نظرات کاربران درباره کتاب کارآگاه استرایک (جلد اول؛ آوای فاخته)

نسخه ی چاپی کتاب رو خوندم از ترجمه خوب هر چی بگم کم گفتم ویدا اسلامیه نیازی به تعریف نداره داستان به شدت جذابه بعد از این که پنجاه صفحه رو بخونین دیگه نمیشه بستش تا کامل تمومش کنین انتهای کتاب هم اصلا نمیشه پیشبینی کرد

این کتاب که شماره اول مجموعه هست، متاسفانه ترجمه بدی داره. البته ایراد به خانوم اسلامیه نمیگیرم، چون کتابهای بعدی فوق‌العاده عالی ترجمه شده. مخصوصا کتاب ۲ و ۳ (کرم ابریشم، و ردپای شیطان، الان کتاب ۴ دارم رو تموم میکنم). توی این کتاب، شاید چون یه جورایی پشت‌سر هری پاتر هست (و چه خرابکاریهایی که متاسفانه توی اون کتابها نکرده بود خانم اسلامیه...)، سانسور خیلی زیاد داره. در این حد که حتی تمام مشروبات و ابجوها تبدیل به شربت و ابمیوه شده. اون هم با این که مخاطب این مجموعه از کتاب، بزرگساله. نه حتی نوجوان. تقریبا تمام شخصیتها هم اونقدر شبیه به هم حرف میزنن که گیج میشی کی به کیه. تقریبا تو بیشتر دیالوگها یه آره بابا یا نه بابا هست 😕. اگه براتون خیلی مهم نیست که شروع مجموعه چیه این کتاب رو نخونید و از کتاب دوم کرم ابریشم شروع کنید. اون کتاب فوق‌العاده‌ست و بخشهای تکان‌دهنده‌ش هم حیلی عالی کار شده. چیز خیلی زیادی هم از نخوندن کتاب اول از دست نمیدین. کتاب ۵ رو میخوام پشت سر ۴ که دارم تموم میکنم بخونم. کتاب ۶ و ۷ هم نمیدونم ترجمه شده یا نه، توی فروشگاه‌های دیجیتال که نیست و اگرم بیاد احتمالا از اینایی که الان هست هم گرونتر میشن. ولی اصلشون هست، میتونم اصلی رو بخونم.

این چهارمین کتابی بود که از جی‌کی‌رولینگ میخوندم(مجموعه هری پاتر ۸ جلده). واقعا قلم فوق‌العاده‌ای داره. همونطور که توی فانتزی قویه توی جنایی هم خوبه. پلات توئیستش هم حدس زده بودم ولی زیاد روش زوم نکرده بودم. خیلی خوب تونسته بود شخصیت کارآگاه رو نشون بده. فضاسازی و شخصیت پردازی خیلی خوبی داشت بنظرم. این اولین کتاب از مجموعه‌ بود. و داستان‌های دیگه‌ای از شخصیت اصلی همون کارآگاه هم هست. در کل کتاب خوبی بود. به علاقه‌مندان جی‌کی‌رولینگ و ژانر جنایی پیشنهاد میکنم این کتاب رو بخونن.📚

من طرفدار رولینگم اما از همون ابتدا، این کتاب رو بدون پیش زمینه انتخاب کردم و خوندمش؛ صرفا به عنوان یک کتاب جنایی نه کتابی نوشته نویسنده هری پاتر! همون اول، نکته مثبتی که چشمم رو گرفت، دید واقع گرایانه رولینگ در مورد رسانه ها و دنیای سلبریتی ها بود. رولینگ با شخصیت پردازی فوق العادش شخصیت های فاسد و توخالی ای رو به تصویر کشید که ممکنه خیلی از ما شیفته ظاهر گول زننده شون باشیم اما حقیقت زندگی شون اصلا برامون دوست داشتنی نباشه! در کل قلم خوب بود. زیاد ساده نبود یعنی میشد نقش هوشمندانه آرایه هایی مثل استعاره و کنایه رو دید مخصوصا درون افکار شخصیت ها. اما شاید همین باعث شده بود که کتابی باشه پر از جزئیات. تقریبا تا ص 300 جزئیات ضروری و غیر ضروری فراوونه و پیش برد مشهودی در پرونده وجود نداره؛ درواقع تا به اینجا کارآگاه صرفا با شاهدان و مظنونان گفت و گو می کنه. از اینجا به بعد تا پایان که کم کم سرنخ های جدید رو میشه، هنوزم هیجانی وجود نداره. به عنوان کسی که از حوصله به خرج دادن برای کتاب ها لذت می بره مشکلی با جزئیات زیاد ندارم اما عدم هیجان در ژانری مثل جنایی، در نظرم میتونه ارزش کتاب رو کم کنه. از لحاظ قابل پیش بینی بودن برای من، حدس راسخی نداشتم که پلات توییست بخواد دقیقا همون بشه اما در نهایت یکی از سناریوهای سرسری که همون اول به ذهنم رسیده بود، جواب از آب در اومد. پس نمیشه گفت کاملا قابل پیش بینی بود اما اصلا دور از ذهن هم نبود. یه انگیزه قتل رایج توی جهان آثار داستانی که به راحتی باهاش کنار اومدم. از اینجا به بعد شدیدا اسپویله!!! یک خرده منطق هم مشکل داشت. بهانه جان برای مراجعه به کورمورن قانع کننده نبود. و مهم تر از همه اصلا چرا قاتل باید به کارآگاه مراجعه کنه تا پته خودش رو روی آب بریزه؟؟ اونم وقتی پرونده به عنوان خودکشی بدون هیچ مظنونی بسته شده و کیارا میگه که جان وارث لولاست؟؟ غیر از اون اصلا کاری هم نکرد که کارآگاه رو تحت کنترل خودش نگه داره! چندتا از نتیجه گیری های کورمورن مثل مرگ چارلی هم میتونستن پنجاه،پنجاه باشن هیچ مدرک و لزومی نبود که باعث بشه قطعی باشن. و رابین؛ در اواسط کتاب وقتی هنوز پیشرفت و چیز خفنی از کارآگاه ندیده بود چرا باید دلش میخواست اونجا بمونه؟ پایان اسپویل توصیه نمی کنم نه بخاطر اینکه کتاب بدیه، اما خب معمولیه و از ارزش خواندن متوسطی برخورداره.

چرا کسی به من نگفته بود من فکر میکردم فقط یک کتابه من جلد دومش رو دارم میخونم به نظرتون بعدش بیام جلد یک رو بخونم یا لازم نیست؟🥲

جذاب و خواندنی