نظرات کاربران درباره کتاب سوره مریم

عرض ادب...متن تقدیم کاربران گرامی کتابکده طاقچه: همیشه وسط جمله‌هایی که توی کتابش از مریم (س) گفته، به «یالیتنی متّ قبل هذا و کنت نسیاً منسیّاً» که می‌رسم، اشک‌هام جاری می‌شود. یک بارِ غمِ فهمیدنی توی این جمله خوابیده است که همه‌ی وجودم را به درد می‌آورد. انگار قطره‌ای از نهایتِ اضطرارِ مریم (س) توی هنگامه‌ی آن امتحانِ سخت می‌ریزد توی وجودم. بعد فکر می‌کنم چه خوب که پشت‌بندش خدا زود دلداری‌اش داده. که مریم (س) را توی آغوشِ مهربانی‌اش فشرده، اشک‌هاش را پاک کرده و گفته تا غصه نخورد. گفته لا تَحزنی. چه خوب‌تر که لحظه‌های بعدش، آن دو تا چشم‌های کوچکی که رو در روی مریم (س) به دنیا گشوده شد، خودش بزرگ‌ترین مرهم بود بر استیصالِ آن لحظه‌هایش؛ عیسی (ع)، کلمه‌ی خدا، توی دست‌های مریم (س) بود... اگر این‌ها نبود آدم وسطِ قرآن‌خواندن پای آن جمله‌ی یالیتنی متّ قبل هذا... از غصه بی‌تاب می‌شد از آن بارِ غمِ فهمیدنی. لحظات تولد مسیح سلام خدا بر او لحظات پیچیده در خوف و رجاست برای مریم. سلام خدا بر او. خدا برگزیده‌هاش را از لابه‌لای درد و رنج‌ها بیرون می‎‌آورد و تصویرشان را قاب می‎کند و می‎زند به دیوار دنیا. که تا همیشه مثال‌شان بزند برای اهل ایمان. این درد و رنج گاهی از جنس به خطر افتادنِ آبروست. امتحان آبرو برای دختر راست و پاک‌دامان بنی‎اسرائیل. دختری که از قبل تولد خدا قبولش کرده بود و تربیتش را عهده‌دار شده بود...