نظرات کاربران درباره کتاب شرق - ۱۳۹۶ شنبه ۲۳ ارديبهشت

هعییییی...😩😧😞

سلام ‌،تمام سرویس های گوگل برای ایران تحریم شده مجوریم از ف ت استفاده کنم،چرا؟ برااینکه استعداد خاک نخوره ،حالا سرعت نت داغون میرم مخابرات میگن همین که هست توی روستای شما جواب نمیده.دانشجوی نخبه کشورم دو روز دیر رفتم دانشگاه ثبت نامم نکردن چرا ؟ چون قانون،چرا قانون فقط برابچه روستایی که سال ۹۳ جلوحملات به درگاه بانک م ت رو گرفت ولی کسی نگفت دستت درد نکنه. یارانه رو قطع کردن ،چرا؟ چون قشر پردرآمد هستیم،ولی ۶. سال کارگری کردیم تا تونستیم کاردانی رو بخونیم،۶سال دبگه باید بازم کارکنیم برا لیسانس.ارشد و دکترا هم برا اون دنیا. به نطرتون من به کی رای بدم؟

- این روزها برخی مخالفان دولت یازدهم سوال می‌کنند که روحانی در این چهار سال چه کاری برای ایران کرده است؟ برای پاسخ به این سوال بهتر است به سال 92 برگردیم. تصور کنید در خرداد سال 92 مردم به فردی به غیر از حسن روحانی رای می‌دادند آنگاه ایران چه سرنوشتی داشت؟ ایران قبل از انتخابات 92 اینگونه بود: ایران با مشکلات بی‌شمار اقتصادی حاصل از تحریم‌ها روبرو بود. بخش های صادرات نفت، تجارت و مبادلات بانکی ایران زیر ضربات شدید تحریم ها در حال نابودی بود. پول‌های ایران بلوکه شده بود و حتی در برخی موارد ایران مجبور بود مانند دوران قبل از اختراع پول مبادله کالا با کالا انجام دهد. مثلا نفت بدهد و برنج بگیرد. اوضاع ایران شبیه دوره نفت در برابر غذای صدام شده بود. ایران نفت صادر می کند و به جای پول آن کالا دریافت دریافت می کرد. صادرات نفت ایران نیز گام به گام در روند کاهشی به سمت صفر شدن حرکت می کرد. مردم هر روز با بالا رفتن قیمت‌ها روبرو بودند. مردم زمانی وقتی خوابیدند قیمت دلار حدود هزار تومان بود اما وقتی بیدار شدند دلار به بالای سه هزار تومان رسیده بود. پرایدی که می‌شد صفر آن را با 7 میلیون تومان خرید ناگهان تبدیل به ماشین لوکسی شد که کارکرده آن، آنهم با حدود 10 سال کار حدود 12 یا 13 میلیون فروخته می‌شد. بالا و پایین رفتن قیمت دلار باعث شده بود اجناس اساسی زندگی مردم هر روز با تغییر روبرو شود. بسیاری از کسانی که کار تولید می‌کردند، کارهای خود را تعطیل کردند و به سراغ خرید و فروش سکه و دلار رفتند. آنها حق داشتند سکه 90 هزار تومان بود و ناگهان به یک میلیون تومان رسید. همه این مشکلات به خاطر تحریم‌ها و عدم مدیریت درست دولت‌های نهم و دهم بود. حالا تصور کنید در سال 92 کسانی به قدرت می‌رسند که از نظر تفکر شبیه به محمود احمدی نژاد بودند. کسانی که سبک مدیریت آنها با احمدی نژاد چندان تفاوتی ندارد. آنها اگر از مردم رای اعتماد می‌گرفتند، آیا می‌توانستند در کشور تغییر ایجاد کنند؟ آیا اوضاع ایران بهتر می‌شد؟ ایران در سال 92 احتیاج به تغییر داشت. ادامه آن روند یعنی تبدیل شدن ایران به ونزوئلا. احمدی نژاد در آخرین سال ریاست جمهوری‌اش گفت:«تحریم ضربات فراوانی را بر پیکره اقتصاد وارد کرده است» او در یکی از آخرین نشست‌های خبری‌اش در پاسخ به سؤالی مبنی بر اینکه آقای لاریجانی رئیس مجلس گفته بود که تحریم، تأثیر چندانی در وضعیت فعلی اقتصاد ندارد، گفت: خب لابد تصمیمات ایشان اثر دارد اگر تحریم اثر ندارد! من احترام زیادی برای ایشان قائلم ولی بالاخره ایشان که می‌داند وضع چه خبر است و نفت چقدر فروش می‌رود و چطور بانک مرکزی دارد برای جابه‌جایی ارز و تأمین نیازهای کشور تلاش می‌کند.» حالا ایران از آن شرایط عبور کرده است. دیگر مردم شاهد تغییرات هر روز دلار و قیمت‌های اجناس اساسی نیستند. مردم ثبات را تجربه کرده‌اند. پراید شاید ارزان نشده باشد اما افزایش هم پیدا نکرده است. بگذارید مثالی ملموس بزنیم. پزشکان وقتی با بیماری که دچار تصادف یا سکته شده‌ است روبرو می‌شوند در اولین گام تلاش می‌کنند وضعیت بحرانی او را به وضعیت ثابت تبدیل کنند. بعد از رسیدن به ثبات آن وقت به سراغ جراحی و درمان می‌روند. روحانی وضعیت ایران را به ثبات رسانده است و حالا وقت درمان است. آیا رواست دوباره این بدن به ثبات رسیده را به کسانی بسپاریم که یا عامل جراحت ایران شده بودند یا نتوانستند کاری انجام بدهند؟ امروز بسیاری از کسانی که عامل مشکلات ایران یا ساکت و ناتوان در قبال آنها بودند در ستادهای برخی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری حضور دارند. برخی از نامزدهای شعارهایی می‌دهند که می‌تواند ثبات ایران را به خطر بیندازد و کاری کند که ایران بازهم به دوران پر نوسان گذشته برگردد

