نظرات کاربران درباره کتاب ذهنیت ضد سرمایه‌داری

این کتاب خیلی خوب و کاربردیه و مقدمه جناب غنی‌نژاد هم جذاب‌ترش کرده. ولی دوتا نکته: این کتاب خصوصا اولش لحن تندی داره که این لحن تند پاسخ به لحن تند سوسیالیست‌هایی هست که مخاطب نویسنده هست. میشد واقعا نویسنده خودش رو قاطی نکنه و فقط نقدش رو بگه و توضیحاتش رو بده ولی خب این شیوه رو انتخاب کرده. برای کسی که سوسیالیست یا کمونیست هست ممکنه حتی توهین آمیز جلوه کنه. نکته دیگه اینکه یه جاهایی دیگه واقعا تکرار مکررات کرده. درسته که اهمیت داره اون نکات ولی یک بار بیانش می‌کنه و یک بار دیگه با تیکه به کمونیست ها دوباره بیانش می‌کنه. اگه کتاب‌هایی با همین موضوع قبلاً خوندید احتمالا این کتاب چیز خیلی جدیدی نداشته باشه فقط نحوه بیان فرق داره.

ببینید...اینکه لحن کتاب تند است واقعا مشکلی نیست٬نویسنده آزاده هرجور دلش میخواد سوسیالیسم را نابود کند🤣...باید دید که با واقعیات مطابقت دارد؟تا جایی که من میبینم مطابقت دارد و برعکس کتاب سرمایه از مارکس در دام آرمان گرایی و جستجوی اتوپیا نیافتاده....ناسلامتی نویسنده جزو ده اقتصاد دان بزرگ تاریخه

دقت داشته باشید که این کتاب ۱۰۰ سال پیش نوشته شده. نویسنده در شرایط تاریخی زندگی میکرده که جز با مبرا نشان دادن لیبرالیسم، نمیتوانست خواننده را از خطر کمونیسم آگاه کند. بنابراین در نظر داشته باشید که فن میزس بطرز افراطی طرفدار لیبرالیسم و سرمایه داریست و این سبک از سفیدشویی او، برای شرایط فعلی چندان راه گشا نیست. امروز قطعا به نویسندگانی احتیاج داریم که دید و تفکر انتقادی نسبت به لیبرالیسم داشته باشند. چون امروز، معایبش را بهتر میشناسیم و رقیب قدرمندی هم وجود ندارد که از انتقادات سو استفاده کند.

ما نیاز داریم میزس علیه السلام رو بیشتر بشناسیم. لطفا به اشتراک بی نهایت اضافه اش کنید این که مبلغی نداره.

خب، اول از همه اشاره کنم نقد به‌شدت منفی که به این کتاب دارم، اصلا به دلیل عقایدم نیست. من عقاید چپ‌گرا ندارم و حتی برعکس، به عملکرد خوب نظام سرمایه‌داری واقفم و به نظرم اصلاح این نظام به طور تدریجی صورت می‌گیره و راه حل انقلابی نداره. اما درباره این کتاب به‌خصوص. کتاب لحن بسیار تند و زننده داره و تمام فصل اولش که من به زحمت مطالعه کردم، در یک بند خلاصه میشه: "معتقدی نظام سرمایه‌داری ناعادلانه‌ست؟ تو یه عقده‌ای بدبختی که حاضر نیستی مسئولیت انتخاب‌های بدت که موقعیت بدی برات ساخته، بپذیری، درحالیکه اگه یه کشاورز دون‌پایه در سیستم فئودال‌ها بودی، چون انتخابی نداشتی می‌تونستی به این توجیه پناه ببری که فقر و بدبختی‌ت تقصیر خودت نبوده." یک‌سری مثال مضحک هم، با لحنی که خشم ازش می‌باره، نوشته. انگار نویسنده از یه جلسه مباحثه برگشته که شیادهای چپ (هر گروهی آدم شیاد غیرمنطقی داره!) با مغلطه بُردنش. من تا صفحه ۴۰-۵۰ خوندم و نمی‌دونم بعدها قصد داره جزئیات بیشتری به مثال‌هاش اضافه کنه یا نه، و این هم انکار نمی‌کنم که مخالفت بعضی‌ها با سرمایه‌داری ماحصل یکسری عقده‌ست، اما این موضوع رو نویسنده خیلی یک‌جانبه و با لحنی بیان کرده که گویا این همه‌ی موضوعه. من کتاب رو پیشنهاد نمی‌کنم جز در یک صورت: در صورتی که بهش به‌عنوان یک ماده خام قابل پردازش نگاه بشه، و نه اونجور که لحن کتاب القا می‌کنه، یه بیانیه درباره سر تا ته سرمایه‌داری. اینجور کتاب‌ها خوراک مخالفینی هستند که می‌خوان به خودشون بقبولونن چیزی که باهاش مخالفن یه چیز سطحی و اشتباهه و خودشونو از جستجوی بیشتر رها کنن.

یک آدم بی سواد عقده ای که هیچ فهمی از سوسیالیسم نداره و با مثال های بی ربط و سطحی زور میزنه که نظریه بده. همیشه همه چیز رو میشه نقد کرد. ما سوسیالیسم رو وحی منزل نمیدونیم، اما این نقد نیست عقده گشاییه.