیدونم چرا همه میگن خطت از دور باحاله و وقتی میان نزدیک مث خنگا میشه قیافه شون 😏😏... هیچی دیگه این کتاب تجربه جالبی بود برای افزودن بر اراده م تو این موضوع که به خطم سر و سامونی بدم!... به هرحال شغل برای کسایی که خوش خط نیستن زیاده! 😄😄😄..

چه جالب لحظه لحظه‌ی یه دانش‌آموز رو لابه‌لای طنز تصویر کرده بود با این که برای رده سنی من نیست ولی بهم چسبید بیش‌تر از داستان تقریبا ساده‌ای که داشت، طنازی شخصیت اول داستان جذبم می‌کرد. در یک کلام: لذیذ بود...

من که با خطم آرامش میگیرم بعد همه بهم میگن خط کلاس اولیاس😁😎😊

من که خطم افتضاحه ولی خب چون راستان مینویسم اصلا برام مهم نیست خطم ید یا خوب باشه استدلالم هم اینه که مهم نیست که آدم زشت بنویسه مهم اینه که آدم بتونه یه چیز خوب بنویسه خودم به شخصه میشناسم کسایی را که خطشون خوبه ولی دریغ از یک خط انشا بینام

کتاب خوبی بود چند ساعته تمومش کردم شخصیت چستر هوارد مثل کسی بودش که ذاتا خوبه ولی باور نداره خوبی اش رو و نادیده میگیره خوب بودنش رو ! ولی در واقع خوب بودن ذاتیش کار خودش رو میکنه !

خیلی.......خیلی........ قشنگ!

بسیار زیبا بود. سطح داستان پردازیش من رو یاد کتاب 《شاید عروس دریایی》انداخت. این داستان رو دوست دارم.

مرسی از مترجم محترم

کتاب بدی نیست و نشان می دهد که همه توانایی هایی دارند

از اون دست کتابایی که یهو وسط خوندنش به خودت میای و میبینی داری از ته دل لبخند میزنی. و حتی بدون اینکه حواست باشه چندین دقیقه رو گذاشتی تا بتونی یه دستخطی که قابل خوندن نیست رو بخونی. واقعا خلاقانه بود این کتاب و ارزش خوندن رو داشت. ارزش برگشتن به دوران شیرین کودکی. ممنووون خانوم نویسنده.

نثر خوب، شخصیتهای جالب، فضاسازی و شخصیت پردازی درست، و البته متن کوتاه برای بچه هایی که از کتابهای قطور میترسند. واقعا کتابیه که آدم به دیگران توصیه اش کنه👌

خیلی خوب بود😍

.

دوست داشتنی بود😊

کتاب جالبی نبود ، به درد نوجوان هام نمیخوره خیلی بچگونه اس

این کتاب چه فایده ای دارد؟؟؟؟؟؟😒😒