از کذاب ها بهتره

طاقچه افتاده دست ساندیسی ها

✅ اگر یک درصد شک داشتم به رئیسی رای بدهم با این مناظره رای من صددرصد رئیسی است 🔹در مناظره‌ی امروز شاید برخی بگویند رئیسی چرا مقابل تهمت‌ها سکوت کرد و به عنوان یک قاضی عالی‌رتبه خیلی از اسناد و مطالب پشت‌پرده را می‌دانست و عوام از کلی گویی‌ها و کدهایش چیزی سردرنمی‌آورند اما اگر رئیسی تمام دانسته‌هایی که حسب شغلش به امانت نزد او بود افشا می‌کرد بی تقوایی و خیانت در امانت اسرار نظام نبود؟ 🔹وقتی روحانی و جهانگیری که مورد‌دار بودن خودشان و فساد اطرافیانش اظهرمن‌الشمس است تنها به سابقه‌ی قضایی رئیسی تاختند و جز زیر سوال بردن مسند قضاوت یک نقطه‌ی خاکستری حتی در زندگی رئیسی و اطرافیانش نتوانستند به قول خودشان افشا کنند و دادستانی دادگاه ویژه روحانیت بزرگترین جرم وی تلقی شد، و آنگاه که سید مظلوم همچون بهشتی تمام فسادها و خیانت‌ها را به روی روحانی و جهانگیری نیاورد و آنقدر تقوا پیشه کرد که گفت در مورد برجام ماموریت شما بوده و بیشتر از من می‌دانید، رای‌ام صددرصد رئیسی شد! 🔹رئیسی برای منافع شخصی و گروهی‌اش به کسی تهمت نزد، پته‌ی کسی را روی آب نریخت(!) بخاطر ۴رای بیشتر بی‌تقوایی نکرد و گفت من نماینده‌ی مستضعفان و عکس گرفتن با آنها را کسر شان ندانست. آقایانی که مستضعفان را لشکر قابلمه به دست و آویزان جیب اغنیا می‌دانند و با وقاحت می‌گویند کرور کرور اموال‌مان به کسی ربط ندارد! آقایانی که پیش از انقلاب در خرپشته‌ی سیدرضا اکرمی مستاجر بودند و آن یکی که می گوید پدرم معدن‌کار است چطور ظرف ۳۸ سال نوکری مردم در پست‌های دولتی و امنیتی که حق فعالیت تجاری نداشتند به این ثروت‌های هنگفت دست پیدا کرده‌اند؟! 🔹رئیسی می‌توانست مکر کند و هزار ناگفته‌ بگوید که فک خلق از تعجب بر زمین بساید اما تقوا پیشه کرد. 🔹به رسم ادب و تقوایی که این سید مظلوم پیشه کرد و بزرگترین جرمش خدمت و حراست از انقلابی است که بنیانگذارش حفظ آن‌را از اوجب واجبات می‌داند به او رای می‌دهم.

👍👍👍👍👍👍

خداییش چقد پول گرفتید این همه طرفداری کنین😏

راستی اسحاق تون انصراف نداده هنوز؟!😆